प्राणको झोली
तिमीले मेरो प्राणको झोली यति भरिदएका छौ कि
अहिले नै मृत्यु भए तापनि मलाई दुःख लाग्दैन !
रात–दिन मति सुख–दुःख, कति ह्दयाकाशमा प्रतिध्वनित स्वर, मति
पोशाक र रुपमा तिमी मेरो मनमा आएर ह्दय हरण गरयौ ।
अब अहिले नै मृत्यु भए तापनि मलाई दुःख लाग्दैन !
मलाई थाहा छ मैले तिमीलाई राम्ररी स्वीकार गर्न सकिनँ,
यसकारण मैले तिम्रो पूर्णताको वरदान पाउन असमर्थ भएँ, तैपनि जो
चीनहरु मैले पाएको छु ती अहोभाग्यले पाएको हुँ !
तिमीले मलाई स्पर्श गर्यौ, आङ्खनो संकेत दियौ, ‘तिमी छौ’ : यो
अनुभूति दियौ, यही श्रद्धाको नाउँमा मेरो जीवन–यात्रा चलिरहेछ !
अब, अहिले नै मृत्यु भए तापनि मलाई दुःख लाग्दैन !