Veeru Vohra – Mahamari Ladai ra Sapana Haru

महामारी लड़ाईं र सपनाहरु

समय जंजीरले बाँधेर बन्द कोठामा थुनिएको छ
गोलो सिसाको बन्द बाकसभित्र
किलामा थुनिएका घडीका सुईहरु झैं,
मान्छे मन्द महामारीको त्रासमा रुमिएको छ
युद्धका घुवॉको छायामा रुमिएका
बालबालिका र बुढाबुढीहरु झैं ।

समयकै सांग्लोमा ऊसंगै बाँधिएर
बन्द कोठाका झ्यालहरुबाट
चियाउँदै, ति ज्यान हत्केलामा राखेर
लड्न महामारीसंग
डिउटीमा खटिएका सुरक्षाकर्मीहरु,
चिकित्सक, स्वयंसेवकहरु, संचारकर्मीहरु
जो महान छन्, आफैमा महान ।

महामारी भुसको मन्द आगोझैं
फैलिरहेछ चारैतिर
उसको देशबाट तिम्रो देश
तिम्रो देशबाट मेरो देश
उसको देशभरी
तिम्रो देशभरी
र मेरो देशभरी
हामी सबैको देश सबैको साझा देश, संसारभरी ।

टेलीभिजनको पर्दामा देखाईएका
पुर्दै गरेका लाशहरुका ढेरहरु
रेडीयोको तरंगबाट सुनाईएका
बढ्दै गरेका मृतकका गणनाहरु
देखेर, सुनेर
आत्तिन्छन् मनहरु
निसासिम्छन् हौंसलाहरु ।

तर हार्ने छैनो
डटी लड्ने छौं एकजुट भएर
यो रोगका बिरुद्ध
यो महामारीका बिरुद्ध
यो धर्तीको माटोमा हाम्रो स्वामित्वका निम्ति
यो मानवजातिको अस्तित्वका निम्ति
र एक दिन अवश्य परास्त गर्नेछौं ।

अनि हिंड्नेछौं, बिन्दास हाम्रा बाटाहरुमा
गुड्नेछौं, निर्वाध हाम्रा सडकहरुमा
र उड्नेछौं, निस्फिक्र हाम्रा हवाईमार्गहरुमा
जो भर्नुछ लाखौं सपना बोकेका
करोडौं ज़िन्दगीहरुले
हजारौं मिलको उडान ।