सुजन बुढाथोकि – उ अनि प्रेम
उ मन्मनै मनै राम्री भन्छे
आफुलाइ झनै राम्री भन्ठान्छे
नेपालाकासका ताराहरु गन्छे,
अनि सबैभन्दा उज्यालो एउटा तारा चाहिँ मेरै बाउले किनेको हो
भन्छे
हिमाल पहाड अनि डाडाकाडाका सब लालिगुरास
अनि गुलाफका फुलहरु पनि मेरै आमाले दुख गरेर
मेरै अनुहारमा रोपेको हो भन्छे।
साएदै उ मन्मनै मनै राम्री हु भन्ठान्छे!
सदाबहार रितुहरुलाइ जिस्कएर
अनि कोइली चरिलाइ चलाएर
बसन्तलाइ उ बोउला भन्छे,
अनि परेवाले झै घरागनभरि प्वाख फिजाए झै गरि
केवल एक नजरमा उ प्रेम बिसाएर उड्छे ।
हाम्रो भडार कोठामा
कुनै एउटा अन्जान बालक जस्तै गरेर
कि भगवानको मुर्ती किन राखेको हो भन्छे,?
मेरो मनमन्दिरमा राम वा कृष्ण
जो सुकै भए पनि तस्बिर त एउटै छ भन्छे,
उ बार्द्लिहरुमा जुन तापेर मलाइ
गगनको घाम माग्छे
त कैले दुरबिन लगाएर
उन्मुक्त छितिजमा उठिरहेका
रहरका कुनै चङ्गाहरु हेरेर
बादलपारिका सहरमा
मलाइ बायुयानमा उडुम भन्छे
यसरी आफ्नो अभिमान चहान्छे,
कि उ आफुलाइ सर्वस्ब रुपवान भन्ठान्छे!
खेतबारि पाखापखेराका फाटहरुहुदै
नदिकिनारबाट घरका झ्यालसम्म आएका
हावाका सुस्केराका सुमधुर धुनहरुमा सर्गम
उ पाउजु,पोते,चुरा,र धागो बजाएर
धानका बालाहरु झै नाच्छे
अनि म बत्ती निभाएर म निदाएपछी!
शिवसङ्गितहरुमा हर्दम
जुनकिरी झै अधेराहरुमा उ नाच्छे,
आफ्नो सिन्दुरको र मेहन्दीको रङ्ग देखेर
दङ्ग पर्दै उ चन्द्रमा झै चम्किलो छु भन्ठान्छे
हास्दै गरेको उस्को हासोलाई छेकेर
जब म बग्दै गरेकी सरितालाई झै रोक्न खोज्छु,
तर उ ए मेरो हजुर मेरो सागर हो भन्छे।
अनि फेरि कुनै पागल झै केही सम्झिएर फगत हास्छे।
मानोउ कि उ यति धेरै आफुलाइ राम्री भन्ठान्छे
साहेद उ आफुलाइ स्वयम् स्वर्गकी सुन्दर अफ्सरा सन्झिएर
कि यति धेरै उ आफ्नो रुपको अहङ्गकार गर्छे?
जब उ एल्बममा मेरा तस्बिरहरु हेर्छे,
अनि सर्वत्र सन्सारमा सबतरफ आफ्नै मात्र तरिफ गरेर
अनि मलाइ थहा छैन कि,
उ प्यार गर्छे या ब्यपार गर्छे?
तर हैन,
प्रतेक मुस्कानहरुलाइ मीठो आहार मानेर पनि त उ खान्छे
कोठाका हरेक बिम्बहरुलाइ सोउन्दर्य सोर्ह शृङ्गार पनि त दिन्छे
चियाका कपमा एक चुस्की चुम्बन दिएर पठाउछे,
अग्यात अनि मलाइ थाह हुन्न कि मैले उस्को लागि कस्तो पुन्यकार्य गरे?
अनि भरेभरे बेलुका सम्झन्छु कि
मैले त उस्लाइ मेरा योजनाबद्द आँखा र ओठहरुले
पो जिस्काएको थिए!!!!
जब उ मलाइ हेर्न नसकेर लजाएर ऐनामा
बारम्बार आफ्नो अनुहारलाइ हेर्छे,
अनि रमाएर भन्छे कि”म त ऐनामा उहाकै मुहारलाइ पाउछु”
जहाँ म उस्लाइ भने हेरिरहेकै हुन्छु
तर त्यो मलाइ मात्र थहा हुन्छ।
कि किन उ यस्ती यस्ती
यति जबरजस्ती छे।?