माया र म
अन्धेरो रात, एकान्त अनि म
जुनको किरण बनेको आफ्नै छाँया संगै कुरा गर्दै बसेको छु
तिम्रो माया, मिठास अनि म
तिम्रो पहिलो स्पर्स यादमा सम्हालेर राखेको छु
रातभरको फोनमा मिठो बोलाइ
अनि बिहानभरको मिठो सपनामा तिमीलाइनै देखेको छु
केहि नबोलि मनै मनबाट नै
यो जिवन तिमीलाइनै सुम्पी सकेको छु
त्यसैलेत विश्वास छ मलाइ
हुनेछै मात्र मेरी तिमी
हुनेछौ सधै संगै तिमी
टाढा दुरि, समय अनि हामी
एक अर्काको फोटो हेरि फोटोसंग झगडा गर्दैछै हामी
मनभरि माया, याद अनि हामी
टाढैबाट हात हल्लाएर एक अर्कालाइ इसारा गर्दैछै हामी
त्यसैलेत विश्वास छ मलाइ
हुनेछैँ नजिक एकदिन हामी
हात समाइ हिड्नेछैँ जुन दिन हामी
त्यसैलेत विश्वास छ मलाइ
हुनेछैँ नजिक एकदिन हामी
हात समाइ हिड्नेछैँ जुन दिन हामी
Tag: love
Chandika Bhattarai – Meri Pyari Chhori
चन्डिका भट्टराई – मेरी प्यारी छोरी
अचम्म लाग्छ मलाई, तिम्रा यी साना आँखामा
आफ्नो सिङ्गो संसार देख्दा
यी साना ओठमा सजिएको मुस्कान हेरि
जिवनका ठूला ठूला तनाव बिर्सदा।
अचम्म लाग्छ मलाई, तिम्रा यी साना मुठ्ठीमा
यति धेरै खुशी अटेको देख्दा
तिम्रा यी साना खुट्टाहरुले उभिनुको लागि गरेको संघर्ष हेरि
आफुले पाइला पाइलामा गरेको संंघर्ष बिर्सदा।
अचम्म लाग्छ मलाई
पलपल तिमी ले आफुतिर आकर्षित गरेको देख्दा
चुलबुलिएर तिमिले गरेको बदमासी पनि
मलाई यति धेरै मन परेको देख्दा।
अचम्म लाग्छ मलाई
तिमि प्रतिको यो माया मोह देख्दा
तिम्रा साना साना गतिविधिमा अल्झिएर
आफ्ना ठूला ठूला लक्ष्यहरु मा छायाँ पार्दा
दिन प्रतिदिन तिमी बढेको हेरि,त्यसैमा मोहित भै बस्दा।
मेरी प्यारी छोरी,
जब तिमी बामे सर्दै आएर,मेरो काखमा लुटुपुटु गर्छौ,
साना तिम्रा हत्केलाले, मलाई स्पर्श गर्छौ,
खेल्दै, चल्दै मलाई खोज्दै पल्याक पुलुक हेर्छौ,
तिमिलाई थाहा छैन, खुशी र उमङ्ग का
अनेकौं रङ्ग मेरो मनमा, जिबनमा भर्छौ।
तिमि लड्छौ,पल्टन्छौ फेरि आफै उठ्छौ
नयाँ केही देखे ,नियालि खुबै हेर्छौ
माइक्रोसकोप जस्ता तिम्रा आँखा,
भुइँ का साना दाना पनि देख्छौ
चुम्बकले फलामका टुक्रा तानेझैँ
फेरि ति साना दाना नि औँलाले टिप्छौ।
खेल छ तिम्रो आफ्नै,आफ्नै छ खेल्ने तरिका
अचम्म लाग्छ यो जानेर कि
तिम्रै वरिपरि छन् मेरा खुशी संसार भरिका।
मेरी प्यारी छोरी,
यसै फुरुङ्ग भइ डुल्छौ तिमि यता उता
सोच्छु म , साच्चै भगवानकै रुप हो यो बाल अवस्था
पत्थर कै मुटु होला त्यो मानिसको जो नियाल्न सक्दैन
सृष्टिको यो अनुपम सुन्दरता॥
काठमाडौं।
Bipin Singhal – Thorai Aanshu Jhadai Chhu
थोरै आँसु झार्दै छु
कस्तो चोट पुर्यायौ ,थोरै आँसु झार्दै छु
सबै खुसी उडायौ ,थोरै आँसु झार्दै छु
मैले त बेचेको थिए आफ्नो खुसी
तिम्रो साथ पाउन , तर तिमिले त
मेरो सास नै छिन्यौ,थोरै आँसु झार्दै छु
दिनरात तिम्रो भलो सोचीहिड्ने यो मन
च्यातेर फ्याल्यौ ,थोरै आँसु झार्दै छु
सोचेको थिए तिमिलाइ रानी बनाउने,
तर तिमी त झुठो कहानी निसक्यौ ,
थोरै आँसु झार्दै छु
मायामा फुल्दै गरेको कोमल हृदयमा
बिष छरेर गयौ ,थोरै आँसु झार्दै छु
जुन आँखा मा तिम्रो निम्ति प्यार थियो
त्यही आँखा मा आँसु दिलायौ ,
थोरै आँसु झार्दै छु !!
Sujan Budhathoki – U Ani Prem
सुजन बुढाथोकि – उ अनि प्रेम
उ मन्मनै मनै राम्री भन्छे
आफुलाइ झनै राम्री भन्ठान्छे
नेपालाकासका ताराहरु गन्छे,
अनि सबैभन्दा उज्यालो एउटा तारा चाहिँ मेरै बाउले किनेको हो
भन्छे
हिमाल पहाड अनि डाडाकाडाका सब लालिगुरास
अनि गुलाफका फुलहरु पनि मेरै आमाले दुख गरेर
मेरै अनुहारमा रोपेको हो भन्छे।
साएदै उ मन्मनै मनै राम्री हु भन्ठान्छे!
सदाबहार रितुहरुलाइ जिस्कएर
अनि कोइली चरिलाइ चलाएर
बसन्तलाइ उ बोउला भन्छे,
अनि परेवाले झै घरागनभरि प्वाख फिजाए झै गरि
केवल एक नजरमा उ प्रेम बिसाएर उड्छे ।
हाम्रो भडार कोठामा
कुनै एउटा अन्जान बालक जस्तै गरेर
कि भगवानको मुर्ती किन राखेको हो भन्छे,?
मेरो मनमन्दिरमा राम वा कृष्ण
जो सुकै भए पनि तस्बिर त एउटै छ भन्छे,
उ बार्द्लिहरुमा जुन तापेर मलाइ
गगनको घाम माग्छे
त कैले दुरबिन लगाएर
उन्मुक्त छितिजमा उठिरहेका
रहरका कुनै चङ्गाहरु हेरेर
बादलपारिका सहरमा
मलाइ बायुयानमा उडुम भन्छे
यसरी आफ्नो अभिमान चहान्छे,
कि उ आफुलाइ सर्वस्ब रुपवान भन्ठान्छे!
खेतबारि पाखापखेराका फाटहरुहुदै
नदिकिनारबाट घरका झ्यालसम्म आएका
हावाका सुस्केराका सुमधुर धुनहरुमा सर्गम
उ पाउजु,पोते,चुरा,र धागो बजाएर
धानका बालाहरु झै नाच्छे
अनि म बत्ती निभाएर म निदाएपछी!
शिवसङ्गितहरुमा हर्दम
जुनकिरी झै अधेराहरुमा उ नाच्छे,
आफ्नो सिन्दुरको र मेहन्दीको रङ्ग देखेर
दङ्ग पर्दै उ चन्द्रमा झै चम्किलो छु भन्ठान्छे
हास्दै गरेको उस्को हासोलाई छेकेर
जब म बग्दै गरेकी सरितालाई झै रोक्न खोज्छु,
तर उ ए मेरो हजुर मेरो सागर हो भन्छे।
अनि फेरि कुनै पागल झै केही सम्झिएर फगत हास्छे।
मानोउ कि उ यति धेरै आफुलाइ राम्री भन्ठान्छे
साहेद उ आफुलाइ स्वयम् स्वर्गकी सुन्दर अफ्सरा सन्झिएर
कि यति धेरै उ आफ्नो रुपको अहङ्गकार गर्छे?
जब उ एल्बममा मेरा तस्बिरहरु हेर्छे,
अनि सर्वत्र सन्सारमा सबतरफ आफ्नै मात्र तरिफ गरेर
अनि मलाइ थहा छैन कि,
उ प्यार गर्छे या ब्यपार गर्छे?
तर हैन,
प्रतेक मुस्कानहरुलाइ मीठो आहार मानेर पनि त उ खान्छे
कोठाका हरेक बिम्बहरुलाइ सोउन्दर्य सोर्ह शृङ्गार पनि त दिन्छे
चियाका कपमा एक चुस्की चुम्बन दिएर पठाउछे,
अग्यात अनि मलाइ थाह हुन्न कि मैले उस्को लागि कस्तो पुन्यकार्य गरे?
अनि भरेभरे बेलुका सम्झन्छु कि
मैले त उस्लाइ मेरा योजनाबद्द आँखा र ओठहरुले
पो जिस्काएको थिए!!!!
जब उ मलाइ हेर्न नसकेर लजाएर ऐनामा
बारम्बार आफ्नो अनुहारलाइ हेर्छे,
अनि रमाएर भन्छे कि”म त ऐनामा उहाकै मुहारलाइ पाउछु”
जहाँ म उस्लाइ भने हेरिरहेकै हुन्छु
तर त्यो मलाइ मात्र थहा हुन्छ।
कि किन उ यस्ती यस्ती
यति जबरजस्ती छे।?
ViBid Rose – Maya Barilai
माया वरीलै
डाडैमा छदा देखेका सपना
हुरीले उडायो, माया वरीलै
गहीरामा रहदा देखेका सपना
पहिराले बगायो
दुखियाको काल्कोठी पाइतालो
कहाकहा पुर्यायो, माया वरीलै
सुख त केवल देख्नाको रमझम
अभावमै डुबायो
उभो म हेर्छु रूझेका आखाले
देख्छु मात्र आकाश त्यो मेरो होइन
हिड्छु म आगे दुखेका पाइलाले
देख्छु मात्र मानिस कोही मेरो छैन
माया वरीलै माया वरीलै
सानीकी आमा एक्लै माटो खाई
निष्ठूरी भई गई, माया वरीलै
बाबुको घूडा नि चुसेकी सानी
कहा पो हराई
आफ्ना कोही हुन्थे त देखिन्थे
म किन रुन्थे, माया वरीलै
के रहर मलाई ताराजुन ताप्ने
मस्तले सुत्थे
वर यो काली बगी कहा पो पुग्थी
रूकेकी मलाई थहा छैन कहिल्यै
बगरको ज्यान मेरो किन पो लान्थी
एकोहोरो बगिमा रहन्छे, रुक्दिन कहिल्यै
माया वरीलै माया वरीलै
Bipin Singhal – Kasto Preet
बिपिन सिंघल – कस्तो प्रित
स्वर्ग झै बगैंचा को ,
सुगन्धित फुल हौ तिमी
कहिल्यै स्वपनाको मुहार, श्रृङ्गारिएको रानी ,
कहिल्यै मेरो ठूलो भुल हौ तिमी
तिमी छैनौं मेरो सांस ,
त , मेरो साथ नै के छ ?
बताउ, तिम्रो मोह को
यो कस्तो प्रित हो ?
अए! प्रिय तिमी शाश्वत अमर परि हौं ,
तिमिलाइ मेरो जिवन दान
मेरो आत्मा ,तिम्रो शरीर
मेरो मुटु ,तिम्रो धड्कन
यहि मेरो जिन्दगी को
रित हो !!
Diyesh Ratna Shakya – Eiffel Tower Ra Sammohan Saamrajya
दियेश रत्न शाक्य – आइफेल टावर र सम्मोहन साम्राज्य
ओ! मोहिनी गजुर
तिमीलाई चुम्न
जब म थाल्छु सिखर यात्रा
स्वागतमा खुल्न थाल्छन्
तिम्रो प्रेमिल मुस्कान
र परिदृश्यमा झुल्किन थाल्छन्
बिहङ्गम पेरिस
र यसको स्वप्निल शान
तिम्रो उचाईबाट नजिकिएको नीलो आकाश
र दूरसम्म देखिने सुन्दर संरचनाहरु
साक्षी राख्दै
म तिमीलाई नियालिरहेको छु
र पाइरहेको छु
बिना कुनै बस्त्रधारण
बिना कुनै रंगको छालाको आवरण
अस्थिपन्जर स्वरुपमै यति बिघ्न खुलेकी
जब तिमीलाई देख्छु
सुन्दरताको परिभाषा फेरिएको पाउँछु
सुगन्धको पहिचान फेरिएको पाउँछु
बसन्तको परिचय फेरिएको पाउँछु
र पाउँछु
नजिकै लुभ्र म्युजियममा
मोनालिसा तिमीलाई नियाल्दै
ताजा मुस्कानमा अडिरहेको
बिशाल सिन नदि तिम्रो छायाँको काउकुतिमै
आफ्नो जवानी रिफ्रेस गरिरहेको
र संगै सजेलिजे चोकको भिक्टोरी गेटमा
नेपोलियन बोनापार्टको शालिक आत्मा
फेरी अर्को महान् बिजयको
महत्त्वाकांक्षा बुन्दै
आफ्नो स्मारकलाई
तिम्रो उचाई जत्तिकै अग्ल्याउने
अवसर खोजिरहेको
साक्षी किनारा बसेर प्रश्न जनाइरहेछन्
सौर्न्दर्य प्रतियोगी बनेर लाममबद्ध
पेरिसका घर,महल र धरोहरहरू
मूलसडक /चोकमा
हरित पुनर्जागरणमा उभिरहेका
हजारौं रुखहरू
क्लासिकल ब्युटीमा खुलेर चम्किरहेका
सडक बत्तीका खम्बाहरू
खुला फेसन परेडमा रमाइरहेका
फुर्तिला नवयौवनाहरू
आखिर कुन साम्राज्य ठूलो छ हँ?
नेपोलियन बोनापार्ट वा आइफेल टावरको
ओ! गगनचुम्बी गजुर
मेरो आँखाबाट
तिम्रो मीठो सम्झना नहटेसम्म
म पनि नापिरहेको हुनेछु
तिम्रो सम्मोहन साम्राज्यको क्षेत्रफल
(कौशिकीमा प्रकाशित)
Gopal Kawali – Anta Maya Lako Chhaina
गोपाल कवाली – अन्त माया लाको छैन
अन्त माया लाको छैन
कसैकामा धाको छैन
मलाई मेरै गठेरिको साथ प्यारो,
सिमा नाघी लम्काएको हात प्यारो,
बेहोशीमा बोकाएको लात प्यारो!
नशा चडाई बोल्या हैन
कतै खाता खोल्या छैन
मलाई मेरै ललौरिको बात प्यारो,
सिमा नाघी लम्काएको हात प्यारो,
बेहोशीमा बोकाएको लात प्यारो!
फकाउने धेरै आए
एकतर्फी प्रित लाए
मलाई मेरै बुथुरीको मात प्यारो,
सिमा नाघी लम्काएको हात प्यारो,
बेहोशीमा बोकाएको लात प्यारो!
हजार आँखा हत्ते गर्छन
मुटु शेरी मर्छु भन्छन
मलाई मेरै फुरौलिको जात प्यारो,
सिमा नाघी लम्काएको हात प्यारो,
बेहोशीमा बोकाएको लात प्यारो!
मन कतै मोड्या छैन
आफ्नो बाटो छोड्या छैन
मलाई मेरै नक्कलीको रात प्यारो,
सिमा नाघी लम्काएको हात प्यारो,
बेहोशीमा बोकाएको लात प्यारो!
जुलियन,अफगान,२६/१२/१२