Aryabiman Chitrakar – Samaya

आर्यविमान चित्रकार – समय

दिन अनि रात
फेरी अर्को प्रभात
आकाश पाताल अमोग
त्रास सन्त्रास र सुयोग
अहम अभिमानी
हुनेछ त्यो भाग्यमानी
गर्नेछ जसले जय
अमर अजय
अलौकिक अदृश्य
म हु समय

विधाता हु म
छु म विराट
सुन हे मनुष्य
गर्भम़ा मेरो
छ तेरो भविष्य
दिर्घशाली बलवान
अमोग,अदृश्य
हु एउटा समय

तृष्णा,चाहना खोइ के मोह
पलभरको पाहुना हो यो देह
निराकार, पूर्ण र निमित
सबथोकमा आश्रित र सिमित
मिथ्या मेरा लागि तेरो क्रोध
सर्वशक्तिमान हु, तँ गर बोध
धैर्यको गर संचय
हुनेछस त विजय
अजर अमर अदृस्य
महारुद्र स्वयम् समय

Kshetra Pratap Adhikari – Euta Tara Khasyo

क्षेत्रप्रताप अधिकारी – यौटा तारा खस्यो

धेरै ताराहरू थिए यौटा तारा खस्यो
त्यही यौटा तारासित मेरो सारा खस्यो ।

आकाशभरि तारैतारा
मेरै तारा किन खस्यो
त्यै खसेको तारासित
मेरो मुटु किन खस्यो
भन्द्यौ Continue reading “Kshetra Pratap Adhikari – Euta Tara Khasyo”

Manjul – Chitra Haru Banai Rahanda

मन्दिर बनायौ तिमीले
बिहानीका
दिनका
साँझका-उसले भन्यो
मन्दिर बनायौ तिमीले
साना
ठूला
होचा
अग्ला-उसले भन्यो
मन्दिरको परिसर बनायौ
मन्दिरको पर्यावरण बनायौ
तर भगवान त देखिनुभएन नि-उसले भन्यो
चित्रहरु Continue reading “Manjul – Chitra Haru Banai Rahanda”

Prakash Sayami – Maunatapurbak

धेरैपछि
यो सडकमा म
अर्को एउटा समानान्तर सडक हिँडिरहेछु

मेरो उपस्थितिमा
आश्वस्त हुँदैन यो सडक
र मलाई
एक्लै छोडेर अघि लाग्छ

किनारमा लामबद्ध रुखहरु
संभवतः
मेरो एक्लोपनको मौन-धारणमा
समवेदनाग्रस्त टोलाइरहेछन्
म फर्केर हेर्छु-
सबैभन्दा माथि छन् पालुवाहरु
केही तल छन् हरिया पातहरु
र छन् सबैभन्दा तल
मेरो बैठक कोठामा न्यानो सम्´नाले भरिएका
रित्ता चियाका कपहरुजस्तै
आबद्ध कामनाले पाकेका
पहेँला पत्रावशेषहरु
अनायासै !
न्यून हुन्छ श्वासको लय
कम हुँदै जान्छ पुरानो जुत्ताको पदचाप
मोडिएर मेरो एक्लो मन
मजस्तै निशस्त्र
मेरो घरतिर फर्किन चाहन्छ

पर एक जुलुस हिँडिरहेछ
राता-निला तुलहरु छन्
र हल्लिरहेछन्
तुलमा टाँगिएर
अनगिन्ती सपनाहरु

मभित्रको रङ्गहीन सपना
विपनाको गोरेटो खोजिरहेछ- यो सडकमा
उप्किँदै गएका
ढलान र रोडाहरु
थाक्दै गएको म
उदास धावक
त्यही गोरेटो भएर
प्रवेश गर्न चाहन्छु
र साँ´ पर्नु अगावै
खोल्न चाहन्छु मेरो घरको ढोका

मौनतापूर्वक पर्खिरहेका
ती आत्मीय पुस्तकहरुमा
रङ्गाउन चाहन्छु मेरो अन्तरको स्पर्श
र एकाकार हुन चाहन्छु फेरि
मेरो पुस्कालय-घरमा ।

Komal Shrestha Malla – Kasari Lekhun Maya (Nepali Geet)

कोमल श्रेष्ठ मल्ल – कसरी लेखुँ माया (गीत)

कसरी लेखुँ माया ? माया त मायालु दुखेको दुख्यैछ ।
नलेखु सकिन्न सहन, आँशु त मायालु झरेको झर्यैछ ।।

जे देख्यौ वहेको त्यो खोला मेरै यो आँशुको हुन सक्छ ।
नसोध बादललाई तिमी निष्ठुरी त्यो गर्जेर रिसाई बोल्छ ॥

कसरि लेखुँ माया ….

को माग्छ बिदाई आँफै ? मन किन यसोरी मर्छ ?
जे देख्यौ सुकेको अधर त्यो पनि अरुको किन हुन्छ ॥

कसरि लेखुँ माया …

तर्साउँछ यो आफ्नै छायाँ म बाटै पर पर हुन्छ
निभाउँ कसोरी मनको आगो? आँशुले बाटो नै छेक्छ ॥

Rajendra Thapa – Kehi Tukra Haru

केही टुक्राहरू – राजेन्द्र थापा
(मधुपर्क माघ, २०६८)

१. बाघ राजनीति

यौटा बाघ मर्छ – खबर बन्छ
त्यै बाघले दिनहुँ मृग मार्छ – खबर बन्दैन
थुक्क राजनीति !

२. सडक बन्द

सडक बन्द भन्छ मान्छे,
तर Continue reading “Rajendra Thapa – Kehi Tukra Haru”

Maya Sharma – Aawhaan Naari Lai

माया शर्मा – आव्हान नारीलाई

नबिर्सौं आज हामीले नारी म को हुँ भनेर
नबिताउँ हाम्रो यो सिङ्गो जिवन दासिनी बनेर
यो पुरुष प्रधान समाजमा हामी जन्मेर हुर्केर
नबिर्सौं हामीले अस्तित्व आफ्नै छ केहि भनेर

भृकुटी, Continue reading “Maya Sharma – Aawhaan Naari Lai”

Anukul Prakash – Naya Paribhasha Prem Ko (Nepali Gajal)

अनुकुल प्रकाश – नयाँ परिभाषा प्रेमको (गजल)
(चितवन)

नयाँ परिभाषा प्रेमको, बुझाएर गयौ !
आशा अभिलाषा जीवन्को, टुटाएर गयौ !!

मन्मा बसन्तको भर्खर, आगमन थियो ,
वरा! मनडाली भाँचेर, सुकाएर गयौ !!

गाँस्नु रैन रैछ पिरती, हैसिएत मेरै
आँखो अन्धो थियो मनको, खुलाएर गयौ !!

भनी बाँच्नुपर्छ तिमीले, ‘साथबिना मेरो’,
मर्नुभन्दा ठुलो सजाएँ, सुनाएर गयौ !!

लुट्यौ लुट्नुसम्म आखिर, प्यासीनै’छ अनु,
खुशी नै’छु धोको तिमीले, पु-याएर गयौ !!

B J Bantawa Rai – Fohori Unmaad

बि. जे. बान्तवा राई – फोहोरी उन्माद….!

यहाँ खुशीका नाममा गन्तब्य भुले पछि
ब्यथा बोकी भौतारिन्छन नतमष्तक जवानीहरु
सिंङ्गै नदी निल्दा सम्म अतृप्त छन
ति अग्ला हिमगिरीले नछेकिने कहानीहरु
फोहोरका डंगुर झैं बनाउदै जान्छन आफ्ना जिबनीहरु
यहाँ कागजको कुनै औचित्य छैन,
क्षणिकतामै पोतिन्छन लिलामी दस्तावेजहरु
सडकहरुमा यत्रतत्र रंग बिहिन अनी
सबै मस्तिष्कमा घृणित छापाखाना बनेर
कति गहन अनी बहन गर्छन आफ्नो
अदम्य शाहसहरुलाई ति चार पर्खालको
बिचमा कालो रातको सहारा लिएर
भबिस्य सिङ्गो नाङ्गिन्छ उज्यालोमा
पछुतोको निलडाम अनी बदनामीको दाग भएर
त्यसैले बैंशले मात्तिएका ए कुखुरे हो
आफ्नो फोहोर फाले पछि कन्टेनरको
मुख बन्द गर, तिमीहरुको फोहोरको
गन्धले यहाँ शहरहरु बस्तीहरु सबै
दुर्गन्धित भएका छन, अनी स्वास लिनै
धौ धौ परिरहेछ, यहाँका गल्लीहरु
त्यसैले यो तिमीहरुको उन्मादिलो बाहिरै
पोखिहिंड्ने फोहोरी जवानी मेटासिड पिएर
मेटाइदेऊ, तिमी मर्दा फेरी फेरी
तिम्रा फोहोरी उन्मादले यहाँ ठाउँ जमाउने छैन।

Baidyanath Upadhyaya – Drishya

वैद्यनाथ उपाध्याय – दृश्य

अचानक
नाटकको दृश्य बदलिए जस्तै
बदलिन्छन घटनाक्रमहरू
मैले सोचेको
चाहेका धेरै सपनाहरू
आकार लिन नपाउँदै
फेरिए जम्मै उर्वर प्रदेशहरू
ठूल्ठूला आशाका
पहाडहरूले थिचिएर
विशृंखलताको पैह्रो लागेको
यो समय
जताततै अराजक शंखनाद!
रचनात्मकताको
एक मुट्ठी बिउ छरेर
सुनौलो फसलको
अपेक्षामा रित्तिएको समय
कस्तो दृश्य यो
आशंकाहरूले नजर धमिलिएको बेलामा।

Shiva Prakash – Manchhe Manchhe Jasto Chhaina

अभिश्राप तँलाई त्यो ईश्वरको
कुकुर !
विष्टा खान्छस तँ मान्छेको
तँलाई त्यही ईश्वरको वरदान
धन्य तँ
त्यो मान्छेभन्दा महान् छस्
गुनी छस्
इमानी छस्
विष्टा खान्छस् त के भयो
निष्ठा छ तँभित्र
विष्टा Continue reading “Shiva Prakash – Manchhe Manchhe Jasto Chhaina”

Bishnu Sharma – Chahana

विष्णु शर्मा – चाहना
(Source: मधुपर्क माघ, २०६८)

आफूलाई सचेत हुँ भन्ने पगरी लगाउँछ
व्यवहारमा चेतना शून्यता दर्शाउँछ ।
खै म कसरी भनूँ मानिस सर्वश्रेष्ठ प्राणी हो भन्नेलाई
खै म के गरुँ यही नै सही Continue reading “Bishnu Sharma – Chahana”

Siddhicharan Shrestha – Yug Ko Urdi

सिद्धिचरण श्रेष्ठ – युगको उर्दी

संकट पर्दछ मान्छेलाई, ढुङ्गालाई के पर्छ !
असिना आई फुलबारीकै फूलहरू पहिले झार्छ ।

जसको छाती जति विशाल त्यति नै सङ्कट उसलाई
गोली लाग्दछ बापूमा नै केही हुँदैन अरूलाई।

वडवानलले रोज्दछ सागर खोँच र खोला रोज्दैन,
संकटले पनि भुसुनाहरूमा क्वै मीठो रस पाउन्न ।

तरुणीजनले बालकहरूमा के रस पाउँदछन् साथी,
संकटदेखि थिचिनेहरूमा संकटको मिल्छ र छाती?

संकट भोगी मर्नेहरूकै नाममहा संकट खुल्छ
प्रेमी जनको याद बुनेरै प्रेमिकाको जीवन चल्छ ।

मानिस तैँले उठनै पर्छ, दु:ख संकट भोग्नै पर्छ
युगको उर्दी माने पो ता मानिस यो मानिस बन्छ ।

(२००६ साल)

Saroj Dhital – Lahure Ki Taruni Swasni

सरोज धिताल – लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी

पहिलोचोटि विदेश गएर फर्केकी छ
लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी ।

ऊ ठाँटिएकी छ नयाँ लुगामा
गरगहना र अत्तरको सुगन्धमा
र डुलाइरहेकी छ चञ्चल आँखा
क कसले हेरेका छन्,
Continue reading “Saroj Dhital – Lahure Ki Taruni Swasni”

Mahendra Adrishya Rai – Bidroha Garib Sarbochchata Ko

महेन्द्र अदृश्य राई – बिद्रोह गरिब सर्बोच्चताको

मलाई थाहा छ,
पूँजीपतिहरु
गरिबलाई बिचराको पात्र बनाउँछन्
समाजसेवाको नाममा
दानि बनि टोपलेर
बाड्छन् पशुपतीमा स्वार्थ
आर्शिबाद दिन्छन्
ए गरिब!
गरिब Continue reading “Mahendra Adrishya Rai – Bidroha Garib Sarbochchata Ko”

Pradeep Chapagain – Nayan Nepal

प्रदीप चापागाईं – नयाँ नेपाल

वर सुनेँ
पर सुनेँ
यत्रतत्र फैलिएका
चित्कार,वेदना र कुण्ठाहरु
आगो मिसिएका स्वरहरु
जल्दै गरेका आँखाहरु
एउटा जर्जर भुगोलको
देखेँ कथित परिवर्तनहरु
कथित ‘नयाँ नेपाल’ Continue reading “Pradeep Chapagain – Nayan Nepal”

Mishra Baijayanti – Santras

मिश्र – विजयान्ती – सन्त्रास

साँझको क्षितिजबाट
विस्तारै ओझेल परेपछि
रातको आँचलमा लुक्छ पृथ्वी,
अब त्यहाँ जे पनि हुन सक्छ।
कुनै बाघ
पञ्जा फिँजाएर
बास बसेको निम्छरो शावकलाई
सिकार गर्न सक्छ।
सिंहहरु Continue reading “Mishra Baijayanti – Santras”

Manju Kanchuli – Badal Ko Koshanu Ma Sristi Ko Punarabritti

मन्जु कांचुली – बादलको कोषाणुमा सृष्टिको पुनरावृत्ति

फुलको रुप लिएर एक हुल बादल डाँडा माथि
हाँसोको खित्का र लालसाको रोदन बोक्दै
धरती माथि अविरल सङ्गीत बर्षामा
आफ्नै यात्राभित्र
जीवनगति प्रवाहित Continue reading “Manju Kanchuli – Badal Ko Koshanu Ma Sristi Ko Punarabritti”

Indra Kumar Sunuwar – Harayeki Mayalu

ईन्द्र सुनुवार – हराएकी मायालु

तिमीसित नभेटी नै छुटिनु पर्‍यो
तिम्रो खुशी भर्दाभर्दै रित्तिनु पर्‍यो
मलाई छोडि अरुको नै हात समायौ
सारा बन्धन तोडी मलाई एक्लो बनायौ

सात जूनीसम्म तिमीलाई रोजेको थिए
मेरो Continue reading “Indra Kumar Sunuwar – Harayeki Mayalu”

Sudhir Chhetri – Sahar Bhitra Ko Ho Halla

सुधीर छेत्री – सहरभित्र के-को हल्ला

1 ए लिप्स्टिकका एफ्रोदिते सुगन्धहरू
मांसल शब्दहरू खोजेर
अभिव्यक्त हुनलाई
उन्मादका चिल्ला तिघ्रा बजाएर
सिग्मण्ड फ्रायडका गाउँ खोज्दैछन्।
छातीबाट उम्केर
सहरका Continue reading “Sudhir Chhetri – Sahar Bhitra Ko Ho Halla”