एउटा बम हानिएको छ तिमीमाथि
सम्पूर्ण मान्यता बाजी थाप्न लगाएर
विजेता भएका छन्
तिम्रा कथित इष्टदेवहरु
विचारलाई यसरी हानियो बम
कि ए उड्यो तिम्रो टाउकाबाट
संवेदनालाई यसरी हानियो बाम
कि ऊ छुट्यो तिम्रो शरीरबाट
यसरी बम हानियो तिम्रो स्वरमाथि
कि ऊ भाग्यो तिम्रो कण्ठबाट
थाहै नहुने गरी
औंला, कलम र कागजमाथि
हानियो बम
र ती अलग भए एकअर्काबाट ।
एउटा बम हानिएको छ सृष्टिमाथि
आज
मौन कोठामा बसिरहेछ
मैन टेलिफोन
र सिरानीसँग बसिरहेछ
तिम्रो अन्तिम मित्र—अक्सिजन सिलिन्डर
कामूको पात्रझैं
यातना ग्रहण गरिरहेको
अस्ताचलको प्यारो सूर्य !
जति बमहरु परे पनि
कहाँ मर्छन् ती
कविताका कितावहरु ?
यद्यपि असाध्य रोग हानिएको छ
यस देशको प्रिय कविमाथि !
एउटा बम हानिएको छ
भालेको सिउरमाथि
एउटा बम हानिएको छ
चेतनामाथि !
Tag: Nepali Poems Blog
Ram Gopal Ashutosh – Sandeha
रामगोपाल आशुतोष – सन्देह
(मधुपर्क २०६६ भदौ)
सफलताको पहाड झरेर
पीडाको नदी तर्नु
आकाश बिछ्याएर छातीमा पाताल ओढ्नु
विश्वासको छाताबाट
छलको छुरी मुटुमाथि तपतप खस्दा
रगत जमेको घाउ सिएर बाँच्नु
कठिन हुंदो रहेछ
अचानो जिन्दगी र चुपीको कथा बुन्नु ।
यतिबेला
म किंकर्तव्यविमुढ उभिरहेको छु
त्यही गणतन्त्रको पूर्वसन्ध्यामा
जहाँ मेरो नाम गएको छ
मलाई टेकेर तिनै ठालुहरू
जसले उनेको अक्षरका जञ्जिरहरूमा बाँधिएर
अढाई शताब्दीसम्म चिच्याइरहेँ
मेरो देश खोई ? खोई मेरो देश ?
मेरो भाषाको व्याकरण फेरेर
मेरो जिभ्रोमा जञ्जिर कसेर
पुस्तकमा मेरै तस्बिर राखेर
परिभाषामा रूपको नेल र अनुहारको बनोटमा
अट्टहास हाँस्ने आगन्तुक शब्दहरू
मेरा तत्सम शब्दहरूमा तत्पुरुष समास खडा गरेर
आयातित तद्भव शब्दहरू
प्रत्यय लगाएर मेरो नामसँग
उभिएको पाउँछु उपसर्ग भएर सदनमा
मलाई थाहा छैन उनीहरूले
दुःखका अजस्र असिना छिचोल्दै
हिमालजडित
धुजाधुजा ढाकाटोपीले पसिना पुछिरहेको
मेरो कविताको बिम्ब बुझ्लान् नबुझ्लान्
समयको बहाव, दुःखको पहाड
र पीडाको नदीलाई गोडमेल गर्दै फलेको
खलामा सुकेको अन्नपात खुवाउँदै हुर्काएको
मेरो परिभाषा बोकेर जाने आगन्तुक शब्दहरूले
मेरो कवितालाई न्याय गर्लान् नगर्लान्
उत्साहाको खलामा छरपष्ट अन्नपात बटुल्दै
खट्टे भुटेर बाटोको सामल बनाई पठाएका
निरासाको शहर
आलिसान महलमा हुर्केका प्रत्ययहरू
सुकिलो लुगामा, आफूभै”m आयातित अत्तर भिरेका
वर्तमान सत्ता साझेदारहरूलाई थाहा होला नहोला
मूल्यवृद्धि, अभाव र अतिवृष्टिले सुकाएको मेरो खलामा
कसरी अन्नको भकारी घट्दै गयो
मेरो तत्सम शब्दमा
कसरी प्रत्यय लाग्दैछ, उपसर्ग लाग्दैछ
कसरी तद्भव अक्षरहरूले च्यापिएर
मेरो खलाको अन्न
मेरो नाउँको परिभाषाजस्तै भूगोल
रोइरहेको होला कुन्ठित भएर सभ्यता
युगको अन्तरपछि म सोचिरहेँछु
युगको यो एकदिनमा
छैटौँ यो किताब लेखनमा पनि
के पहिलेजस्तै तत्सम शब्दहरू
खलामा सुक्दै घटेको अन्नजस्तै हराएको परिभाषा
तद्भव, उपसर्ग र प्रत्ययको अतिक्रमणबाट बच्न
हातमा भिषा र मनमा कम्ब्याटको सपना बोकेर
पिठ्यूँमा बालुवा र पत्थरको भार सहँदै
दौडिरहेका होलान् उकाली-ओराली
या भुकिरहेका होलान्
कोठाभित्र बसेर सहरी कुकुरझैं
गाउँका कुकुरहरू बाहिर आएर भुक्छन् ।
Krishna Bahadur Chhetri – Jindagi Sarho Chha
जति बुझ्छु उति अस्पष्ट लाग्छ
मलाई मेरै जीन्दगी
अर्काको जीन्दगीलाई हेर्छु
किचिङ् – मिचिङ् के – के जस्तो लाग्छ जीन्दगी
सलाईको काँटी भए
ख्वार्र कोरेर झ्यार्र पारिदिनु हुन्थ्यो जीन्दगी
जीन्दगी त अन्तीम Continue reading “Krishna Bahadur Chhetri – Jindagi Sarho Chha”
Pradeep Chapagain – Samaya Ma Ani Desh
प्रदीप चापागाईं – समय, म अनि देश
म सानै छँदा
बार्हखरी भर्याङ चढेर
क,ख,ग हुँदै
क्ष,त्र,ज्ञ सम्म पुग्थेँ
विभक्ती उपसर्गहरु
आकार ईकारहरु
अनि शब्द र वाक्यहरु
समयले नै सिकायो
चिनेँ अक्षरहरु
तोते Continue reading “Pradeep Chapagain – Samaya Ma Ani Desh”
Mukul Dahal – Pahad Ka Kura
मुकुल दाहाल – पहाडका कुरा
पहाडका यी कुराहरू मेरा मन नजिक छन्
त्यसैले म पहाडका कुरा गरिरहेछु
म यहाँका पुड्के थुम्काहरूलार्इ
त्यहाँका गौरवशाली चुचुराहरूसँग जोडिरहेछु ।
यी थुम्काहरू जसलार्इ उनीहरू Continue reading “Mukul Dahal – Pahad Ka Kura”
Rupesh Rai – Laaj Lagiraheko Chha
रुपेश राई – लाज लागिरहेको छ
लाज लागिरहेको छ
घरि-घरि त्यही कुरा सुन्नु/सुनाउनु।
स्कूलमा छँदा पनि कानहरू
त्यस्तै कुरा सुन्थे, आजझैँ। बोल्थे
मुखहरू आजझैँ।
चिप्रा निकालेको जस्तो
आँखाबाट पालै पालो। Continue reading “Rupesh Rai – Laaj Lagiraheko Chha”
Acharya Prabha – Timro Saamu
नझार्नु थियो आँशुको सागर मैले, झारें तिम्रो सामू
मेरा मनका सारा ब्यथाहरू पनि, सारें तिम्रो सामू
दुखको सागरमा पौडीरहेथें, पाएँ तिम्रो न्यानो हात
आँशुको नदी पार गर्दै, आफूलाई तारें तिम्रो सामू
उडिरहन्थ्यो Continue reading “Acharya Prabha – Timro Saamu”
Deep Raj Neyong-Hang – Samaya Ra Chhayan
दीप राज नेयोंगहांग – समय र छाँया
युगका साँची
अट्टल पत्थरहरुमा
लेउका लेपनहरु पखाल्दै
खोजिरहेछन् मान्छेहरु यथार्थ रङ्ग
समयसँगै
पानी बगीरहन्छ निरन्तर
खियाईएका पत्थरहरुमा
युगका तरङ्गीत ध्वनीहरुका
तस्विरहरु Continue reading “Deep Raj Neyong-Hang – Samaya Ra Chhayan”
Bikram Subba – Azad
उसको र देशको प्रेम-कहानी गहिरिंदै थियो
उसको अँगालोबाट देशलाई खोसे
फक्रने तरखरको फूल भिमानमा ढल्यो
सुनाखरीले मनग्गे सौन्दर्य र्छर्नै पाएन
उसले देशलाई अघाउँजी माया गर्नै पाएन ।
सित्तले पाटीदेखि ढुङ्ग्रे Continue reading “Bikram Subba – Azad”
Rupesh Rai – Positivity
रुपेश राई – पोजिटिभिटी
सधैंजसो कविता
माने! कविता सधैंजसो। प्यारप्यार बोलिरहन्छे।
तल्लो घरकी बुहारी
माथ्लो घरकीसँग च्याट गर्छे
कौसीमा बसेर। ब्राण्ड न्यु ल्याप्टप
नभ्याएर गाउँलाई भ्याउने मोबाइलमै।
[फ्लाशब्याक…
हतार-हतार Continue reading “Rupesh Rai – Positivity”
Bhairab Nath Rimal – Jun Phool Maile Chaheko Thiyen
भैरबनाथ रिमाल – जुन फूल मैले चाहेको थिएँ
जुन फूल मैले चाहेको थिएँ कसैले टिपेछ
सौन्दर्य भने यो सधैं मेरो आँखामा लुकेछ
सुख र दुख सँगाली दिन जीवनमा त्यै थियो
दिनरात अब मदेखि टाढा भएर गै दियो
बिरानु Continue reading “Bhairab Nath Rimal – Jun Phool Maile Chaheko Thiyen”
Rakesh Karki – Mahakabi Devkota Ko Samjhanama
इन्जिनियर राकेश कार्की – महाकवि देवकोटाको सम्झनामा
सात समुद्रलाई च्यातेर हेरेँ
अहा मैले त्यो प्यारो नेपाल देखेँ
माटो ढुंगाले बोलाईरहेको
महाकविको तस्विर टोल्हाईरहेको
लक्ष्मी पुजाको दिन रमाइलो
देउसी Continue reading “Rakesh Karki – Mahakabi Devkota Ko Samjhanama”
Jagadeesh Ghimire – Rukh
जगदीश घिमिरे – रूख
कवि, केही त सार्थक लेख
शब्द धेरै लेख्यौ
केही सार्थक भाव पनि लेख
तिमीले सधैँ फूलका कविता लेख्यौ
अब रूखका कविता लेख
हाँगाबिँगा र मूलका कुरा लेख
ती अझ बढी सौन्दर्यमय र यथार्थ Continue reading “Jagadeesh Ghimire – Rukh”
Sarita Tiwari – Kishanwa
सरिता तिवारी – किशनवा
सखारै
एकजोर हलगोरुसंगै
खेतका निम्ति प्रस्थान गर्छ – किशनवा
किशनवा
न देशमा प्रजातन्त्र आएको खबर
कसैले दिएथ्यो उसलाई
न मानबाधिकारको कुरा
कसैले सुनायो
न त उसलाई
अरु दुनियाँदारीको Continue reading “Sarita Tiwari – Kishanwa”
Laxmi Prasad Devkota – Kukhuro
रातले रोइरहिथिन् लाखन
जलदाना,
मैले कनिका जस्ता मानी टिपी निलेँ ती
नाना !
पुछेँ गगनको छाती—
बालेँ दीप प्रभाती !
तारानलको अन्तर ज्वलनले
म भएँ रातो—
अग्नि शिखा झैँ— एक कुर्लनले
लिएँ तिमिर सातो—
पूर्व Continue reading “Laxmi Prasad Devkota – Kukhuro”
Chanki Shrestha – Bhram Ko Parda Chyatiyeko Din
तिम्रो भ्रमको पर्दा च्यातिएको दिन
आँसुहरूको दियो बालेर म तिमीलाई भेट्न आउनेछु
र, प्रकट गर्नेछु मेरो युगको अन्तिम समवेदना तिमीलाई ।
मिच्नेहरू मिचिरहेछन् हत्केलामा
आँसु र पसिनाका फूलहरू
निमोठ्नेहरू Continue reading “Chanki Shrestha – Bhram Ko Parda Chyatiyeko Din”
Rajab – Sankat
म के इच्छा गरौं
क्रान्ति छिट्टै सफल होस्
कि शान्ति छिट्टै आओस्
के होस् छिटो देशमा
यो इच्छाको सङ्कटमा
म
के गरूँ
देशको सङ्कटमा
सबभन्दा बढी पर्छ
कवि सङ्कटमा
Ananta Prasad Wagle – Dhwaja Ko Geet
अनन्त प्रसाद वाग्ले – ध्वजाको गीत
हररात धर्तीमा र्झछ
र निर्विध्न लडिबुडी गर्छ जून
पानीमा, माटोमा, जङ्गलमा, हिमालमा
प्रत्येक बस्ती मैलिएको छ
हरेकको मन धस्सिएको छ
को निदाउन सक्छ जूनको चित्कारले Continue reading “Ananta Prasad Wagle – Dhwaja Ko Geet”
Rakesh Karki – Bahu Upa Pradhanmantri Ra Mike
इन्जिनियर राकेश कार्की – बहु-उपप्रधानमंत्री र माइक
मेरो साथी माइक
मेरो देशमा बहु-उपप्रधानमंत्री
सोध्छ सोध्छ जस्तो लागेको थियो
किन चासो त्यसलाई
मेरो साथी भएर होला
एकदिन त सोधिहाल्यो
“किन तिम्रो Continue reading “Rakesh Karki – Bahu Upa Pradhanmantri Ra Mike”
Amar Nembang Limbu – Euta Tuwanlo Pareko Bhabishya
अमर नेम्बाङ लिम्बू – एउटा तुवाँलो परेको भविष्य
हजार सपनाहरूमद्ये एउटा सपनालाई
च्याप्प समातेर
यो जीवनलाई कच्याककुचुक पारेर
मुठीमा बोकी
भोलिका पुच्छरहरूलाई समात्दै
अघिअघि हिंद्डैछु म।
सागरका लहरहरू Continue reading “Amar Nembang Limbu – Euta Tuwanlo Pareko Bhabishya”