शरण आँसु – माटो र म
माटोमा टेके पछि
मैले माटोमा
अलिकति प्रित रोपें र
माटोलाई किमार्थ
सस्तो ठानिन
किनकि त्यसमा जीवन उम्र्यो /
माटोलाई सुँघेपछि
मैले माटोमा
अलिकति विश्वास रोपें र
माटोलाई किमार्थ जाबो ठानिन
किनकि त्यसमा जीवन फुल्यो /
माटो
मेरो मुटुको र
मुटु – मेरो माटोको,
त्यसैले
अलिकति उच्छ्वास रोपें –
माटोमा
अनि माटोमै जीवन ढल्यो /
मैले भेटें:
यो अदृस्य जीवन भोगाइको
अधि बाटोमा –
माटो र म
अधि कारण र अधि अकारण
टोलाइरहेको /
ए, धर्तीका जीउँदा मान्छेहरू हो ,
हेर त !
कथा भित्रको अकथा
जीवन पर्याय निर्जीवन –
स्वर्गीय माटोको /
म एउटा सहीद-
प्रीय माटोको ,
माटो मेरो
रगतले सिंचेको //