दामोदर पुडासैनी किशोर – नानी,फूल र चराहरू
जुन बस्तीमा
नानी,फूल र चराहरूको चर्चा हुँदैन
त्यहाँ मान्छे बस्नुको अर्थ रहन्न
एकातिर
राता ,सेता ,पँहेला र ईन्द्रेणीका अरू रँग फूल्छन् शहरमा
अर्कातिर
फूलजस्तै घरका लहर छन् चिल्ला सडकका किनारहरूमा
मान्छेहरू चराजस्ता
र,चराहरू मान्छेजस्ता
सुरिलो बोली
र,सुन्दर पँखेटा फिँजाउँदै
हिंडिरहन्छन् नयाँ नयाँ गुँड र बाटो बनाएर
सधैँ ढकमक्क फूलिरहेछन् फूलका कल्लीहरू
तिनै फूलका पत्र पत्रमा ब्युँझिरहेझन् नयाँ नयाँ बिचारहरू
नानी ,फूल र चराहरू
सुन्दर गीत हुन् शहरका
उनीहरूको स्पन्दनले मात्र
ब्युँझन्छन् घाम र जून
टुकुटुकु हिँडछन्
शहरका घरहरू
मान्छेको ईशारामा
सबैतिर सुन्दर घर उभिए भने
उत्रिन्छ मान्छेको दिमागबाट
सधैं पुरानै घर फर्कनै पर्नै
एउटा बिशाक्त ह्याँगओभर
कति सुन्दर र सुखी हुन्थ्योहोला सँसार
प्रत्येक मान्छे उभिएको ठाउँमा उसैको हक
र प्रत्येक घरमा हरेकले निर्वाध बस्न पाउँनेभए
प्रत्येक क्षणमात्र
मान्छेको आफ्नै मुठ्ठीमा बसोस्
त्यसबाहेक सबै साझा होस्
हरेक मान्छेको ,हरेक शहरमा
तिम्रो साझा शहरमा पसेपछि
मलाई
ब्यक्तिनै ब्यक्तिमा बिभाजित
मेरो शहरको
कचेरा जमेको कुबिचारको धूलो
र सल्लाहको नाममा बुर्लुक बुर्लुक उफ्रने
हरिप डनहरूको सँझना आइरहेछ
कृपया बचाऊ
नानीहरू,फूल र ताराहरूलाई
उनीहरूको मन दुखेको दिन
शहर पनि शहरजस्तो हुँदैन
-२०७६बैशाख ४गते बुधबार (२०१९ अप्रिल १७)
कोरियो होटल ,प्योँगयाँग ,उत्तरकोरिया