बाबुराम खपाङ्गी – तिरस्कार
(असोज मधुपर्क, २०६८)
एकादेशको कुरा हो । त्यस देशमा व्याप्त कुशासन र त्यसबाट उब्जेका भ्रष्टचार, अन्याय, अत्याचार, विकृति, विसङ्गति, व्यभिचार र आपसी वैमनस्यका कारण महाप्रलयबाट कोही बचेनन् । साराका सारा सखाप भए । जमिनमा ढलेका लासहरू मोटामोटी तीन प्रकारका देखिन्थे ।
पहिलो : कमला फलमासु र बोसोदार मांशपेशीयुक्त चिल्ला पोटिला शव ।
दोस्रो : ठीक्क मांशपेशीले युक्त पुष्ट शव ।
तेस्रो : हाड र छालामात्र बाँकी रहेका ख्याउटे शव ।
केहीबेर पछि, लामो समयदेखिका भोका गिद्धहरू हूलका हूल र्झन थाले र लुछ्दै मान्छेका मासु खान थाले तर
अचम्म ! प्रायः सबै गिद्धहरू तेस्रो दर्जाका लासमा मात्र झुत्तिए । भीडभाडमा प्रतिस्पर्धा गर्न नसक्ने बच्चा र बृद्धझैँ देखिने गिद्धहरूले मात्र दोस्रो दर्जाका लासका मासु खाए भने पहिलो दर्जाका लास एउटै गिद्धले पनि छोएनन् ।
किन छोएनन् थाहा छैन तर स्पष्ट थियो, तेस्रो दर्जाका लास साधारण जनता र मजदुरवर्गका थिए भने दोस्रो र पहिलो क्रमशः सरकारी कर्मचारी र नेताका थिए ।
कटारी, उदयपुर