नरेश शाक्य – साँढे
उन्मत्त साँढे
डुक्रिँदै हिँड्छ
बीच सडकमा
सबै निरङ्कुश शासकहरु
यस्तै अहङ्कारी हुन्छन्
कोरली देखेपछि
मान्छेको हुलको बेवास्ता गर्दै
चढ्न पुग्छन्
(कामुकताको प्रदर्शन)
निर्लज्जताको यो पराकाष्ठा
अब डाम्नुपर्छ साँढेलाई
छाडा छोड्नु हुँदैन
नत्र ता यिनीहरु बेलगाम बन्नेछन्
कुल्चँदै हिँड्नेछन् सिर्जनाका फूलहरु ।