ईन्द्र कुमार सुनुवार – अब्यक्त माया
मैनबत्ती भै जलिरहें
तिमीलाई उज्यालो दिन
काडा झै बिषालु बनें
तिमीलाई सुरक्षा दिन
बिस्वास तिम्रो तोडिदिए
तिम्रो घरको खुसी जोड्न
तिम्रो लागि बैमान भए
तिम्रो मानलाई साचिराख्न
बगरको सुख्खा बालुवा बनिदिए
तिम्रो आगनको खाल्टो पुर्न
मकिएको हागा भै सडिदिए
तिम्रो बारीमा मलजल भर्न
बाटो बिराइदिए दौडमा
तिमलाई जिताई आफू हार्न
झुठो हासो हासीदिए
मेरो चाहनाको घाटी रेट्न
एक्लो थिए एक्लै भए
तिम्रो साथ भाग्यमा जुरेन
तिम्रै लागी साचेको माया खै
किन हो अरुलाइ कहिल्यै चुनेन!