Dipendra KC – Itihas Ra Aama

दीपेन्द्र के.सी. – इतिहास र आमा !

अगेनामा आफनै जीवन फुकेर
दुःखहरु जान्छन धुरीबाट
र, न्याना लाग्छन
छातीजस्ता भित्ताहरु ।

तिमी अगेनामा बस्नु
र, हामीहरु वरिपरि घेरिनु
माहुरीको घारमा
औधी सन्तोषको रौनकता भुनभुनाएर
घरभरी चँचलता दौडनु
इतिहासको खोंचमा उभिएर हेर्दा
भीर बोकेर उभिएकी छिन
र, दौडिएका छौं हामी जीवनको सम्म राजमार्गमा ।

एउटा अध्याय यहाँ पनि छ इतिहासको—
हयाँगरजस्ता लाग्ने करङहरुमा
टाँगिएका मैला कपडाहरु
हाम्रा सुकिला जीवनका अर्थहरु रहिछन,
उनको निद्रा अपहरण हुनु
र, छेउमा हामी ढुक्क निदाउनु
यी पनि हाम्रै सपनाका पहरेदारी रहिछन् ।

सम्झनाका नदीहरु बगाउँदै आँखाबाट
तर पनि अटाएकै छन्
हाम्रा भागका सपनाहरु
एक्लैबाट धेरै
र, टुक्रिएकर पनि फेरि एक्लै
हाम्रै राजमार्ग फराकिला पार्न लागिरहने
“आमा” !
त्यसै कहाँ बनिदोरहेछ र
“आमा” !
थाहा भयो
समयले गलहत्याएर इतिहासको चाङमा राखिदिएपछि ।
महानताको व्याख्या यसै हुन सक्दैन
छोराहरु आयोजित/प्रायोजित
औपचारिकताको आडम्वरी भेलामा ।

१६-०३-२०१६
बागलुङः हाल लुभेन बेल्जियम ।

Dipendra KC – Desh Bhakti

दीपेन्द्र के.सी. – देशभक्ति !

दिन !
उस्तै हो यहाँपनि
जो, हार्नेहरुको हुदैन
म, चेपिएको छु इतिहासभित्र ।

सडकमा भेटिने
हराएका नागरिकहरुजस्तै
जसको देशभक्ति
अस्वीकार्य छ यहाँ,
म खोजिरहेछु देशभक्ति आफैभित्र
बश्त्रको बजारमा
सुहाउने देशभक्ति कुन हो ?
धोती, कमीज
टोपी, दौरा सुरुवाल
बख्खु, घलेक, भोटो, खाँडी ?
भक्ति, बलभद्र
मरेर गए सीमामै उभिदाउभिदै
नरोजी कुनै बश्त्र
देशभक्ति लिएर गए मुटुमै
म रोज्छु त्यही बाटो /
त्यागेर सवै प्रकारका बश्त्रहरु
म निस्कदै छु बश्त्रबजारबाट
विचार छोटिएको लामो बश्त्र
आयातको ट्याग लागेको रँगीन बश्त्र
चटकेहरुका थरीथरी नटबश्त्र ।
ती भन्दा
इज्जत छ त्यो देशमा, लाजमात्रै छोपेर बाँच्ने नाँगाहरुको
देशभक्तिको हुलमुलमा
सुन्दर लाग्छन् नाँगाहरु ।
भक्ति थापाको शालिकमुनि
जोसँग राग छ भक्तिको मुटुको
म त्यही देशभक्तिको अधिकार माग्छुु ।
बश्त्रधारीहरु !
म अश्लील र बिरुप पो देख्छु
तिमीहरुको जुलुस !
जसको खल्तीमा
च्यातेर टुुक्रयाइएको
देशको नक्शा छ ।
बागलुङ, हालः लुभेन बेल्जियम ।

Dipendra KC – Meri Nabodha

दीपेन्द्र के.सी. – मेरी नवोढा !

ओई मेरी नवोढा !
उतारिदेउ लाज सवै
रात छिप्पिईसक्यो आज ।

अनजानमै सही
यात्रा शुरु गर्नुछ आज
मधुशालामा घन्किएको गीत
तिम्रा मेरा लागि हो
जीवनभर नभुल्ने रात
आत्मिक Continue reading “Dipendra KC – Meri Nabodha”

Dipendra KC – Balatkaar

दीपेन्द्र के.सी. – बलात्कार

जव तिमी !
यो राज्यले तोकेको
सवैभन्दा सुरक्षित शहरको
अति सुरक्षित गल्लीमा निस्कन्छ्यौ
तिमीलाई चियाउँछन आँखाहरु
र्याम्पकी अर्धनग्न मोडल
क्याटवाककी नवयौवना
वा कुनै छाडा Continue reading “Dipendra KC – Balatkaar”

Dipendra KC – Bewaris Mat

दीपेन्द्र के.सी. – बेवारिस मत !

देशको सीमा काटेपछि
स्वतः अनुपस्थित छु म
मतपत्रका स्वस्तिक छापहरुमा । …
मेरा विचारहरु
छिराओस् सिंहदरवार
तिम्रा घोषणाका टेपरिकर्डर
सुनाओस संसदमा
र, फेरियोस् एउट कथा,
कम्तीमा तुरुन्तै सम्भव छैन ।
मैले चाहनुु र नचाहनुमा
केही फरक पर्नेवाला छैन
तिम्रो बहुमत र विजयको अँकगणितमा
म अझै गयल छु
मतदाता नामावलीमा
मजस्ता लाखौं अदृश्य मतदाताहरु
तुरुन्तै लाइन हाल्दैनन् मतदानमा
जसले उल्टाओस परिणाम !
एउटा “नटभ्यालिड” मत
नपुंसक भएको छ यो युगमा ।
मेरा शासक !
कुम र कम्मर मर्काएर
तिमी नाच,
र जतिसुकै मीठो भाखामा
बजाउ बाँसुरी
म नाच्न सक्तिन सपनाहरुमा
त्यहाँ भेटिन्छन—
रगतका रोदनहरु, लाखौं झूटहरु
एकहदमा भन्नुपर्दा
तिम्रो नाच
प्रहसन हो मेरो व्यंग्यशालाको
जहाँ भेटिन्छन केवल जीवनका ठट्टाहरु ।
विजयको एउटा मत !
परेर समयको नसबन्दीमा
बेवारिस डुल्दैछ
लुभेनका गल्लीहरुमा ।
बागलुङ, हालः लुभेन बेल्जियम ।

Dipendra KC – Yo Shahar Ma Birami Phool

दीपेन्द्र के.सी. – यो शहरमा विरामी फूल !

शंका छैन
यो शहरमा
सँधै हतारमा कुदाउने
हुलका हुल स्कूटरहरुका
चालकहरु नेपाली नै हुन्
नभए बँगाली, पाकिस्तानी वा भारतीय हुन्
वा पक्कै अरवीहरु हुन् ।
यो माइनस डिग्रीको चिसो हुस्सुमा
फैलिएको आहट !
प्रर्याप्त छ परिचयलाई ।
जीवनको समय !
उडेर जान्छ यही साइलेन्सरको धुंवाबाट
वा चुल्होको चिम्नीबाट
हराउंछ आकाशतिर धुंवै उडेर
जीवनका पाँग्राहरु रगडेर यही सडकमा
कहाँ पुग्यौं हामीहरु ?
डोरवेल बज्यो,
“म पिज्जा, करी वा शुसी बोकेर
तल आएको छु
लिन आउनुहोस महाशय !”
साला पूँजीवाद !
कजाउंछ कोठामै बोलाएर ।
भर्खरै दौडिएको स्कूटर,
नसोचे हुन्छ
त्यो “गोरे” हुनसक्छ, हेलमेटभित्रको अनुहार
तर पक्का हो
स्कूटरको साइलेन्सरबाट निसास्सिदै चिच्याएको जीवन मै हुँ
र यो शहरका घर—सडकमा परिचित पाइला मेरै हुन ।
हिमालको सेतो पर्दापछाडी
हावाले सक्दैन लान
बिरामी फूलहरु !
वा स्कूटरहरु पुग्दैनन् सम्झना बोकेर ।
सुनमायाँ !
तिमी नै छामी हेर “रेमिट्यान्स” मा
तिम्रो फूल !
ओइलाएको छ कि
छ अझै फक्रिएको ?
तर मलाई
संधै हतार छ ।
बागलुङः हाल लुभेन बेल्जियम ।
(यहाँको शहरमा स्कूटरमार्फत “होम डेलिभरी फुड सर्भिस” दिने क्षेत्रमा कार्यरत हामीहरुका लागि ।)

Dipendra KC – Janma Raat Ra Punarmulyankan

दीपेन्द्र के.सी. – जन्म रात र पुनःर्मूल्याङ्कन

जोडिन नसकेका
सपनाका कडीहरु !
जो, म सँगै जन्मिएका थिए
र, देख्नुभएको थियो त्यहाँ हजुरले
भयानक पीडापछि
हाँसेको एउटा सँसार ।

रातहरु हराइरहे रातहरुमै
दिनहरु Continue reading “Dipendra KC – Janma Raat Ra Punarmulyankan”

Dipendra KC – Kendriya Satta Ra Gunaso

दीपेन्द्र के.सी. – केन्द्रीय सत्ता र गुनासो !

ए केन्द्रीय सत्ता !
तिमीसित नगरे गुनासो
कोसँग गरुँ म ?

सन्दूकमा थन्किएको प्रमाण पत्र
उद्धार टोली बन्न सकेन
व्याजमा डुवेको बुवाको जीन्दगी
पोहोर साल Continue reading “Dipendra KC – Kendriya Satta Ra Gunaso”

Dipendra KC – Galat Purwanuman Haru

दीपेन्द्र के.सी. – गलत पूर्वानुमानहरु !

जव !
शहीदको चिहानबाट
नेताको महलको जग खनिन्छ
तव !
मलाई लाग्दैन थियो कि
त्यो घरले झुण्डयाउने छ
नयाँ नेपालको साइनवोर्ड
र, त्यहाँ चल्नेछ –
गहन विषयमा छलफल Continue reading “Dipendra KC – Galat Purwanuman Haru”

Dipendra KC – Andhyaro Prabhat

दीपेन्द्र के.सी – अँध्यारो प्रभात !

जव !
प्रशासनको हरेक टेवलबाट
अपमानित भएर फर्कनु पर्छ तिमीले,
जव !
तिम्रो पसीनाको ज्याला
शीर निहुराई कुनै भीखारी झैं थाप्नुपर्छ तिमीले,
र, भर्खरै स्वतन्त्रताको Continue reading “Dipendra KC – Andhyaro Prabhat”