माधव काभ्रेली – नाम (लघुकथा)
तुइन चुडिएर सदरमुकाम आउजाउ बन्द भएपछि गाउँमा सर्वदलीय बैठक बस्यो र माझी खोलामा झोलुङ्गे पुल बनाउने निर्णय ग¥यो ।
हिउँदभर गाउँका प्रत्येक भेडा र घोडाले पुलकै निम्ति ढुंगा र बालुवा बोक्नुपर्ने उर्दी जारी गरियो । प्रत्येक घरबाट एकएक मुरी मकै उठाएर सिमेन्ट र लठ्ठाको खर्च जुटाइयो ।
उर्दीअनुसार नै घोडा र भेडाहरुले हिउँदका पाँच महिना लगातार ढुंगा र बालुवा बोके । त्यसपछि गाउँलेहरुले एक महिना लगाएर फागुनको मसान्तमा पुल तयार पारे ।
उद्घाटन नगरेसम्म कसैले पनि पुल वारपार गर्न नपाउने उर्दी जारी गरियो र पुल उद्घाटनको चाँजोपाँजो मिलाउन सर्वदलीय बैठक बस्यो ।
प्रधानमन्त्रीबाट शिलालेख अनावरण गराएर उद्घाटन गर्ने प्रस्ताव सत्तापक्षले राख्यो । विपक्षीले आपत्ति जनायो । ‘‘शासकहरुको पुजारी बन्नु हुँदैन । जसले बनायो उसैको नाम राख्नुपर्छ । अब त देशमा कम्युनिष्ट शासन आइसकेको छ ।’’— विपक्षीले भन्यो ।
बनाउनेकै नाम लेख्ने कुरामा सहमती भयो । सबैभन्दा बढी काम कसले ग¥यो भनेर खोज्दैजाँदा घोडा र भेडाहरुको पाँचपाँच महिनाको खटाईलाई कसैले पनि बिर्सन सकेनन् । तर घोडा र भेडाहरुको नामवली तत्काल उपलब्ध नभएकाले आआफ्नो नाम दर्ता गराउने सूचना जारी गरे । तोकिएको समय भित्र एउटा पनि आवेदन दर्ता भएन ।
पुल उद्घाटनमा ढिलाई गर्न नहुने कारण देखाउँदै सर्वदलीय बैठकले घोडा र भेडाहरुको नाम प्राप्त नभएसम्मका लागि शिलालेखमा प्रधानमन्त्रीकै नाम लेख्ने अन्तरिम निर्णय ग¥यो ।
आजसम्म पनि ती भेडा र घोडाहरुले आआफ्नो नाम दर्ता नगराएकाले माझी खोलाको झोलुङ्गे पुलमा अझै प्रधानमन्त्रीकै नाम छ ।
समाप्त
(This story was sent to Sanjaal Corps via email)