Somraj Abhaya – Hamrai Chha Thulo Jagat

सोमराज अभय – हाम्रै छ ठूलो जगत्
(मधुपर्क २०६६ असोज)

पैसा गोरखनाथको, मुलुक नै श्रीपस्पतिनाथको !
साँढेमा सुनका चढेर शिवजी रक्षा गरून् देशको !
छोडून् पौरख गर्नलाई सबले बाँधून् दुवै हात नि !
हाम्रो Continue reading “Somraj Abhaya – Hamrai Chha Thulo Jagat”

Saroj Dhital – Sfatik Ko Chiso Bhitra Kaid Itihaas

सरोज धिताल – स्फटिकको चिसोभित्र कैद इतिहास

एकचोटी
एउटा इतिहास–
एकादेशको कथाभन्दा
धेरै सत्य एउटा इतिहास
पग्लिएर आफ्नै आगोमा
बलेछ लाभा झैँ ।

एउटी वीराङ्गना
दन्त्यकथाकी परीभन्दा
धेरै सत्य एउटी वीराङ्गना
जन्मिएर आफ्नै गर्भबाट उठिछ जीवन झैँ ।

थाहै भएन
निलेछ त्यो लाभाले जीवनलाई कि
पिएछ जीवनले तातो लाभालाई
ती एकाकार भए

अहँ
थाहै भएन
लपेट्यो इतिहासले उसलाई वा
धारण गरी वीराङ्गनाले इतिहास
ती साँच्चै एकाकार भए

तर
जमेकी छ ऊ आज
चिसो इतिहाससँगै
स्फटिकको ठण्डीभित्र कैद भएर
दूर क्षितिजमा सुनिँदैछ
धारिलो, चिसो
बरफको धारले आहत
घाइते मान्छेको क्रुद्ध आवाज

“के अब कहिल्यै बग्दैन
लाभा इतिहासको
आगो के मरिसक्यो ?
जीवन के उठ्दैन फेरि?
के दन्त्यकथा भई
वीराङ्गना ?”

Rakesh Karki – Tataundai Jawani (Nepali Gajal)

इन्जिनियर राकेश कार्की – तताउदै जवानी (गजल)

कसैले इसारा गरेझैँ भएथ्यो
कि यो दिल उनैमा मरेझैँ भएथ्यो

रहरमा म हाँसे अधर त्यो गुलाबी
नजरमा उज्यालो छरेझैँ भएथ्यो

तताउदै जवानी रमाउदै खुसीले
दगुर्दै Continue reading “Rakesh Karki – Tataundai Jawani (Nepali Gajal)”

Santosh Khadka – Kshitiz Pariko Shanti Ra Prem

सन्तोष खडका – क्षितिजपारिको शान्ति र प्रेम

म अविच्छिन्न कुरिरहेको छु क्षितिजपारिको सुन्दर जीवनलाई
जहाँ सदाबहार प्रेम र शान्ति छ
तर म बाँचिरहेको छु कृत्रिम जिन्दगी
जहाँको बस्ती प्रेम र शान्तिको अनिकालले Continue reading “Santosh Khadka – Kshitiz Pariko Shanti Ra Prem”

Rajendra Pahadi – Desh Harayeko Suchana

राजेन्द्र पहाडी – देश हराएको सूचना

काठमाण्डौं बानेश्वरमा रहेको
संविधानसभा भवनबाट
फुत्त निस्केर
पूर्व लाग्यो या पश्चिम लाग्यो
उत्तर लाग्यो या दक्षिण लाग्यो
केही दिन अघि मेरो देश हरायो ।
खै! देश कोसँग डरायो ?
देशलाई कस्ले तसार्यो ?
देशलाई कस्ले चुस्यो ?
देशलाई कसले लुछ्यो ?

मेरो देश
पछिल्लो समय
भेषविहिन, परिचयविहिन
स्वाभिमानविहिन बाँच्न विवश
बनेको थियो
बनाइएको थियो
देश भाषाविहिन
इतिहासविहिन
नाङ्गो बन्दै गएको थियो
खै! कुन पीडाले मेरो देशले
माटो छाड्यो
थलो छाड्यो
मित्र
मेरो देश हरायो ।

महाशय,
तिमीले थाहा पायौ ?
मेरो देश हराएको छ
कहिँ कतै देख्यौं
कहिँ कतै भेट्यौं भने
पेरिसडाँडा दरबारमा
वा सानेपा दरबारमा
वा बल्खु दरबारमा
वा शितल निवासमा
खबर गरिदिनु ।

पहाडतिर
हिमालतिर
मदेशतिर
सबैलाई खबर गरिदिनु ।
देश देख्यौ भने
देश भेट्यौ भने
च्याप्प समात्नु मेरा मित्र !

देश फुत्किन सक्छ
देश उम्किन सक्छ ।

मेरा मित्र,
मेरो आस्थाको देश
ताम्सालिङतिर लाग्यो कि
लिम्बुवानभित्र छिर्यो कि
खुम्बुवानसँग मिल्यो कि
तमुवानसँग सल्क्यो कि
खै कता लाग्यो मेरो देश ?

मेरो चेतनाको धरोहर
मेरो देश
मगरातमा पस्यो कि
एक मधेश–एक प्रदेशमा फस्यो कि
खै! यहिँ कतै काठमाण्डौं खाल्टोभित्रै
नेवा प्रदेशमा बिलायो कि
अस्तित्वको संकट खप्न सकेर या नसकेर
मेरो देश हरायो ।

मेरो देशको भूगोल हरायो
मेरो माटोको अस्मिता लुटियो
म किंकर्तव्यबिमुढ देश गुमाएको पीडा
निशर्त भोगिरहेछु
आँखा फारेर नक्शामा
मेरो देश खोजिरहेछु । खोजिरहेछु ।।

मैत्रीचोक – ४, कुश्मा, पर्वत

Kopila Thulung – Mero Pal Haru

कोपीला थुलुङ्ग ‘आंशुतोष’ – मेरो पलहरु

हरेक विहानीको उषासंगै
एउटा आशा लिएर उठ्ने गर्छु
सूर्यका किरण चारैतिर फैलिएजस्तै
फैलिन्छन् आशाका लहराहरू
तर,
ती मेरा आशाहरू लहरा बनेर फैलिनुमा र
नफैलिनुमा करिव-करिव उस्तै हुन्छन्
यसरी नै कति विते हिउँद अनि वर्षापनि
त्यसैमा म घुमीरहे ऊन घुमाउने चर्खा वनि
मैले काटेको रातमा,
सिङ्गो धर्ती ओछ्यान बन्छ
खुला आकाश मोड्ने गर्छु
कति रूज्झनु झरि वादलमा
आफू वाच्न अनि वचाउनलाई
टालेकै छु थोत्रा भोटो
नाङ्डो शरीर जोगउनलाई

Sudhir Chhetri – Samalaingik Diary

सुधीर छेत्री – समलैङ्गिक डायरी

पहिरोको ठिक्क डिलमा
ठूलो ढुङ्गा अल्झिएजस्तै गरी
भुत्लाले ढाकिएको छातीमा
अप्ठेरोसित अड्किएको छ
ब्रा।

लिप्स्टिक चाटिरहेका उसका ओँठहरू
लियोनार्डो डि-क्याप्रियोका किशोर गाला चाट्नचाहन्छ।

व्याक्सिङ् गरिएका छेपारीदेखि
च्याउँदै हेरिबस्छ मिनिस्कर्टबाट टाउको निकालेर
एउटा अश्लील ट्याट्टुले।

शनिबारको रात।
रात्रि भोज।
नयॉं होटल।
सबै सोँचेर नाइटोमा खोपेको गुलाबको फूल
मुसुक्क हॉंस्छ।

चञ्चले हावा रत्यौली गर्छ
फेशनेबल केश-विन्याससित।

ढुकढुक गर्दै आवेगहरू गन्ती गर्छन्
कृत्रिम वक्षभित्रपट्टिको
परायथार्थवादी मुटु।

हरियो चश्मापछि
लुकेका एकजोर नारसिस्ट आँखाहरू
संशोधित दृष्टिले यौन निचोर्दै रस टिप्छ।
मुहार सँधै हँसिलो राखिराख्न
अभ्यस्तताको जोगाड गरिरहेछ
रसाद्र मेक अप्।

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Basanta Mohan Adhikari – Dharma

बसन्त मोहन अधिकारी – धर्म

संसारको यात्रा गर्दा
हर व्यक्तिको सोधाइ
परिचय दिंदै गए
उनीहरू सोध्दै गए
कहाँबाट आयौ?
मेरो उत्तर धर्तीबाट
चन्द्र र सूर्यबाट त म आएको होइन ।
तिम्रो धर्म के हो?
मानव कल्याण
एउटै मानव जातिमा बिभिन्न धर्म हुन सक्दैन ।
कयौ स्थानमा
कतिले पागल भने
कयौले ज्ञानी भने
तर म दुवै होइन ।
म त विद्यार्थी हुँ ।
यो संसारसँग सिक्दैछु ।
मानवका विसङ्गति र बिकृति चिर्दै
प्रकृति स्वरुपको सत्य खोज्दै छु ।

बिभिन्न स्थानमा
बिभिन्न समयमा
आवश्यकता अनुरुप
तिमीले जे लेख्यौ
तिर्मा धर्महरू
मानव सविधान न हो ।
परिर्वतनशिल संसारमा
तिर्मा धर्महरू यथास्थितीमा रहेँ
आज समय र कालसंगै चल्न नसक्ने भए ।

यो एकले अर्कोलाई दोषारोपण
धेरैले धर्मकै प्रश्न गर्ने भए
धर्मयुद्ध लड्दै रहेँ
तिमीले भने जस्तै
धर्म
इसाई
मुस्लिम
हिन्दु
र बौद्धिष्ट इत्यादि भने होइनन् ।
यि त मानव लिखित
मानवकै बौद्धिक सम्पत्तिहरू हुन् ।
एउटै मानव वंशमा
एउटै सत्य धर्म
मानव कल्याण कसैले लेख्न सकेनन् ।
सबै भौतिकवादी हुन् ।
क्षणिक सुख खोजिरहेका छन् ।
यसका उपलब्धीहरू
महल, पजेरो, जहाज र कामवासना हुदैँ
बम, बारुद र मिसाएल सम्म आएकाछन् ।
आ आफ्नो स्वार्थ पुर्तीका आधार
आआफ्नै धर्म स्थापित गर्न
यो धर्ती र मानव वस्तिहरूमा
तिनै उपलब्धिहरू ठोकिरहेकाछन् ।
मानव मारिरहेकाछन् ।
लिङ्ग भेद र अमानविय कार्य गरिरहेकाछन् ।

यो अध्यात्मिकतामा भौतिकवादको प्रकोप
क्षणिक सुखभोगको कामनामा
म-आफ्नो भाग खोजी रहेको छु ।
ऊ उसको भाग खोजी रहेछ ।
नपाए उही धर्मको नाम छ ।
सोझा सिधालाई लर्डाई रहेछन् ।
यही सत्यता र यर्थाततालाई
हामी धर्म भन्छौ भने
चैतन्यशील मानवलाई
मेरो भन्नु केही छैन ।

चितवन

Rakesh Karki – Sanchchikai Ho Maile Chhaleko Haina (Nepali Gajal)

इन्जिनियर राकेश कार्की – साँच्चिकै हो मैले छलेको हैन (गजल)

साँच्चिकै हो मैले छलेको हैन
डुबेँ होला यादमा जलेको हैन

छातीमै छ तस्वीर पिउँदै नशामा
मातेँ होला बरू ढलेको हैन

कोट्याउँने किरणले त्यो Continue reading “Rakesh Karki – Sanchchikai Ho Maile Chhaleko Haina (Nepali Gajal)”

Matrika Pokhrel – Usko Mrityu Ma

मातृका पोखरेल – उसको मृत्युमा

देशको मानचित्र बोकेर
गाउँगाउँ घुमी हिँड्ने
हामीले सधैं देखिरहेको
हाम्रै चेतनाको बारीमा
घाम रोपेर हिँड्ने एउटा मान्छे
तिमीले देख्यौ कि देखेनौ ?
एउटा असल मान्छे मर्यो

उसको मृत्युमा
शोकले निन्याउरा भए
झुप्राहरू
नियास्रोले सुस्ताए
दलानहरू
अनुहारहरू फुङ्ग उठाएर
बेहोसझैं भए
गाउँका गोरेटाहरू
सहयात्रीहरूको एक हुल झैं
शिखर चढेको बेला तिर्खाएर
टुकुचाको नालीमा फालनहालेको
चेतनाको माछापुच्छ्रे
अस्तिमात्र ढल्यो
तिमीले देख्यौ कि देखेनौ ?
एउटा असल मान्छे मर्यो ।

सुनेको थिएँ–
माटोको मायामा जून फल्छ
विवेकको छातीमा घाम उदाउँछ
इतिहास लेख्न सकुन्जेल
जून मर्दैन
घाम मर्दैन
मैले सुनेकै थिएँ
माटोको माया गर्ने मान्छे
मृत्युपछि पनि बास आउँछ
घाम र जूनमा रूपान्तर भएर
सृजनाको एउटा बोत्री
अस्तिमात्र निभ्यो
तिमीले देख्यौ कि देखेनौ ?
एउटा असल मान्छे मर्यो ।

हाम्रो एकता, वर्ष १, अङ्क २, ०६१ असोज

Dr. Madhu Madhurya – Aja Ko Antim Prarthana

हे भगवान् ! तिमी कहाँ छौ –
जसरी भए पनि एकचोटि नेपाल आऊ !
भत्केका त्रि्रो डेरा, मुर्तिविहीन मन्दिरहरु हेर !
देवता बिर्सनेहरुको लाममा मान्छेको क्रन्दन र छटपटी हेर !
पखेटाबिना नै राजा उडिसक्यो, राज्य Continue reading “Dr. Madhu Madhurya – Aja Ko Antim Prarthana”

Rajendra Sharma – Sheesha Ra Ratna Haru

राजेन्द्र शर्मा – शीशा र रत्नहरु

सूर्यको किरण
फुटेका शीशाका टुक्रामाथि झरेपछि
जाज्वल्यमान् ज्योतिपुञ्जहरु झैँ
झल्झलाकार छन्
प्रत्येक टुक्रा
लाग्छ उनीहरु नै हीरा हुन् ।

मानौ यस धर्तीमा
उनीहरु Continue reading “Rajendra Sharma – Sheesha Ra Ratna Haru”

Pratima KC – Shanti Ko Kulo (Nepali Gajal)

प्रतिमा के.सी. – शान्तिको कुलो

खडेरीले बाली खायो बलेन खै चुलो आज
कता सिंचाई गर्दै होला शान्तिको कुलो आज

सललल बग्ने कुलो छिमेकीले आँखा लाए कि
कि कुल्लीले नै मुहानमा बाँध हाल्न भुलो आज

अभिमान Continue reading “Pratima KC – Shanti Ko Kulo (Nepali Gajal)”

Manoj Kafle (Mansoon) – Hijo Rati Sapanima

मनोज काफ्ले मनसुन ‍ – हिजो राती सपनीमा

हिजो राती सपनीमा झल्किएर आइन उनी
मिलनको कल्पनामा पल्किएर आइन उनी

रैछ मनमा रातैभरी अंग अंग छुने मेरा
यौवनाको रंग आफै भल्किएर आइन उनी

नसकेर सहन त्यो तातो Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Hijo Rati Sapanima”

Govinda Raj Binodi – Deha Ra Anga

गोविन्दराज विनोदी – देह र अङ्ग
(मधुपर्क साउन, २०६७)

हुन्छ नाम र अस्तित्व
प्रत्येक अङ्गको तर
सबै अङ्ग मिलेमात्र
देह बन्दछ सुन्दर !
‘द्रष्टा हौं’ भन्दछन् आँखा
‘श्रोता हौँ’ कान भन्दछन्
‘म वक्ता’ Continue reading “Govinda Raj Binodi – Deha Ra Anga”

Mahesh Rana – Timro Aagaman

महेश राणा – तिम्रो आगमन
(Source: Himal Khabar)

तिम्रो आगमनले मेरो जीवनमा
जिन्दगी उत्सवझैँ हुनथाल्यो
तिम्रो न्यानो मायाले
चिसो रातमा बसन्त सुभासिन थाल्यो

आउ अब नभेट्ने प्रयास गरौं
किनकि हामीलाई Continue reading “Mahesh Rana – Timro Aagaman”

Manu Lohorung – Sakshyat Bimba

मनु लोहोरुङ् – साक्षात बिम्ब

धरो धर्म
मलाई बिजुलीको
उज्यालो चाहिँदैन,
किनकि,
अँध्यारोमै मेरो पुरानो
भ्रष्टचारको खेती सप्रिन्छ….
त्यसैले
मैनबत्ति बाल्नेहरुलाई
साँचो बक्दैछु…..

कानुनको
कठघरामा उभिएर होइन,
पार्टीको
कूश पानी पिएर
भन्दैछु…..
यो राज्यमा
कोही भोका, नाङ्गा छैनन्
अझै पनि
म टायर बालेको
आगो छोएर भन्दैछु…..
मलाई यो देशको
संविधान बनाउने फुर्सद छैन
किन कि
अझै जेनेभाको यात्रा बाँकी छ
सिंहदरबार र बालुवाटारको
पुराना ठेलीहरु छोएर भन्दैछु….

गाई खाने मलाई,
माटो र मलको चिन्ता छैन,
फूल फुल्नु फुलाउनु पो हतार छ
धर्म निरपेक्ष र
समावेशीको नारा
लाएर भन्दैछु…..

मेलम्ची खोलाको कसम
यो भुमि जलस्रोतको धनि
खाने पानी चाहिंदैन मलाई
मरुभूमि मनले हिंजै
प्यास मेटाई सकेँ
मैले हजारौ सहिदको रगतको
भल सम्झेर भन्दैछु……

शित्तलपाटी-६ संखुवसभा,हाल: इजरायल

Gopal Kumar Mainali – Hello Ma Shahid Boldai Chhu

गोपालकुमार मैनाली – हेलो ! म सहिद बोल्दैछु
(मधुपर्क २०६६ असोज)

मेरो उत्सर्ग देशका लागि रहेछ

मरेपछि थाहा भयो
सहिद सूचीमा मेरो पनि नाम परेछ
कसैले रकम बुझेपछि पत्ता लाग्यो
मरेपछि सहिद बन्ने थाहा Continue reading “Gopal Kumar Mainali – Hello Ma Shahid Boldai Chhu”

Mina Bantawa ‘Mridu’ – Bhana Timi Ko Hau

भन तिमी को हौ ? मेरो सपनाको राजकुमार
तिमी बिना छ्टपटिन्छ मेरो एक्लो निराश मन

हरेक-पल, हरेक-दिन उदास हुन्छु विपनी यादमा
तिमी बिना पूर्णिमाको रातहरु पनि अँध्यारो छ

मेरो मनको गोरेटोमा झटारो हान्न आइदिन्छौ
एकलासे बाटोमा मलाई खिसी गर्दै जिस्काउँछौ

डुबिरहेको घामसँग सधैं तिम्रो बारेमा प्रस्न गर्छु
हरेक रातको जुनेलीमा तिमीलाई भेट्न चाहान्छु

आकुल-ब्याकुल हुन्छु तिम्रो आगमनको पर्खाइमा
भन तिमीलाई कसरी देखूँ कहाँ कहाँ खोजु सोधुँ

Acharya Prabha – Ma Aauna Sakina Daju [Shishu Gajal]

सम्झिरैछु भाइटिका, म आउन सकिन दाजु
निधारमा भाइटिका लाउन सकिन दाजु ।

बाध्यता नै यस्तै भयो,परदेशमा रुँदैछु
सयपत्रीको मालामा , मुस्काउन सकिन दाजु ।

रमाइलो त्यो पल अनी खुशीको मिलन पनि
चाहेर पनि Continue reading “Acharya Prabha – Ma Aauna Sakina Daju [Shishu Gajal]”