नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
आर एम डंगोल – भोज यथावत चलिरहेछ
सुकुलको तहमाथिबाट खबरदारी गरिरहेका
बेवारिसे औँला-हत्केलाहरू
संविधानको त्यान्द्रो चपाउँछन्
र, उग्राउँछन् आराम गरीगरी
समयको यो सुकुल
रोगी संविधानजस्तै अझै खिइँदै Continue reading “R M Dangol – Bhoj Yathawat Chalirahechha”
आए बादल गर्जिएर गिरिमा, लागे अँध्यारा दिन
छाया पर्दछ दूरबाट, छविको पाइन्न है दर्शन
कालो निष्ठुर यो असार, यसमै रोएर मेरी गइन्
यी खोला कसरी तरिन्, घनघटा उल्टी कसोरी गइन्
छाया बादलको परीकन थिए नीला Continue reading “Madhav Prasad Ghimire – Gauri Khanda Kavya – 011 – Roi Aaunchha Re Asar Mahina”
भिरा खड्का – यो मुटु
धेरै सह्यो अब सहन सक्तैन यो मुटु
पाउँछौ के नै तिमीले जलाएर यो मुटु
तिम्रो साथमा दुनियाको चाह गरिन
तिम्रो बिछोडमा दुनियाले चाह गरेन
न चर्काउ धेरै कमजोर छ यो मुटु
पाउँछौ के नै तिमीले Continue reading “Bhira Khadka – Yo Mutu (Nepali Gajal)”
पीडाभूगोलः जीवनका अनन्त विस्फोटनहरु
विसंगतिका संगति लिएर
एक अराजक वादलयात्रा गर्छन्
मृत्युमानवहरुको जीवनझैं
गैडाको छाला ओडेर
हामी कुनै वृहत षडयन्त्रहरुको जंगलतिर प्रस्थित छौं ?
गुरेवाघ र इन्टरपोलका Continue reading “Sarubhakta – Tapubaas”
रजनी ढकाल – असारमा नटुसाएका सपनाहरू
नटुसाई, नअङ्कुराई चुपचाप
बसिरहेको समयलाई
कसरी भन्न मिल्छ
यो असार हो ?
असार मान्न यहाँ
खाएर मात्रै हुँदैन दही चिउरा
नारिनु पर्छ हलगोरु
असार मान्न यहाँ
भएर Continue reading “Rajani Dhakal – Asar Ma Natusayeka Sapana Haru”
अप्ठेरा ती गोरेटाहरु पार गर्दै आएको छु
समयको कस्तो संयोग तिमीलाइ पाएको छु ॥
साटिन्न भन्थें कसैसँग, तिम्रो नाममा अनायासै
साक्षि राखि जुनतारा कसम मैले खाएको छु ॥
निस्सार अनि शुन्य लाग्थे रनवन, तिम्लाइ Continue reading “Bidhya Sapkota – Apthyara Ti Goreta Haru [Nepali Gajal]”
भाग्यशाली अधिकारी – त्यो पो उदायो भरे
घाँसै ला ! कतिले भनेर विचरा सारै गरेथे अरे
ठूलो मानव पो भएर जगमा त्यो पो उदायो भरे
साँचो मानव भन्दथे जगतमा बाँच्नै कठिन हुन्छ रे
हो त्यो पागल हो भनेर कतिले राँची Continue reading “Bhagyashali Adhikari – Tyo Po Udayo Bhare”
सुलोचना मानन्धर धिताल – खाना पकाउँदा-पकाउँदै
म खाना पकाइरहेछु
कि
खानाले मलाई पकाइरहेछ ?
दाउरामा टाँसिएको जिन्दगी
बलिरहेछ
कि
डढिरहेछ ?
राजव – फरक छ
कुरुप
भिमकाय बाँझ रुखहरूमा
देखिन्छ
गिद्धहरू, चिलहरू, बाजहरू
र, एकाद कौवाहरू
फरक छ
बाज र
मलेवाको वृक्ष
गिद्ध र
मैनाको वृक्ष
चिल र
सुगाको वृक्ष
कौवा र
कोइलीको वृक्ष
मनिता लिम्बु – मेरो देश
के छैन मेरो देशमा यहाँ
सेतो हिमाल,निलो पहाड,हरियो तराई
कञ्चन झरना,चिसो पानी खहरे बग्छन् यहाँ
छैन अरुको जस्तो मरुभूमि र बरफ मात्र यहाँ
जे खोज्छौ,जस्तो चाहान्छौ,त्यसतै
प्रकृति Continue reading “Manita Limbu – Mero Desh”
टंक सुब्बा – वर्तमान परिस्थितीको रमीते हामी
हामी रमीते मात्र भएकाछौ
वर्तमान परिस्थितीको
किनकी हाम्रै आँखाको सामुन्ने
भयानक घट्नाहरु
श्रृङखलावद्घ घटीरहेकाछन्
दर्दानक दृश्यहरु
चरणवद्घ देखिरहेकाछौ
यिनै Continue reading “Tanka Subba – Bartaman Paristhiti Ko Ramite Hami”
संस्मरणका कुनै डायरीहरुमा
तिम्रो नाम लेखिएको छैन
ईतिहासका कुनै पनि आवाजहरुमा
तिमीलाई संवोधन गरिएको छैन
यसकारण कि त्यसवेला
तिम्रो नामै थिएन
उभिएको शरिर तिम्रो थियो
तर छाँया तिम्रो थिएन
तिमी आफै Continue reading “Shreeshisha Rai – Aba Timi Afno Naam Lekha”
क्षेत्रप्रताप अधिकारी – बालगीत
सुन सुन नानीहरू
खानेकुरा सुन
के के खानुहुन्छ अब
के के खान हुन्न ।
दुःख खान हुन्छ बाबा
हरेस खान हुन्न
दुःख सुख जे परेनि
चरेस खान हुन्न ।
मीठो पीठो जे खाए पनि
सफा Continue reading “Kshetra Pratap Adhikari – Bal Geet”
प्रत्येक बिहान
एक सर्को हावा मेरो सामु आउँछ
र, मायाले सुम्सुम्याउँदै मलाई उत्तरतिर जान्छ ।
म देखिरहेछु-
प्रत्येक बिहान एउटा असम्भार हुरी
दक्षिणतिर हुन्हुनाउँछ
मान्छेहरू जोड-जोडले दक्षिणतिरै दौडिरहेका Continue reading “Chanki Shrestha – Pratyek Bihana”
विष्णु शर्मा – चाहना
(Source: मधुपर्क माघ, २०६८)
आफूलाई सचेत हुँ भन्ने पगरी लगाउँछ
व्यवहारमा चेतना शून्यता दर्शाउँछ ।
खै म कसरी भनूँ मानिस सर्वश्रेष्ठ प्राणी हो भन्नेलाई
खै म के गरुँ यही नै सही Continue reading “Bishnu Sharma – Chahana”
सिद्धिचरण श्रेष्ठ – युगको उर्दी
संकट पर्दछ मान्छेलाई, ढुङ्गालाई के पर्छ !
असिना आई फुलबारीकै फूलहरू पहिले झार्छ ।
जसको छाती जति विशाल त्यति नै सङ्कट उसलाई
गोली लाग्दछ बापूमा नै केही हुँदैन अरूलाई।
वडवानलले रोज्दछ सागर खोँच र खोला रोज्दैन,
संकटले पनि भुसुनाहरूमा क्वै मीठो रस पाउन्न ।
तरुणीजनले बालकहरूमा के रस पाउँदछन् साथी,
संकटदेखि थिचिनेहरूमा संकटको मिल्छ र छाती?
संकट भोगी मर्नेहरूकै नाममहा संकट खुल्छ
प्रेमी जनको याद बुनेरै प्रेमिकाको जीवन चल्छ ।
मानिस तैँले उठनै पर्छ, दु:ख संकट भोग्नै पर्छ
युगको उर्दी माने पो ता मानिस यो मानिस बन्छ ।
(२००६ साल)
सरोज धिताल – लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी
पहिलोचोटि विदेश गएर फर्केकी छ
लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी ।
ऊ ठाँटिएकी छ नयाँ लुगामा
गरगहना र अत्तरको सुगन्धमा
र डुलाइरहेकी छ चञ्चल आँखा
क कसले हेरेका छन्,
क Continue reading “Saroj Dhital – Lahure Ki Taruni Swasni”
“कविता दिने हैन ?
– कविता दिइसकें मैले, आफ्नो साथीलाई ।”
सताउला भनी धेरै-धरै
केही क्षणको बिछोडने जीवनमा
दिन्छिन् उनी मधुर कल्पना
सम्झना सांच्न र बांच्न कवितामा
स्वच्छन्द कविको एउटा फुक्का सोधाइमा Continue reading “Krishna Bahadur Chhetri – Prem Ko Pahilo Uchchhawas Ma”
महेन्द्र अदृश्य राई – बिद्रोह गरिब सर्बोच्चताको
मलाई थाहा छ,
पूँजीपतिहरु
गरिबलाई बिचराको पात्र बनाउँछन्
समाजसेवाको नाममा
दानि बनि टोपलेर
बाड्छन् पशुपतीमा स्वार्थ
आर्शिबाद दिन्छन्
ए गरिब!
गरिब Continue reading “Mahendra Adrishya Rai – Bidroha Garib Sarbochchata Ko”
प्रदीप चापागाईं – नयाँ नेपाल
वर सुनेँ
पर सुनेँ
यत्रतत्र फैलिएका
चित्कार,वेदना र कुण्ठाहरु
आगो मिसिएका स्वरहरु
जल्दै गरेका आँखाहरु
एउटा जर्जर भुगोलको
देखेँ कथित परिवर्तनहरु
कथित ‘नयाँ नेपाल’ Continue reading “Pradeep Chapagain – Nayan Nepal”