नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
टिकाराम उदासी – उत्साहको गीत बन्नु
उत्साहको गीत बन्नु जाँगरको खानी
मान्छेजस्तो मान्छे बन्नु मेरो बाबु नानी
पढ्ने लेख्ने मात्र हैन, अरु काम पनि
गरे बन्छ यहाँ घर आफ्नो जिन्दगानी
रुनुहुन्न त्यसै Continue reading “Tikaram Udasi – Utsahako Geet Bannu (Nepali Bal Gajal)”
प्रकाश आङ्देम्बे – आह ! कति राम्रो गुराँस फुल फुलेको
आह ! कति राम्रो गुराँस फुल फुलेको
रङ्गी-चङ्गी पुतलीले नाच्दै डुलेको
सानी माहुरी, हावा हुरी केहि नटेरी
बगैंचामा मख्ख परि कस्तो भूलेको
काले, Continue reading “Prakash Angdembe – Aha Kati Ramro Gurans Ful Fuleko (Nepali Bal Gajal)”
शरण आँसु – मायाँ त्यो अधुरो वीचमै तोडौं नभन
मायाँ त्यो अधुरो वीचमै तोडौं नभन
जिन्दगीको बाटो अब मोडौं नभन !
लाए पछि नौलो मायाँ, नौलो पिरती –
पुरानो मायाँको कुरा त्यो छोडौं नभन!
सम्झनाका झारहरू उम्रे ठीकै छ –
छुट्टाछुट्टै मनको बारी गोडौं नभन!
सकिएन कसै भने ती दिन बिर्सन-
प्यासै प्यासको पछ्यौरी ओडौं नभन!
कहिलेकाँही उप्किएर मन दुख्न सक्छ-
मनकै पट्टी लगाएर जोडौं नभन!
निरोज मास्के – समय यात्रामा म !
पृथ्वीको हरेक फन्को संगै,
आयुदेखी बगेर,
उमेरमा थुप्रिने,
समयको प्रबाहमा म,
कुन्नी केको खोजिमा,
कुन्नी कहाँको,
यात्रा गरिरहेको छू!
आखा उघ्रिनु अगाबै,
निन्द्रा Continue reading “Neerose Maskey – Samaya Yatrama Ma”
रजनी ढकाल – असारमा नटुसाएका सपनाहरू
नटुसाई, नअङ्कुराई चुपचाप
बसिरहेको समयलाई
कसरी भन्न मिल्छ
यो असार हो ?
असार मान्न यहाँ
खाएर मात्रै हुँदैन दही चिउरा
नारिनु पर्छ हलगोरु
असार मान्न यहाँ
भएर Continue reading “Rajani Dhakal – Asar Ma Natusayeka Sapana Haru”
निराजन सापकोटा – सुक्रबार
तप् तप् बर्सिदै गयो साउने झरी
भिजेका भारी परेलीहरु उचाल्दै उनिले भनिन्
ए हजुर ! यो अमृत भन्दा चोखो साझलाई एक छिन् रोकिदिनुस्
अविरल कोशीको बेगझै बगिरहेका बातहरुलाई एक छिन् Continue reading “Nirajan Sapkota – Sukrabaar”
निराजन सापकोटा – प्रस्थान पछि
समुन्द्रको जस्तो छाति लिएर जिन्दगि लाई हेर्न थाल
तिमी खोलामा सिमित भएर मक्ख छेऊ
तिमी चम्चामा थिर्खा मेट्न तम्सिएकी छेऊ
म सागरको गहिराहिमा डुबुल्की मार्दै छु
तिमी आखिझ्याल Continue reading “Nirajan Sapkota – Prasthan Pachhi”
निराजन सापकोटा – शिर्षक नै ओझेलमा परेको अवस्था
पहिले कता कता भेटघाट भा जस्तो लाग्यो…
तर होइन पो रहेछ बरै
समाउन खोज्यो मृग तृष्णा झैँ…
झन् पछ्याई रहदैछु.
बुज्नुपर्ने कुरो सबै बुझेकै जस्तो लाग्छ…
तर Continue reading “Nirajan Sapkota – Shirshak Nai Ojhel Ma Pareko Awastha”
भाग्यशाली अधिकारी – त्यो पो उदायो भरे
घाँसै ला ! कतिले भनेर विचरा सारै गरेथे अरे
ठूलो मानव पो भएर जगमा त्यो पो उदायो भरे
साँचो मानव भन्दथे जगतमा बाँच्नै कठिन हुन्छ रे
हो त्यो पागल हो भनेर कतिले राँची Continue reading “Bhagyashali Adhikari – Tyo Po Udayo Bhare”
सुलोचना मानन्धर धिताल – खाना पकाउँदा-पकाउँदै
म खाना पकाइरहेछु
कि
खानाले मलाई पकाइरहेछ ?
दाउरामा टाँसिएको जिन्दगी
बलिरहेछ
कि
डढिरहेछ ?
राजव – फरक छ
कुरुप
भिमकाय बाँझ रुखहरूमा
देखिन्छ
गिद्धहरू, चिलहरू, बाजहरू
र, एकाद कौवाहरू
फरक छ
बाज र
मलेवाको वृक्ष
गिद्ध र
मैनाको वृक्ष
चिल र
सुगाको वृक्ष
कौवा र
कोइलीको वृक्ष
मनिता लिम्बु – मेरो देश
के छैन मेरो देशमा यहाँ
सेतो हिमाल,निलो पहाड,हरियो तराई
कञ्चन झरना,चिसो पानी खहरे बग्छन् यहाँ
छैन अरुको जस्तो मरुभूमि र बरफ मात्र यहाँ
जे खोज्छौ,जस्तो चाहान्छौ,त्यसतै
प्रकृति Continue reading “Manita Limbu – Mero Desh”
दीपेन्द्र के.सी. – गलत पूर्वानुमानहरु !
जव !
शहीदको चिहानबाट
नेताको महलको जग खनिन्छ
तव !
मलाई लाग्दैन थियो कि
त्यो घरले झुण्डयाउने छ
नयाँ नेपालको साइनवोर्ड
र, त्यहाँ चल्नेछ –
गहन विषयमा छलफल Continue reading “Dipendra KC – Galat Purwanuman Haru”
विष्णु शर्मा – चाहना
(Source: मधुपर्क माघ, २०६८)
आफूलाई सचेत हुँ भन्ने पगरी लगाउँछ
व्यवहारमा चेतना शून्यता दर्शाउँछ ।
खै म कसरी भनूँ मानिस सर्वश्रेष्ठ प्राणी हो भन्नेलाई
खै म के गरुँ यही नै सही Continue reading “Bishnu Sharma – Chahana”
सिद्धिचरण श्रेष्ठ – युगको उर्दी
संकट पर्दछ मान्छेलाई, ढुङ्गालाई के पर्छ !
असिना आई फुलबारीकै फूलहरू पहिले झार्छ ।
जसको छाती जति विशाल त्यति नै सङ्कट उसलाई
गोली लाग्दछ बापूमा नै केही हुँदैन अरूलाई।
वडवानलले रोज्दछ सागर खोँच र खोला रोज्दैन,
संकटले पनि भुसुनाहरूमा क्वै मीठो रस पाउन्न ।
तरुणीजनले बालकहरूमा के रस पाउँदछन् साथी,
संकटदेखि थिचिनेहरूमा संकटको मिल्छ र छाती?
संकट भोगी मर्नेहरूकै नाममहा संकट खुल्छ
प्रेमी जनको याद बुनेरै प्रेमिकाको जीवन चल्छ ।
मानिस तैँले उठनै पर्छ, दु:ख संकट भोग्नै पर्छ
युगको उर्दी माने पो ता मानिस यो मानिस बन्छ ।
(२००६ साल)
सरोज धिताल – लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी
पहिलोचोटि विदेश गएर फर्केकी छ
लाहुरेकी तरुनी स्वास्नी ।
ऊ ठाँटिएकी छ नयाँ लुगामा
गरगहना र अत्तरको सुगन्धमा
र डुलाइरहेकी छ चञ्चल आँखा
क कसले हेरेका छन्,
क Continue reading “Saroj Dhital – Lahure Ki Taruni Swasni”
महेन्द्र अदृश्य राई – बिद्रोह गरिब सर्बोच्चताको
मलाई थाहा छ,
पूँजीपतिहरु
गरिबलाई बिचराको पात्र बनाउँछन्
समाजसेवाको नाममा
दानि बनि टोपलेर
बाड्छन् पशुपतीमा स्वार्थ
आर्शिबाद दिन्छन्
ए गरिब!
गरिब Continue reading “Mahendra Adrishya Rai – Bidroha Garib Sarbochchata Ko”
प्रदीप चापागाईं – नयाँ नेपाल
वर सुनेँ
पर सुनेँ
यत्रतत्र फैलिएका
चित्कार,वेदना र कुण्ठाहरु
आगो मिसिएका स्वरहरु
जल्दै गरेका आँखाहरु
एउटा जर्जर भुगोलको
देखेँ कथित परिवर्तनहरु
कथित ‘नयाँ नेपाल’ Continue reading “Pradeep Chapagain – Nayan Nepal”
मिश्र – विजयान्ती – सन्त्रास
साँझको क्षितिजबाट
विस्तारै ओझेल परेपछि
रातको आँचलमा लुक्छ पृथ्वी,
अब त्यहाँ जे पनि हुन सक्छ।
कुनै बाघ
पञ्जा फिँजाएर
बास बसेको निम्छरो शावकलाई
सिकार गर्न सक्छ।
सिंहहरु Continue reading “Mishra Baijayanti – Santras”
मन्जु कांचुली – बादलको कोषाणुमा सृष्टिको पुनरावृत्ति
फुलको रुप लिएर एक हुल बादल डाँडा माथि
हाँसोको खित्का र लालसाको रोदन बोक्दै
धरती माथि अविरल सङ्गीत बर्षामा
आफ्नै यात्राभित्र
जीवनगति प्रवाहित Continue reading “Manju Kanchuli – Badal Ko Koshanu Ma Sristi Ko Punarabritti”