आचार्य प्रभा – सम्झौता
यो शुन्य मथिंगलमा
केवल…बेदनाको आगो सल्काएर
यत्तिखेर म न्यानो तापिरहेछु
आफ्नै समस्याको धुनी सम्झी
हो,
आउँछन, जान्छन
पिर,ब्यथाका उकाली ओरालीहरु
तर हामीले धैर्यताको तोक्मा टेकेर
आफूलाई राहतको बिसौनी दिनु पर्छ
ताकी यो सँधै अनि सबैलाई
परि आउने जंजाल हो भनि ।
नत्र त कसरी जीवन बढ्ला
आफ्नो रफ्तारमा अगाडि?
किन कि यस्तै यस्तै बाध्यतामा
जीवनले आफ्नो सत्यता भोग्न
आत्मासात गरेकोछ ,
यसैले म अचेल सम्झौताको
पहाडसँग आफूलाई उभ्याउन
प्रयासरत छु।
कत्ति पनि नथाकी,
रत्तिभर नभागी आफूलाई
त्यही पिर,ब्यथाको पर्याय मान्दै
रापिलो धुनिमा चिसिएको मन सेक्दै
हाँस्न, बाँच्न र जीवन भनाउन
उत्प्रेरित छु, उत्साहित छु ।