नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
होमनाथ पाठक – शिक्षा
पखालेर हिलो मैलो सफा वनाएर
शिक्षा दिन्छन् गुरुहरू पसिना बगाएर
तर ठान्छन् आज शिष्य धनले किनेको
मूल्य छैन गुरुहरूले बाटो देखाएको
शिकार आफै गर्न‘पर्छ गुरु सिकाउँछन्
अर्कैको आहारा खोस्न बरु रमाउँछन्
शिक्षकलाई छैन आदर मुन्टो बटार्दछन्
खुट्टो तानी सहकर्मीलाई त्यसै पछार्दछन्
जबसम्म पैसाको रवाफ रहने छ यहाँ
आमा बाबु गुरुहरू सम्मानित हुने कहाँ
होमनाथ पाठक – बाग्लुङ
नेपाल भित्र नेपाल जस्तै जस्तै बाग्लुङ जिल्ला छ,
धौलागिरि छायाँमा पहाडको स्वच्छ हावा पानी छ ।
ढोरपाटन शिकार आरक्ष पर्यटक शिकारी लोभ्याउँछ
हवाइ यात्रामा यात्रीले हिमाली काख यो हेर्न भ्याउँछ
हिन्दूजनका आस्था कालीका माताको मन्दिर
समतल कलकल बग्ने काली गंगा नदी गम्भीर
सारा देश विदेशबाट जनहरूको ओइरो चैते दसैंमा
माया पिरती गाँस्तै युवा युवती राधा कृष्ण भेषैमा
झोलुङ्गे पुलको जिल्ला भनि चिनिने देशभरि
भए नि टाढा मेरो गाउँ मेरो जिल्ला छ आँखा वरिपरि ।