Suren Upreti – Bhukampa Ma (Nepali Gajal)

सुरेन उप्रेती – भुकम्पमा

भुकम्पमा करोड अरब ,सहयोग देशमा आयो भन्छन्
जनतालार्इ दिंए भन्दै , त्रिपाल कम्वल खायो भन्छन्

दाल चामल राख्दा राख्दै , गोदाममानै सड्यो अरे
पहुँच हुँदा कर्कटपाता, मन्त्रीले नै छायो भन्छन्

पानी झरी हिंउदे चिसो ,पालले कति छेग्न सक्छ
ओत छैन खान छैन फेरी, दसैं लायो भन्छन्

चिसो लाग्दै छोरी मरी , खोक्दा खोक्दै बावु विते
घर नढल्ने शाहुले मात्रै, सहयोग रकम पायो भन्छन्

कतै सरकार भेटभो भने, हाम्रो व्यथा सुनाइ दिनु
छोरा छोरी लुग्लुग काम्दै ,अर्को हिंउद आयो भन्छन्

ओत छैन खाने छैन ,महामारीमा दबाइ छैन
निर्माण झण्डै भ्याइयो भन्दै ,सरकार विदेश धायो भन्छन्

Kamala Risal ‘Jyoti’ – Timi Aayou (Nepali Gajal)

कमला रिसाल ‘ज्योति’ – तिमी आयौ जून पनि मुस्कुराई शान्ति (गजल)
(मधुपर्क असार, २०६७)

तिमी आयौ जून पनि मुस्कुराई शान्ति
निदाएकी मनचरी जुर्मुराई शान्ति ।

कोइलीले गाउन थाले रनवन डुल्दै
स्वागत गर्न न्यानो हावा सिर्सिराई शान्ति ।

हिमपरी हाँस्न थाले दन्तलहर खोली
चन्द्रसूर्य अंकित झण्डा फर्फराई शान्ति ।

लाली छर्दै गुराँस पनि फुल्छ वनैभरि
अचेतमै तिम्रो ‘ज्योति’ बर्बराई शान्ति ।

Pratima KC – Prem Diwasle Badhaos Prem (Nepali Gajal)

प्रतिमा के.सी. – प्रेम दिवशले बढाओस प्रेम (गजल)

प्रेम गर्नु प्राकृतिक गुण हो पाप नहोस जीवन
प्रेम दिवसले बढाओस प्रेम श्राप नहोस जीबन

भूगोल र संस्कृतिको घेरामा प्रेम सीमित रहन्न
मानबीय भावना हो यो कुनै नाप नहोस जीबन

बासनाको मृगतृष्णामा नटुंगियोस प्रेम दिवस
जात, धर्म अनि कुनै बर्गमा माप नहोस जीवन

एक मनले अर्को मनलाई ईसारा मै बुझ्ने प्रेम
घायल भएर घावै घाऊको छाप नहोस जीबन

प्रेमी-प्रेमिका, बिबाहित सबै जोडीको प्रेम बढोस
अझै बाँचु हाँसु लागोस पश्चाताप नहोस जीबन

मान्छे मान्छेमा प्रेम रहोस नहोस कुनै बैमनश्य
मानबीय संबेदना बिनाको राप नहोस जीबन

प्रेममय बनोस संसारै स्वागत छ प्रेम दिवस
रातो गुलाब साटेर लिंदा अफाप नहोस जीबन

बेलायत
१३ फेब्रुअरी २०११

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Rakesh Karki – Thappad Le Pani Najhaskane Gala Bhayo

इन्जिनियर राकेश कार्की – थप्पडले पनि नझस्काउने गाला भयो

गर्छन् भनि जिताउदा गलामा माला भयो
सिद्धान्तको कुरा गर्नेको पछि अर्कै चाला भयो

नेताज्यू अध्यक्षज्यू हजुरहरूको
खान पाए अनुसारको छाला भयो

रातोपिरो चिल्लो पुक्क बाक्लो
थप्पडले पनि नझस्काउने गाला भयो

हजुरहरुसंग मात्र ढुकुटीको साँचो
राष्ट्रको लागि बन्द ताला भयो

मुख भए पनि बोल्न नपाउनेको
बोलीदिने हजुरको साला भयो

योजना कमिसन हजुरहरु मात्र ओढ्ने
बिचरा नाङ्गा जनतासंग टाला भयो

करोडौँको महलमा करोडौँको चर्पी
नारायणहिटीको पर्खालमा नाला भयो

घरधन्दामा पहिले पट्पट् फुटेका हातमा
अहिले श्रीमतीज्यूलाई सुनको बाला भयो

हजुरको मुटुमा फुल्दो हो रङ्गीचङ्गी फूल
गरिबको मुटुमा अभावको भाला भयो

Samarthya – Angikrit Yo Jamana (Nepali Gajal)

सामर्थ्य – अङ्गिकृत यो जमाना

अङ्गिकृत यो जमाना अजीब
हुदैछ,
प्रत्येक प्रहर कोही एक गरिब
हुदैछ,
दूर भास्सिदै छ विद्रोहको ओठ,
र त सामन्तलाई दावत नसीब
हुदै छ,
पर क्षितिजमा देखिने केवल
मृगतृष्णा हुन्छ,
मृगलाई त्यसै तृष्णा करिब हुदैछ,
प्रकाशको सामर्थ्य अब
रत्तिभर छैन,
आखालाई दीप तकलिफ हुदैछ….
-सामर्थ्य

Dhirendra Premarshi – Hajur (Nepali Gajal)

धीरेन्द्र प्रेमर्षि – हजुर!

वेदनाको लहरले मुटु जब छुन्छ हजुर
ढुङ्गा जस्तो मुटु पनि त्यतिखेर रुन्छ हजुर

रुन सक्नु भनेको नि वीरताकै निशानी हो
छल-छाम, अहङ्कार आँसुले नै धुन्छ हजुर

विषालु हो, टोक्छ पनि, टोक्ने मात्र हैन तर
पिरतीको गीत गाए सर्पले नि सुन्छ हजुर

हत्केलामा ज्यान राखी बतासमा कावा खाने
माकुराले बाध्यतामै जालो सधैँ बुन्छ हजुर

जिन्दगीको यात्रामाझ् निद्रासँगै रात चल्छ
परेली उघार्‍यो कि त बिहानी नै हुन्छ हजुर

Komal Bhatta – Chhachalkyo Jawani Ubayo Kasaile

कोमल भट्ट – छचल्क्यो जवानी उबायो कसैले (गज़ल)

छचल्क्यो जवानी उबायो कसैले
कसी प्रेम पाशमा डुबायो कसैले

अति प्रीतले मन्द मुस्कान छर्दै
सुधा जल खन्याई नुवायो कसैले

हुँदा अर्ध चेतमा पियाएर प्याला
समाएर तान्दै खुवायो कसैले

कुहू कोयली झैँ मधुर कण्ठ खोली
सुरिला गीतैमा रुवायो कसैले

छुटी स्नेह सामिप्यले मन दुखायो
छताछुल्ल आँसु चुहायो कसैले

पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका

Sushma Manandhar – Timro Gajab Bhayo (Nepali Gajal)

सुषमा मानन्धर – तिम्रो गजब भयो

सोच्दै थिएँ अचानकै आउनु तिम्रो गजब भयो ।
न पठाउँदै समाचार पाउनु तिम्रो गजब भयो ।

पग्लिन्न भन्थें अब म जत्ति जे गरे पनि तिमीले
मुस्काउँदै उफ् आँखासन्काउनु तिम्रो गजब भयो ।

बिर्सियौ कि त्यो मुखडा सधैं गाइरहने तिमीले
नसम्झाउँदै गीत गुन्गुनाउनु तिम्रो गजब भयो ।

मेरो मनको थाह अझै नपाको हो र तिमीले
विनसित्तै मलाई तड्पाउनु तिम्रो गजब भयो ।

प्रेम मात्र भावनाको आवेग हो भन्ने तिमीले
अर्पिंदै जीवन नै चढाउनु तिम्रो गजब भयो ।

Narayan Tiwari – Basi Basi Khane Manchhe (Nepali Bal Gajal)

नारायण तिवारी – बसी-बसी खाने मान्छे

बसी-बसी खाने मान्छे, देख्या होलाऊ तिम्ले
काम गरि खाने पनि, लेख्या होलाऊ तिम्ले

सुति-सुति खानपाए गर्नुहुन्न काम ?
मनैमन गुन्ने मान्छे छेक्या होलाऊ तिम्ले

बिनाआर्जन पुर्ख्यौलीको हात पर्ने धन
तुजुक र फुटानी नि रोक्या होलाऊ तिम्ले

यस्तो रीति रुने थिति बदलिने पो हो कि
सबै हाँस्ने गाउँतिर टेक्या होलाऊ तिम्ले

Padam Bhandari – Kehi Chhaina Linu Pani (Nepali Gajal)

पदम भण्डारी – केहि छैन लिनु पनि (गजल)

केहि छैन लिनु पनि,
केहि छैन दिनु पनि

मायाको मुर्ति कुँद्नु थियो,
राखिएन छिनु पनि

संझनाका मुनाहरू पलाउँथे की,
दिईएन चिनु पनि

झिनो आशामा बुढो गिद्ध,
कुर्न Continue reading “Padam Bhandari – Kehi Chhaina Linu Pani (Nepali Gajal)”

Komal Bhatta – Hamro Desh Ka Neta Lai (Nepali Gajal)

कोमल भट्ट – हाम्रो देशका नेतालाई (गज़ल)

हाम्रो देशका नेतालाई लड्न पाए भैगो
जसरी नि कुर्सी माथि अड्न पाए भैगो

काग जति कराउंछ पिना सुक्दै जान्छ
महँगा र राम्रा वाहन चड्न पाए भैगो

जनताको के को वास्ता जे भएता पनि
दिन दिनै नगद मौज्दात बड्न पाए भैगो

बनाएर आठ दस ओटा गगनचुम्बी घर
चारै तिर चिल्ला पत्थर जड्न पाए भैगो

किन गर्नु सुधार यहाँ शैक्षिक क्षेत्रलाई
आफ्ना सन्तान बिदेशमा पढ्न पाए भैगो

पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
13th December,2012

Komal Shrestha Malla – Nahinda Hai Maskiyera (Nepali Gajal)

कोमल श्रेष्ठ मल्ल – नहिंड है मस्किएर (गजल)

नहिंड है मस्किएर कहिले पनि तिमी हजुर
सम्हालेर मनलाई मुटुभरी फूल हजुर..

बरालिनु हैन राम्रो बन तिमी मेरै हजुर
अंगअंग नशा नशा माया छरी डुल हजुर

फकाउनु फसाउनु आफ्नीलाई मात्रै हजुर
दुनियाको के कुरा माया संगै खुल हजुर

बाचा कसम विश्वासमा बचाउदै प्यार हजुर
आफ्नो भन्नु आफ्नै हुन्छ अरुलाई भूल हजुर

Sagar Saund – Timra Saath Hindne Lai (Nepali Gajal)

सागर साउद – तिम्रा साथ हिड्नेलाई (गजल)

तिम्रा साथ हिड्नेलाई धेरै पछि देखे आज
त्यसैले त सम्झनामा एउटा गीत लेखे आज ।।

तिमीलाई देखे पछि उस्कै याद आयो मलाई
वेदनाले झर्ने आँशु गहभित्रै रोके आज ।।

उनी संग बोल्न नपाई विछोड मेरो भ’को थियो
उनी सम्झि तिम्रैसाथ सबै पीडा पोखे आज ।।

तिम्री साथी देखेपछि तिम्लाई भेटे जस्तै लाग्यो
अस्ताएको माया फेरि उदाएर बोके आज ।।

सम्झिएरै तिम्रो खेल्ने त्यही सुन्दर आँगनीलाई
तिम्रै नाममा एउटा सुन्दर फुल मैले रोपे आज ।।

डडेल्धुरा, जोगबुडा

Rakesh Karki – Piundina Bhanda Bhandai Alikati Pilai Diyou

इन्जिनियर राकेश कार्की – पिउदिन भन्दा भन्दै अलिकति पिलाई दियौ (गजल)

पिउँदिन भन्दा भन्दै अलिकति पिलाई दियौ
थपुँ थपुँ लाग्ने गरी यस्मा यो के मिलाई दियौ

अब दु:खेन यो छाती दु:खेन चित्तको घाउ नै
कस्तो नशा हो जादुको यो हृदय सिलाई दियौ

चाँद पनि हाँसे जस्तो तारा सबै नै नाचे जस्तो
मधुरो मैन बत्तीमा अति मजा दिलाई दियौ

छामुँ छामुँ लागी रह्यो खुशीहरु भेटिए जस्तो
सुस्त छुँदा औँला भित्रै स्पर्शमा बिलाई दियौ

लस् एन्जेलस्

Prem Binod Nandan – Malai Alikati Dhairya (Nepali Bal Gajal)

प्रेम बिनोद नन्दन – मलाई अलिकति धैर्य

मलाई अलिकति धैर्य र जाँगर देऊ आमा
खहरेको भेल होइन, सघन, सागर देऊ आमा

यी बलिया पाखुरी र फराकिला छातीहरु
यी हत्केलाभरी उत्साहको, संसार देऊ आमा

उर्घ्वमुखी आँखाहरु छन् र, सचेत पाइलाहरु
पृथ्वी हामी उचाल्छौँ अब चमत्कार देऊ आमा

सबथोक हारेर पनि हिम्मत, हार्न चाहन्न म
फेरी एकपटक हौसलाको, हुंकार देऊ आमा

बेअर्थ नहोस् मैले बाँचेका यी अमुल्य क्षणहरु
हरपल जीवन्त हुने केहि उद्गार देऊ आमा

छरिएका छन् नसा-नसामा, उत्साही ताराहरु
मीठो सपना साकार हुने, झंकार देऊ आमा

Gopal Kawali – Katai Thakan Badhyo Bhane

गोपाल कवाली – कतै थकान बढ्यो भने

कतै थकान बढ्यो भने,काखमा शिर बिसाउ है त
फेरि गल्ति गरें भने,शुरुआतमै नै रिसाउ है त

आफ्नो मान्छे मान्छ्यौ र त, आफ्नै जस्तै गर्छु म नि
चल्न खेल्न नजानेमा, आफ्नै हातले Continue reading “Gopal Kawali – Katai Thakan Badhyo Bhane”

Komal Bhatta – Saral Shishta Boli (Nepali Gajal)

कोमल भट्ट – सरल शीष्ट बोली (गज़ल)

सरल शीष्ट बोली नमनले लुट्यो मन
निरन्तर रसिलो गमनले लुट्यो मन

बहाना बनाई नजर वाण हान्दा
मीठो चोट हल्का दमनले लुट्यो मन

समाएर हातै कदम लम्किएको
जुनेली प्रहरको भ्रमणले लुट्यो मन

सधैँ पूर्ण आभा नियालेर हेर्दा
अविरल मिलेको अमनले लुट्यो मन

उपस्थित टुटाई हुँदाखेरी टाढा
मुटु पोतिएको समनले लुट्यो मन

दुबै बाहु पाशमा कसिएर बस्दा
सुधा पान जस्तै रमणले लुट्यो मन
पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
14 January ,2013

Manu Brajaki – Runa Pani Paiyena Hasna Pani Paiyena (Nepali Gajal)

रुन पनि पाइएन, हाँस्न पनि पाइएन।
रोई-रोई आँसुले मन धुन पनि पाइएन।

तिमीलाई छोयो भने छोइछिटो लाग्नेहोला,
फूलजस्तो आत्मीयता छुन पनि पाइएन।

कतैतिर नलागेर आफूभित्रै बसेपछि,
दोष पनि पाइएन, गुन पनि पाइएन।

खोलाजस्तो बग्छ आँखा, बगरमै बसेको छु,
बालुवा त बग्यो सबै सुन पनि पाइएन।

गीत लेखी पठाएछौ नफर्किने बाचा गरी,
एकान्तमा गाऊँ भने धुन पनि पाइएन।

भौँतारिँदै टाढाटाढा जतिसुकै पुगे पनि,
तर यहाँ ‘मनु’जस्तो हुन पनि पाइएन।

Komal Bhatta – Kasto Hunchha Chokho Maya (Gajal)

कोमल भट्ट – कस्तो हुन्छ चोखो मायाँ

कस्तो हुन्छ चोखो मायाँ गर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
कति दुख्छन चोटहरू पर्नेलाई नै थाहा हुन्छ

बाध्यता र विवसताका कथा व्यथा जति सबै
अभावमा सधैँ आँसु झर्नेलाई नै थाहा हुन्छ

सतहलाई नियालेर देखिंदैनन भित्री कुरा
जङ्घारको गहिराई तर्नेलाई नै थाहा हुन्छ

गाह्रो छ कि सजिलो छ विछोडमा जिउनु पर्दा
प्रत्येक पला तड्पिएर मर्नेलाई नै थाहा हुन्छ

कसले लुट्यो सुख,शान्ति,रमाइलो र हाँसो अनि
जिन्दगीका सारा खुसी हर्नेलाई नै थाहा हुन्छ

कोमल भट्ट
पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका

Komal Bhatta – Ki Ta Timle Pratibha Nai

कोमल भट्ट – कि त तिम्ले प्रतिभा नै (गज़ल)

कि त तिम्ले प्रतिभा नै लुटेको भे हुन्थ्यो
नत्र तिम्रो खराव आदत छुटेको भे हुन्थ्यो

निन्दनीय कार्य गर्छौ लुकी छिपी सधैं
समीपमै आई बरु कुटेको भे हुन्थ्यो

सत्यताको आँखा भित्र छारो हाल्नलाई
कठालोमा समाएर चुटेको भे हुन्थ्यो

देख्दा राम्रो अनुहार कपट राख्ने मनमा
जालीसङ्ग सबको नाता टुटेको भे हुन्थ्यो

भित्तो भित्तो चाहारेर चोट दिनु भन्दा
घरमै बसी थाङ्ना भोटा खुटेको भे हुन्थ्यो

तिरस्कृत हुने कर्म आजै देखि त्याग्दै
आफैँ कोशिश गर्छु भन्दै जुटेको भे हुन्थ्यो

पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका