तेजकुमार श्रेष्ठ – स्पर्शविहीन
(मधुपर्क २०६६ चैत)
सुसेली सुसेल्दै मादी
एक जीवनध्वनि
तनहुँ मलाई तन्काइरहेछ
समयको वक्षमा
म हिँड्दै छु
अज्ञात पदचापमा
तिमी छैनौ
छेउमा
कतै किनारमा
न तिम्रो घाम छ
न तिम्रो बतास छ
न तिम्रो जून छ
त तिम्रो छाया छ
म हताहत
म बेखबर
एउटा दुःखी पहाड बनेर
स्पर्शविहीन छु ।