(यौन कबिता)
तिमी यौवनको मातले निथरुक्क भिजेको बेला
म बैँशको उन्माद बोकेर
आँधीको बेग बनी आउँला
त्यो पल केवल तिमी हुनेछौ
मेरो चाहनाभित्र
अनी म हुनेछु
तिम्रो लज्जित भावनाभित्र
म आवेगले मात्तिएको बेला
तिमी कठोर नबन्नु,
मैले कतै पाप गरेँ भनेँ
मलाई पापी नभन्नु
किनकी…….त्यो क्षण
म तिमीप्रती आशक्त बनुँला,
मदहोशिमा चुमुँला,
बुझ्नु तिमीले त्यो यौवनको
आशक्ती हो भनी
दुई धड्कनको ढुक्ढुकी हो भनी
अनी प्रेमको बर्षात भनी
अनी सम्झनु तिमीले
मीठो आनान्दानुभूति हो भनी
अनी फेरि कल्पनु
प्रकृतिको बरदान हो भनी
फेरि स्वीकार्नु तिमीले
तिमी र म बिचको प्रणयको सम्झौता हो भनि
बस….. हाम्रो संगै
बाँच्ने एउटा बहाना हो भनी।
(अमेरिका )