Rajab – Namra Ko Umer

ऊ बीसौँ शताब्दीका
अरू करोडौँ झैं
सामान्य थियो
ऊसँग
दुःखका
थुप्रै दागहरू थिए,
बेला–बेला
तिनलाई हेरेर
ऊ पग्लन्थ्यो
ऊ पग्लँदा
उसका आँखा पनि
रसाउन तयार हुन्थे
एउटा सामान्य मानिसको
सबै क्षमता
ऊसँग थियो
तर थिएन
ऊसँग क्रोध
त्यसैले आफ्नै पसीना चुस्नेहरूसँग
ऊ नम्र थियो
त्यही नम्रताले

पृथ्वीमा
धेरै वर्ष
रहन पाएन