दामोदर पुडासैनी किशोर – मृत सागरमा तैरिएको बेला
पहिलोपटक
आमाको पेटको नूनीलो पोखरीबाट
सँसार हेर्न झरेको थिएँ म
त्यतिबेला
नूनीलोको स्वाद
पत्तै थिएन मलाई
आज मृत सागरमा
नूनको स्वादको सौन्दर्य बुझेपछि
आमाको त्यो नूनीलो पोखरीको स्वाद
किन अनुभूत गर्न सकिन ,पछुताइरहेछु
सायद नूनको असीम स्वादले
लठ्ठिएको थिएँ होला म
आमाको पेटमा
पृथ्वीका सबै प्राणदार खनिजहरूको
छानिदै छानिदै
सम्मेलन भएको छ
इजरायल र जोर्डनका काखहरूमा
सँसारका सबै जिवीत लवणको भेलालाई
जिवीत सागर भन्नु पर्ने हो
तर मान्छेहरू
मृत सागर भनेर चिच्याइरहेछन्
जन्मेका हरेकको
हुँदोरहेछ आ आफ्नै जिउँने कला
सबै लवण एकै ठाउँमा ब्युँतिएपछि
भाग्दारहेछन् सबै ज्यूँदा जीबहरू
जिन्दगीभरि गुलियोको स्वादलाई
पछ्याइरहेँ मैले
नूननै नूनको सागरमा डुबेपछि
जिन्दगीको खास स्वाद त
नूनीलो हुनेरहेछ
बुझिरहेछु
याद छ तिमीलाई
तिम्रो र मेरो प्रेमको
अन्तिम स्वादको मीठास पनि
गुलियो होइन
ब्युँझिन्छ सधैं नूनीलो बनेर
ध्यानबाट निदाउँनुमा होइन
ध्यानबाट ब्यूँझनुमा छ जिन्दगीको आनन्द
मृत सागरमा तैरिएपछि
मृत्युलाई जित्न
म अझै सबल बनिरहेछु
मृत सागर जस्तै मृत्युपनि
साँच्चै नूनीलो,तैरिने र फैलिने
हुने हो भने
कति मीठो हुन्थ्योहोला मृत्युको स्वाद
मृत्यु पनि
निर्मल ,नीलो ,शान्त र स्पन्दित होस्
डुबेर हराउँनुको सट्टा
तैरेर फैलियोस् टाढा टाढा
कामना गरिरहेँ मैले
मृत सागरमा तैरिएको बेला
-२०७५ फागुन ३० विहीबार(२०१९ मार्च १४)
मृत सागर,इजरायल