दामोदर पुडासैनी किशोर – माइखोलाको तुवालो
तुवालोहरू
सालिक बन्ने अभियानमा छन्
तुवालोकै सहाराले
अक्षर र आवाज कोर्न खोज्दैछ समय
अकस्मात बिजुली चम्केको छ
नरिवलघारीका चार दिशामा
चट्याँग ,
बेसार फूल बनेर फक्रेको छ
आवाजहरू
चियाका बुटा उम्रन खोजेका छन्
जोगमाई र देउमाई तिरबाट झरेका नदीहरूका
तीर्खा मेटाउँन खोज्दैछन्
समथर फैलेका मनहरूले
घामसँग लेखापरीक्षण गराउँन
डोकोमा हरहिसाब बोकेर
धमिलिँदै सँलिँदै
म्याराथुनरत छ माइखोला
माइखोला वारिपारी ओहोरदोहोर गर्नेहरू
निर्माण गर्न खोजिरहेछन्
जिन्दगीको सम्पत्तिसाली वासलात
उत्तिसघारिबाट आँखाहरू
ब्युँझिरहेकोबेला
बेसारको नयाँ चित्र
निर्माण गरेका छौँ तिमीले र मैले
तुवालोको आधारभूमिमा
अनुरागको छुर्पी चुस्न खोज्दैछौँ दुबै मिलेर
दुबै किनारहरू
नदी बन्ने अभियानमा छन्
एकाकार रूपमा
अम्रिसोघारी माझमा
उठ्न खोजिरहेछ
ध्वनीको मानचित्र
त्यही मानचित्रमा खोज्दैछ एउटा माझी
डुँगा चढनेहरूको
एक ढाकर सुस्केरा
माइखोलाकै दायाँ बायाँ त हो
हामीहरू अलमलिएको पनि
चियाका मुहुनाहरूमा
सुस्केराहरूको मेला चलिरहेछ
कुरूसका प्रत्येक डोबहरूले
चित्र कोर्न खोजिरहेछन्
चित्रमा किन कोर्न सकेका छैनौ
नयाँ गोरेटाहरूका
नयाँ अम्मलका कथाहरू
धूलाबारीमा अलिकति जमिन दिनु
मैले उमार्नेछु
तुवालोका बिराट बिरूवाहरू
-२०७५ माघ २० गते आइतबार
माइखोला,इलाम