टंक सुब्बा – आकास मान्छे र व्वासाहरु
मौन मौन आकास
हुडुलिएर कालो बादलसंग
रोइरहेथ्यो परिवेशको माथि- माथि
थाहा थिएन कसैलाई
के भएको हो कुन्नी
रिसाएको हो कि बादल ?
भन्नेहरु भन्थे
यहाको रीत हो भनेर
व्यस्ततामा हराएका
मान्छेहरु
पर…… जंगलमा
धारिलो नड्ग्रा फिजाएर
खित्का छोड्दै थिए
हुचिलहरु
तल…….चौरभरि
त“छाड मछाड गर्दै
लुछाचुडिमा मस्त थिए
व्वासाहरु
अमुक थिए दर्शकहरु
हेर्दै सन्त्राशमय दृश्यहरु ।