Yuddha Prasad Mishra – Baanar (Nepali Bal Kabita)

युद्धप्रसाद मिश्र – बानर (नेपाली बाल कविता)

चोर्ने चिन्तन गर्दछ खाली
मानिसहरूका हरिया बाली
फेरि कसैको पनि फुल-बारी
देख्नै नसकी दिन्छ उजारी

अग्लो रुखमा उसको डेरा
मान्दछ मीठो अम्बा, केरा
निर्धा आए जाई लाग्छ
बलिया आए परपर भाग्छ

फलफूल ल्याई मानिसहरू तर
हनुमान भनी गर्छन् आदर
केवल पशु पो हो त्यो बानर
काला अक्षर भैंसी बराबर

बालकहरू हो, होश समाल
मनमन्दिरमा बत्ती बाल
तिमीहरू मानिस बन्नु छ जाग
बानर बुद्धितर्फ नलाग

२०४० पुष १५
(बालकोसेली वर्ष १, अंक ४)

Yuddha Prasad Mishra – Buddijibi Haru Sanga

युद्धप्रसाद मिश्र – बुद्धिजीवीहरूसँग

संगिन रोपी गर्भवतीको
पेटभित्रको बालक मारी
कसरी सक्छौ भुल्न, दिएको
हात्तीद्वारा बस्ती उजाडी

पीडाको चित्कार नसुन्ने
बहिरा छौ कि हे विद्वतवर्ग
तुच्छ स्वार्थतिर Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – Buddijibi Haru Sanga”

Yuddha Prasad Mishra – Para Jaa Para Jaa

युद्धप्रसाद मिश्र – पर जा पर जा

भ्रष्ट प्रशासन पर जा पर जा
रक्त क्रान्तिको घन्क्यो बाजा
उठ्यो बबण्डर हुँदै सशक्त
महल अटारी अस्तब्यस्त

सामन्तीले संगीन रोप्यो
जनजागृतिले दुनियाँ छोप्यो
झुपडी भन्दछ शहरै घेर्छु
धरती भन्छिन् काया फेर्छु

थाम्दा थाम्दा थाम्नै नसकी
पीडितहरूका टेवा मर्के
अड्दा अड्दा अड्नै नसकी
अग्ला घरका भित्ता चर्के

जाली दोषी क्रूर कठोर
पीडित जनका पसिना चोर
निम्न जनका रक्त पिपासा
धरतीका गुण गौरव नासा

(हलकारा-१०:२, ०४६)

Yuddha Prasad Mishra – Prawasi Awaz

नेपाली हौं विदित जगका वीर हामी लडाका
जानेका छौ समर बीचमा शक्तिको बोल्न भाका
हाम्ले ठाडो गरन अरुकै आजसम्मन् पताका
पोख्यौ धेरै रगत अब ता खुल्न गो बल्ल आँखा
आफ्नै देशमा जिउन जिविका पाउनु आश मारी
बन्नू हामी कति दिन अरु देशमा गैं भिखारी
माग्दा इन्साफ कसरी सहने ? हत्कडी नेल फाँसी
एकै गाँठो हुनु अब प¥यो आज हामी प्रवासी

Yuddha Prasad Mishra – Nyaya Nabolnu Ho Bemaani

युद्धप्रसाद मिश्र – न्याय नबोल्नू हो बेमानी

पुरुषको इज्जत फाली
न्याय नबोल्नू हो बेमानी
त्यस्तालाई दूर धकेल्दै
बढ्दै जाऊ स्वाभिमानी

न्याय नबोल्नू………..

घरको फोहर मैला फाल
घोर विरोधी किल्ला ढाल
व्यापक छौ तिमी विजय छ तिम्रो
राख भावना तर बलिदानी

न्याय नबोल्नू………..

पीडितहरूको घाउ दुखेको
पीडालाई आफ्नै ठानी
लड्दै जाऊ यस्तो स्थितिमा
गर्नु छ अब के आनाकानी

न्याय नबोल्नू…………

तिम्रा अविरल श्रमका पौरख
धरतीतलका यो हरियाली
खोस लुटेका नैर्सर्गिक हक
वीर हृदयको देखून् पानी

न्याय नबोल्नू………

पतनशील छन् प्रतिगामीहरू
उत्सर्गिक तिमी आफू चाहिँ
बस्नु कसोरी मुठ्ठी बाँधी
त्यस्ताहरूसित पनि डर मानी

न्याय नबोल्नू………..

२०४६ मार्ग २८
लहर – २०

Yuddha Prasad Mishra – Dushman Prohit

युद्धप्रसाद मिश्र – दुष्मन प्रोहित

पत्र र पुस्तक अघि-अघि सार्दै
मरिसकेको धर्म फलाक्दै
मानिस मर्दा जुँगा मुसार्दै
तस्मै मार्दै पैसा झार्दै

स्वतन्त्र मानवलाई बिगार्दै
प्रगति देखी तल तल पार्दै
भन्छ नछोड्नू पुरुखाको रीत
जनताको त्यो दुष्मन प्रोहित

Yuddha Prasad Mishra – Bhitraka Shree Dhaleko

बुद्धीजीवी कहलाई महल महलका द्वारमा गै उठेका
दर्वारी बन्न पाए जुनि सफल हुने भ्रष्ट गठ्मा जुटेका
भित्री आँखा फुटेका अलिकति धनको पाइ हिस्सा लुटेका
सम्झी माथी उठेको अहम बीच चढी तथ्यदेखि छुटेका

गर्नाले नीच वृत्ति नियति अधम भै भित्रका श्री ढलेका
कोठे विद्वान केवल बहुजनहितको भावनाले छलेका
देशैद्रोही भएको कटु अनुभवका पीर पोली गलेका
माथि माथि उठेका जनप्रतिनिधिका चित्तमा क्षोभ लेका

राखेको भै चलाई निशिदिन जीविका देशको घाउबाट
गथ्र्यो तिन्को जुनीले किन हृदय धुने ऐतिहासिक आँट
बुद्धीबल गिर्न जाँदा चरण कमलमा दासताले भिजेका
धोकाको मूर्ति बन्दै क्षुधित मनुजका गै मुटुमा बिझेका

गर्ने फोस्रो जमर्को झुपडिसित छुटी बन्न साहित्यकार
बुद्धिमत्ता गुमेका कमलबीच तुल्याई सडेका विचार
हाम्ले ती तत्वलाई दिनु छ पहिले ध्वस्त पारी उखाडी
ऐले हामी उठेका अभिनव युगको उर्लदो बाढी आई

Yuddha Prasad Mishra – Jaagriti Aayo

युद्धप्रसाद मिश्र – जागृति आयो

भोका नांगा पीडितहरूको
पीडाको अब आयो आँधी
महल अटारी हल्लिन लागे
हिमगिरिको पनि टुट्यो समाधी

विलासितामा हुन गो हलचल
श्री सम्पत्तिकन लाग्यो ब्याधी
ठूला-ठालुका चम्चाहरू सब
गए हतासिन संगीनवादी

जनतालाई उठ्नै नदिने
जालझेलले पल्टा खायो
प्रतिगामीकन निष्कृय पार्दै
जीवित जागृत दुनियाँ आयो

(लहर १८।१९, २०४६)

Yuddha Prasad Mishra – Badhdai Jao Badhdai Jao

युद्धप्रसाद मिश्र – बढ्दै जाओ बढ्दै जाओ

नयाँ निसाना, नवजागृति, नवचेतनाका साझा हो
हलो, कोदालो, खुकुरी, हँसिया, खुर्पि खुँडाका ताजा हो
पीडित जनले नगरी नहुने घोर क्रान्तिका बाजा हो
दलित गलित हुन बाध्य Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – Badhdai Jao Badhdai Jao”

Yuddha Prasad Mishra – Guhar Guhar

युद्धप्रसाद मिश्र – गुहार गुहार

लाशमाथि लाश भयो डढाउँदा गाउँ
धरतीमा कतै छैन हाम्रो बस्ने ठाउँ

स्त्री जातिका गुप्तांगमा संगीनका घोचा
बदलाको भावनामा छौं कि हामी होचा ?

न्याय खोज्छौं खाँदै जान्छौं आज ताता गोली
फेराइदिन्छौं धरतीलाई हामी नयाँ चोली

भारतसित परिसक्यो नजोरिने फाटो
भिजिसक्यो रगतले नेपालको माटो

कैले हाम्रो साहसले सगरमाथा छुने
दुष्मनको रगतले हात गोडा धुने

नेपालका सन्तती हे खुकुरीका धार
दिदीबैनी दाजुभाइ गुहार गुहार

मान्छे खाने जन्तुलाई भगाइदिन आओ
जागृतिको राँको झन् झन् जगाइदिन आओ

(लहर – ०४५)

Yuddha Prasad Mishra – School Jaun (Nepali Bal Kabita)

युद्धप्रसाद मिश्र – स्कूल जाऔं (नेपाली बाल कविता)

सुनधारामा पानी भर्छन्
टुँडिखेलमा चर्छन् गाई
रत्नपार्कमा घुम्छ सिपाही
हुन्छन् नाङले पसले त्राही

धरराको त्यो टुप्पो हेर्दा
शिरमाथिको टोपी खस्छ
भई Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – School Jaun (Nepali Bal Kabita)”

Yuddha Prasad Mishra – Chhaun Hami Badmas

युद्धप्रसाद मिश्र – छौं हामी बदमास

व्यथा दूर भई निम्न वर्गमा
शान्तिको लिन सास
आयो क्रान्ति ठूला-ठालुको
उडे होस हवास

लाखौं झुपडीका प्रगतिमा
महलहरूको नाश
जीवन सारा लुटिएकाको
खुकुरीमा विश्वास

हाम्रा श्रमले महल-महलमा
हुन्छन् हास बिलास
रण्डी नाच्छन् व्हिस्कि ब्राण्डी
ढल्छन् कयौं गिलास

जाग्यौं अब सन्तान देशका
पार्छौं एकै गाँसर्
वर्ग शत्रुका निम्ति हामी
उग्रवादी हौं खास

लुटिएका छौं पिटिएका छौं
खै हाम्रो घरबास
प्रति हत्याका वीर सिपाही
छौं हामी बदमास

Yuddha Prasad Mishra – Jaya Dhwani

युद्धप्रसाद मिश्र – जय ध्वनि

गुज्रिंदै चारै तरफ छन् देशका जय जय ध्वनि
खोल्दैछन् नेत्र केही धर्म-अन्धाले पनि

क्रान्तिकी रण – चण्डिका छन् खूनकी प्यासी बनी
झल्कने बेला छ ऐले शान्तिको नव रोसनी

भावना बलिदानको लिई मास्दछौ१ (मार्दछौं) शत्रु भनी
फैलिएको आज लाखौं झोपडिमा सन्सनी

वर्ग पीडित आज ब्यँझ्यो आत्मबलको भै धनी
पर्न आँट्यो वर्ग पीडक देशका धावा भनी

१९८१

Yuddha Prasad Mishra – Masaan Ko Awaz

डढेको लाश चिच्याई चितादेखि उठ्यो फेरि
जलेको देशवासीको कदम चर्को उठ्यो फेरि
रगत सिंगान गरी हाम्रो जगाएको बगैंचामा
मरुभूमि गर्न सामन्तीहरूको दल जुट्यो फेरि
सबैले न्याय पाउने बनाएको थियो देश
खरानी त्यो Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – Masaan Ko Awaz”

Yuddha Prasad Mishra – Bhanudaya Prati

होऊ दुर्दिनका अतिक्रमणमा उत्पन्न भानूदय
धोऊ कल्मष द्वन्द्वता, दुरुहता, दुर्भावना संशय
छोऊ निर्मलता प्रदान गर्दै साहित्यका प्राणमा
भत्केको युग भारले हृदयको प्रासाद निर्माणमा
ताता रक्त शहीदका दहनको उद्गार माथि बल
सल्केको गर सिद्ध आर्तहरूमा उद्धिग्न दावानल
बुद्धी ब्यापक बन्न राष्ट्र उरमा हक्ती गरी प्रज्ज्वल
पल्टाई दिन धर्ति पोख गहिरा अन्तस्करणका बल

Yuddha Prasad Mishra – Aradhana

आँखा अन्तर खोल पूर्व घडीको सल्किसक्यो झोपडी
वाणीको बलको विवेक मतिको आयो परीक्षा घडी
तोडी संकट दुर्ग घोर भुमरी फोरि अगाडि बढी
धावा बोल निमित्त जन्मथलको डाँडा र काँडा चढी
भै उत्तीर्ण अजेय जन्म भरको झोंकेर आफ्नो बल
छातीबाट गराऊ दूर जनको दारीद्रय दावानल
के न्यूनू छ यहाँ भएर हत श्री निर्बोध निर्गौरव
आऊ पार लगाऊ देशकन यो तीतो पिरो रौरव
जसको कोमल काखमा ब्यतित भो तिम्रो सबै शैशव
जसको दुःख पिएर बन्न तिमी छौ मानिस जस्तै अब
छोरा भै अभिमन्युका हृदयको राँको अगाडि गर
चोला सार्थक पार आर्तहरूको चाँडो अगाडि सर

Yuddha Prasad Mishra – Muthbhed

युद्धप्रसाद मिश्र – मुठ-भेड

बलात्कारीमाथि आमा दिदी बैनी सारा
संगीनले लालाबाला हुन्छन् चिरा-फारा
चेतनाको उज्यालोमा जाग्यो र्सवहारा
ब्यूँझीदै छन् अनगिन्ति धरतीका सारा

उम्लिसक्यो हृदयमा प्रतिक्रिया Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – Muthbhed”

Yuddha Prasad Mishra – Byunjheko Byatha

गर्ने शीघ्र समाप्त पाशविकता जीवित विद्या पढी
यौटा वर्र्गीय चेतना हृदयमा राखी अगाडि बढी
आर्थिक शैक्षिक शोषणादिहरूका धक्का परी ज्यानमा
आएको छ व्यथा उठेर अहिले संघर्ष मैदानमा

आस्था ज्योतित निर्विकार Continue reading “Yuddha Prasad Mishra – Byunjheko Byatha”

Yuddha Prasad Mishra – Chetana Ko Udhvab

युद्धप्रसाद मिश्र – चेतनाको उद्भव

आकांक्षा लिई निम्न वर्गहरूको आत्मा दुखेको धुने
आर्थिक संकटका अगाध दुखले पाउ अगाडि हुने
स्वाभिमान बचाउने प्रण उठी राखी ठूलो हौसला
झल्केको छ विकासशील मनमा उतिर्ण’ बन्ने कला

चुत्था कांतर राक्षसि दमनका पाई ठूलो यातना
ढाल्ने दुर्ग लिएर आँट बढ्दै छन् वीर वीरांगना
सारा शोषणका शिकारहरूका दुर्दान्त आँधी उठी
चाँडै नै अब देशद्रोहीहरूले जानू छ धर्ती छुटी

शत्रुमाथि गरी समर्पित जुनी ज्यूनू यहाँ र्ब्यर्थ छ
हाम्रो आज कुटा कुदाल हँसिया बन्दुकमा अर्थ छ
भाग्दैनौं अब तथ्यबाट पर भै आत्मा गरी साँगुरा
हो बाल्छौं जनमञ्चबाट भवमा ऐले घटेका कुरा

जाँदैनौं पुरुषार्थ केही नगरी संसारदेखि मरी
भन्दै यो तगडा विचार जनता माथि र्समर्पण गरी
आफ्ना जीवनका परिश्रमहरू पारी उज्यालो अब
आयो ब्याप्त भएर जागरणको भै चेतना उद्भव

Yuddha Prasad Mishra – Ghaam Paani Ghaam Paani (Nepali Bal Kabita)

युद्धप्रसाद मिश्र – घाम पानी घाम पानी (नेपाली बाल कविता)

घाम-पानी घाम-पानी स्यालको बिहे
कुकुर जन्ती बिरालो बाहुन

झिलिमिली झिलिमिली बिजुली चम्क्यो
बादल गज्र्यो अन्धाधुन
जन्ती सन्ती भागाभाग
डोले भरिया कहाँ हुन्, कहाँ हुन्
घाम-पानी घाम-पानी स्यालको बिहे
कुकुर जन्ती बिरालो बाहुन

आँधी आयो असिना आयो
जन्ती बस्ने घरै उडायो
स्यालको बिहे भाङ् भाङ् भुङ् भुङ्
आज असार भोलि साउन
घाम-पानी घाम-पानी स्यालको बिहे
कुकुर जन्ती बिरालो बाहुन

(बालकोसेली पूर्णाङ्क १४, २०४५)