दियेश रत्न शाक्य – स्लीपिङ बुद्धसंग
बैंककको ब्यस्त बजार छेउ
चीर निन्द्रामा पल्टिरहेछन्
एउटा भीमकाय आकृति
स्लीपिङ बुद्ध
उनको सम्मुख बसेर
म नियालिरहेको छु
छाम्दै
मेरा यी हातले
र प्रश्न गर्दै
मेरो अन्तर हृदयले
के यिनी उनै महामानव बुद्ध हुन्
लुम्बिनी बाटिकाबाट
शान्तिको लागि पदार्पण भएका
बैंकक तिनलाई सुनले मोडेर
मलाई चिन्नबाट रोकिरहेछ
अथवा, उनले सोचेको हुँदो हो
सायद म बुद्धलाई
आफ्नै देशमा फर्काउन
आतुर भएर आइरहेछु
ओ! स्लीपिङ बुद्ध तिमीसंग
मेरा यक्ष प्रश्नहरु छन्
किन तिमीले रोज्यौ बहिर्गमन
के तिम्रो विशाल काय
मेरो देशमा नअटाएकै हो त?
अथवा आफ्नो थातथलोमा
शान्ति नमिलेकोले
बैंकक आएर चीर ध्यानमा
पल्टेका हौ ?
बुद्ध! मैले तिम्रो
कुनै जवाफ सुनिरहेको छैन
मात्र लामवद्ध उभिएका भक्तजनहरूले
लहरै सजाएका भिक्षापात्रहरूमा
खसालिरहेको सिक्काको
एकपछी अर्को ‘टङटङ’ आवाज बाहेक
के मैले यो सन्देह पाले हुन्छ?
अब बुद्ध पनि
सुनको सुगन्ध
र सिक्काको संगीतमा रमेर
ध्यान समाउने भैसके
अथवा,के मैले स्वजनहरूलाई
यसरी सुनाए हुन्छ?
बुद्ध बैंककको कोलाहललाई चिरेर
रिहर्सल गर्दैछन्
नयाँ ध्यान मुद्राको
ताकी आफ्नो जन्मथलोको
जस्तै अशान्ति पनि
मज्जाले सम्हाल्न सकोस्
(ज्योतिष्मती स्मारिका -४ मा प्रकाशित )