Shekhar Dhungel – Jhardaichhan Tara Ajhai

झर्दै छन् तारा अझै
तारा गन्नु उसको रहर होइन
विवश ऊ टुलु टुलु
अनगिन्ती झरेका तारा गन्दैछ
कति कता बिलाए पत्तो छैन
कहिले पश्चिम कहिले पूर्वको
तारा झरी नै राखेका छन्
अन्धकारमा धेरै बेर छतमा बसी
ताराहरुको भविष्य सोच्दै छ
चन्द्रको कुटिल हाँसोले
ऊ खिन्न भएको छ
कैयौं बिलिन ताराको
पर्खाइमा हुन्छ ऊ
तारासितै सती जाने कि
उसको मितेरीको लागि
ऊसँगै त्यहाँबाट
पृथ्वीको चिच्याहट कोलाहल
अभाव खिचातानीको रमिता
हेर्ने कल्पना गर्दछ ऊ
प्रदुषित वातावरण देखी
उन्मुक्त भै स्वच्छ हावा मा
ऊ! सोच्दा सोच्दै
नजिक कतै चिच्याहटले
तारा गन्ने क्रमभंगता हुन्छ
बिहान मात्रै समाचार सुनेको
धेरै ताराको क्रमभंग भएको
आज फेरि दोहोरिए जस्तो छ
ऊ स्तम्भ भयो क्रमभंगता
निरन्तराको आशंकाले
गुहार मागिदिने अवस्था छैन
अरुको निद्राभंग हुने डर छ
निस्तम्भ रमिता हेर्नुको
बिकल्प छैन निरिह छ ऊ
झिसमिसे बिहानीमै रात को
चिच्याहटतर्फ खिचियो
शान्त मुद्रामा मग्न थिए
प्रश्वासको क्रमभङता गरेर
प्रत्येकलाई थोपा थोपा
आँशु बाड्दै फर्कियो ऊ
झरेका तारा गन्दै