Amrit Poudel – Anha Ma Dohoryayera Prashna Gardina

अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन

हो मा बाहुन हो, मैले मेरा बाहुन नेता ले जे भन्यो तेहि गर्छु
हो म आदिवासी हो, मैले मेरा आदिवासी नेता ले जे भन्यो तेहि मान्छु
हो म जनजाति हो, मैले मेरा जनजाति नेता ले जे भन्यो तेहि पालना गर्छु
हो म मधेसी हो, मैले मेरा मधेसी नेता ले जे भन्यो तेहि सहि मान्छु
अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन किनकि मा बाहुन हो, मा आधिबासी हो, म जनजाति हो र म मधेसी हो
मलाई थाहा छैन के हो देश भनेको, के हो स्वभिमान भनेको र के हो अस्तित्व भनेको
बस् मलाई थाहा छ मेरो नेता को हो, मलाई थाहा छ राजनीति भनेको के हो
जब मेरो देश को सिमाना मिचिन्छ नाइँ मलाई मेरो नेता ले केही भनेकै हुदैनन्
जब मेरो देशका दिदीबहिनी को अस्तित्व लुटिन्छ नाइँ मेरो नेता ले केही गर भनेकै हुदैनन्
तिनीहरु मेरा आफ्ना दिदीबहिनी पनि त होइनन् नि, मलाई के मतलब, म किन टाउको दुखाउनु
बस् म एउटा निष्ठावान र सच्चा भक्त हो मेरो नेता को, मेरो कर्तव्य मेरा नेताहरु हुन्
मेरो नेता ले आज देश बन्द गरेको छ, म मेरो छोरो लाई स्कुल पठाई देश बन्द गर्न जानु छ
मलाई देश को क मतलब म मात्र एउटा देशवासी पनि त होइन,
मलाई मेरो नेता को स्वार्थ पुरा गर्नु छ, ऊ पद मा पुग्छ मलाई जागिर दिन्छ, मेरो भबिस्य बन्छ
हो म अन्धोभक्त, मलाई यो देश ले क दिन्छ र रु
मेरो नेता ले एकछाक खान दिन्छ, तेसैले उ स्कुल फोड भन्छ म फोडदिन्छु
ऊ समाजिक दंगा फैला भन्छ, म फैलाईदिन्छु
ऊ देश को अर्थबेबस्था खैलाबैला बनाइदे भन्छ,म बनाईदिन्छु
तर अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन किनकि मा बाहुन हो, मा आधिबासी हो, म जनजाति हो र म मधेसी हो

Baidyanath Upadhyaya – Daud

वैद्यनाथ उपाध्याय – दौड

दगुर्दा दगुर्दा हामीहहहस
फेरि त्यही आई पुग्दछौ
जहा बाट हिडेथ्यौ
हिजो-
नया को खोजमा ।

फेरि उही इच्छाहरू
त्यही आशा, त्यही वासनाहरू
त्यही सुखको कामना
उही अक्षमता
उही दुख

बस
एक वर्तुलाकार छ यो दौड
कोही पुग्दैन कही
यो दौडमा
जान्दछौ
केही मिलनेवाला छैन
यो पुरा दौडमा

तैपनि
मान्छे दौडिरहेछ
लगातार
सूर्योदय देखि सूर्यास्त सम्म।