नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
जीत कार्की – के भन्नू
चिरे धर्ती, फुटाए चाँद के भन्नू
अहो ! कस्तो बढ्यो उन्माद के भन्नू ।
भयो धरमर कठै ! हामी बसेको घर
लडेका थाम एक्लो काँध के भन्नू ।
थिए जो काख औ मातृत्वका धारा
गरे कब्जा, लगाए साँध के भन्नू ।
म ठान्थेँ जो धरोहर हुन् भरोसाका
उनै पो झन् बने जल्लाद के भन्नू ।
सुरेन उप्रेती – भुकम्पमा
भुकम्पमा करोड अरब ,सहयोग देशमा आयो भन्छन्
जनतालार्इ दिंए भन्दै , त्रिपाल कम्वल खायो भन्छन्
दाल चामल राख्दा राख्दै , गोदाममानै सड्यो अरे
पहुँच हुँदा कर्कटपाता, मन्त्रीले नै छायो भन्छन्
पानी झरी हिंउदे चिसो ,पालले कति छेग्न सक्छ
ओत छैन खान छैन फेरी, दसैं लायो भन्छन्
चिसो लाग्दै छोरी मरी , खोक्दा खोक्दै बावु विते
घर नढल्ने शाहुले मात्रै, सहयोग रकम पायो भन्छन्
कतै सरकार भेटभो भने, हाम्रो व्यथा सुनाइ दिनु
छोरा छोरी लुग्लुग काम्दै ,अर्को हिंउद आयो भन्छन्
ओत छैन खाने छैन ,महामारीमा दबाइ छैन
निर्माण झण्डै भ्याइयो भन्दै ,सरकार विदेश धायो भन्छन्
गोपाल कवाली – यी बुढालाई यौटै कुरा
यी बुढालाई यौटै कुरा, कति चोटी रेट्नु पर्ने
कामै थेन डिट्ठालाई, एकान्तमा भेट्नु पर्ने
गोरु फुक्यो खलो पस्यो, हर्काई दिए भै त गयो
अर्मल तिराई दण्ड गराई, के को रिस मेट्नु पर्ने
छिमेकमा मिल्नु पर्छ,अर्म पर्म बराबरी
खुईलिएका कुरा झिकी,किन दाईं छिट्नु पर्ने
सुन काका फूल फुलेसी,भमरा त घुम्छ घुम्छ
यसमा के छ ईख राखी, डंका झ्याली पिट्नुपर्ने
घरमा छोरी तरुनी छे,लाउके आँखा लाउँदा होलान
सबै घर यस्तै हुन्छ, तिम्ले किन जित्नु पर्ने
सर्मिला नि कम्ति छैन,सोडा हाल्न सिपालु छे
बरु यसो कुरो बुझी,गाउँमा लमी फिट्नु पर्ने
अफगानिस्तान,२८/०१/२०१३
कोमल भट्ट – कस्तो हुन्छ चोखो मायाँ
कस्तो हुन्छ चोखो मायाँ गर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
कति दुख्छन चोटहरू पर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
बाध्यता र विवसताका कथा व्यथा जति सबै
अभावमा सधैँ आँसु झर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
सतहलाई नियालेर देखिंदैनन भित्री कुरा
जङ्घारको गहिराई तर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
गाह्रो छ कि सजिलो छ विछोडमा जिउनु पर्दा
प्रत्येक पला तड्पिएर मर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
कसले लुट्यो सुख,शान्ति,रमाइलो र हाँसो अनि
जिन्दगीका सारा खुसी हर्नेलाई नै थाहा हुन्छ
कोमल भट्ट
पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
बेदमणि – गर्नुभन्दा मारामारी
गर्नुभन्दा मारामारी, सार्है राम्रो मेल होइन र ?
हातेमालो गरि हिड्नु, धेरै राम्रो खेल होइन र ?
आकाशमा उडी हिँड्ने, चिरबिरे चरीलाई
गुलेलीले मार्नु भन्या धेरै ठुलो झेल Continue reading “Bed Mani Dahal – Garnu Bhanda Maramari (Nepali Bal Gajal)”
गोपाल कवाली – लेख त पेम्बा आप्पालाई
लेख त पेम्बा आप्पालाई,यादले सार्हो पार्यो भन्दे
साँझै बिहान उलुक उलुक, बाडुलिले मार्यो भन्दे
जिम्बु सुठो बेच्न गाको, वर्ष दिन भो पत्तो छैन
मिङ्ग्माले नि भेड़ी गोठ,बेंसी तिर झार्यो भन्दे
स्याउका बोटमा दानै छैन, यार्सागुम्बा पाउनै छोड्यो
चौरी गोठको बिजोग भयो, लडेको छ गाह्रो भन्दे
दोर्जे, ध्वांगे घरै बसी, मार्फा आईरक बेच्ने गर्छन
ल्याप्चा भीरको हिम-पैरोले,धेरै गाउँले गाड्यो भन्दे
डोल्मा पनि बाउ नआए, गोले संग भाग्छु भन्छे
अकबिर ले बन्धकीको, फेरि भाका सार्यो भन्दे
आबो मैले यत्ति सम्झें,तेरो खबर थपथाप गरेस
ब्यबहारको चटारोले, तेरो आमा हार्यो भन्दे!!!
अफगानिस्तान,२९/०१/२०१३
कैलाश शिखर – अख्तियार र भ्रष्टाचार (गजल)
अख्तियार र भ्रष्टाचार ,उस्तै उस्तै लाग्छ।
राजनीति र सरकार , उस्तै उस्तै लाग्छ।।
फरक निर्जिवता र विचारको न हो
क्रान्ति र हतियार ,उस्तै उस्तै लाग्छ।।
पुरानै Continue reading “Kailash Shikar – Akhtiyar ra Bhrastachar (Gajal)”
टिकाराम उदासी – उत्साहको गीत बन्नु
उत्साहको गीत बन्नु जाँगरको खानी
मान्छेजस्तो मान्छे बन्नु मेरो बाबु नानी
पढ्ने लेख्ने मात्र हैन, अरु काम पनि
गरे बन्छ यहाँ घर आफ्नो जिन्दगानी
रुनुहुन्न त्यसै Continue reading “Tikaram Udasi – Utsahako Geet Bannu (Nepali Bal Gajal)”
इन्जिनियर राकेश कार्की – झोला
एकदिन सबैले मर्ने चोलामा हजुर
खरानी भइ बग्ने खोलामा हजुर
व्यर्थ रहेछ तँ भन्दा म धनी भनि
सेखी गर्नु सुनको तोलामा हजुर
आउदा खेरि रित्तो हात जादानि उस्तै
घुमिरहने Continue reading “Rakesh Karki – Jhola (Nepali Gajal)”
कोमल भट्ट – कसरी ब्यक्त गरौँ
कसरी ब्यक्त गरौँ ? यहाँ अत्याचार भएको छ
कसैको स्वच्छ भावनामा बलात्कार भएको छ
विकृति र विसंगति,बढेका छन् दिन दिनै
पवित्र विचारधारा पनि, निराधार भएको छ
बदमाशहरु मस्त सँग घुम्दै छन् जताततै
सोझा र सज्जनमाथि,सधैँ तलवार भएको छ
बेसरम र नकच्चर्याइले पराकाष्ठा नाघ्दा
गहिरो मित्रतामा अब वारपार भएको छ
सिर्जनामा हस्तक्षेपले,प्रतिभाहरु सोच्दै छन्
“आफ्नो परिश्रममा अर्कैको फलाहार भएको छ”
कोमल भट्ट
पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
