निर्दयी
कोमल यो मन
सोजो छ चाल्
मायाले भरिएको
स्वार्थ केही छैन
तर गाह्रो छ मलाई
बाँच्न यहाँ
यो निर्दयी संसारमा
निर्दयी मान्छेहरुको माज
खुशी हुँदा नि हस्न सकिएन
ढुखमा नरोँ भन्ने मान्छें पाइयन
एकान्तमा बस्न मन ले मानेन
कस्लाई बोलाउने खै
आएर मेरो मजाक मात्र बनाउछन कि
मेरो दुखेको मनलाई सुइंरो हान्छन् कि
एक्लै बसे म
निर्दयी पो भए कि
यो निर्दयी संसारमा
जलाई आँफैलाई अरुलाई जियाउने कुरा गर्छन्
काम भने अरुलाई तल झार्ने
मान्छे मान्छे बिच नै असमानता छ
तँ ठुलो तँ सानो भनी हेप्ने चलन छ यहाँ
शायद निर्दयी भगवान नै हुनु पर्छ
उस्लाई गोरो मलाई कालो बनाउने
उस्लाई धनी मलाई गरीब बनाउने
उस्लाई चलाख मलाई सोजो बनाउने
ठिकै छ सबै
यो निर्दयी संसारमा
निर्दयी भगवानले बनएका
हामी निर्दयी मान्छेहरुको माज
म एउटा निर्दयी