Category: Bibash Bipra

Bibash Bipra – Sapana Ghadiful Ani Chandani

बिबश बिप्र – सपना,घडीफूल अनि चाँदनी

ब्युँझिएर,
आफ्नै आँखाले
वयस्क सपनाहरुको अतिक्रमण गर्दा
दिमागभरि उम्रिएका घडीफुलको छटपटी
लाग्छ- क्रोध पिइरहेछ l

कच्चा नक्षेत्रको संयोजनमा
पन्ध्रौ सताब्दीतिरकी एउटी सुत्केरी
मुखको जुठो नपुछिकन
उल्लिखित सपनाहरु उपर
जुलुमी वेतनको
किस्ताबन्दी खाम थोपर्दैछिन l

अनुमतिपत्रको शिलबन्दि आह्वानसंगै
टल्किएकी चाँदनी-
घडीफुलको बैंश फक्रिएको हेरिदिन्छिन-
-एकटकले,
अण्डाकार वगैंचाभित्रका
ए/एक बोटहरुलाई मुकदर्शक बनाउँदै l

सदियौसम्म नतँग्रिएकी उनि-को हातका सिताहरु
दृष्टिका तापले सुक्न सक्छन l

हात जोडिएका पाखुराहरुमा
श्रीजित रोमकूपले पनि
चाँदको पराबैजनी आवर्तनमा
दृष्टिबिहिनता सहनुपर्ला……l

प्रिय चाँदनी,
तिम्रो दर्शनसंयन्त्रको ज्योति
भोलि माटोका कण-कणलाइ पनि छेड्नसक्छ ..l

ए चाँदनी,
के गड्यौलालाइ पनि यो नियम लागु हुन्छ ??
हुन
त
तिमीले भरखर सपनाहरुको बैंश हेरेकीछ्यौ l
प्रस्ताबनाका तिम्रा देखाईहरु
मेरा सोचाइ नहुन सक्छन l

तैपनि
एकपटक मेरा सोचाइ हेर्नु
दुइपटक मेरा सोचाइ सोच्नु
बरु,
मलाइ पनि बिर्सनु
तर-
-नबिर्सनु है मेरो प्रश्न..
प्रिय चाँदनी,
के गड्यौलालाइ पनि यो नियम लागु हुन्छ ??

उत्तर
प्रतीक्षा
र
उही तिम्रो घडीफुल l
– २१ अक्टोबर २०१०,आबुधाबी

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Bibash Bipra – Jindagi Ta Kavya Po Bhai Sakechha

बिबश बिप्र – जिन्दगी त काब्य पो भैसकेछ

कहाँ ! अब जिन्दगी त काब्य पो भैसकेछ
पत्रेफूलको जस्तो खस्दैछन
जिन्दगीका पातहरु पनि एक-एक गरि
माटोमा-
पानीमा-
र
फुर्र उड़दाछन् हावामा
यसरि फैलदोछ जिन्दगीको चाहत
जसरि किरणहरु ।

जिन्दगी त काब्य पो भैसकेछ
मान्छेका हात-हातमा
झोला, सिरानी,डेस्क र टेबुलमा
पढ्दा पढ्दै छोडेका,
या
मयुरको प्वाखको साँध हालेर
बन्द गरिएका – पुस्तकहरुजस्तै ।

मान्छेहरु, कि अब आधा जिन्दगी बाचिसके l
अथवा- ब्लान्केट ओढेर यो जाडोमा – पढीरहेछन
जिन्दगीको किताब-चिया-कफीको सुरुपसंगै
वा प्रेमिकाको टाउको सुमसुम्याईसंगै
वा कान्तिपुर डायरीसंगै
वा आमाहरुले गाउने हरि भजनसंगै
आदि-
इत्यादि !

हो अबको आधा जिन्दगी – काब्य नै रहिरहनुपर्छ
जसरि – उपन्याशका पानाबाट
भुरुरु….
अक्षरउडेर मगज भित्र पस्छन
ठिक त्यसरी नै – मान्छेहरु बाच्ने साम्राज्यमा बास बस्नुपर्छ – उपन्याश, गीत, कथा, कविता र निबन्धका अक्षरहरुले ।
ता कि ? फुलले फुलको सुगन्ध पढ्न सकोस
काँढाले फुलको सुगन्ध बुझ्न सकोस
हो ! त्यो बुझाइमा मान्छेहरुले लिन सकुन
बाँकी आधा जिन्दगीको काब्य मन्त्र
अथवा – जीवन ।

अब जिन्दगी त काब्य पो भैसकेछ
पत्रेफूलको जस्तो खस्दैछन
जिन्दगीका पातहरु पनि एक-एक गरि
माटोमा-
पानीमा-
र
फुर्र उड़दाछन् हावामा
यसरि फैलदोछ जिन्दगीको चाहत
जसरि किरणहरु ।

Biwash Bipra – Ma Mastiska Chetana-Shunya Hundaichhu

बिवश बिप्र – म ‘मस्तिष्क’ चेतना-शुन्य हुँदैछु !!

अधिक सोचको बिफल परिणाम
नचाउदैछन आँखाभित्र हत्केलाहरुले !
निस्सासिएर ओच्छ्यानमै
चेतना-शुन्य हुँदैछु !!

हुन्नन अरुहरु
र,
जो कोहीहरु
सन्तुलन गुम्ने डरले
आँफै गुमनाम भैदिन्छन
खोपडी-खोपडीहरुमा
खप्पर-खप्परहरुभित्र l
म सम्हालिन सकिन
र
न चेतना-शुन्य हुँदैछु l

यदाकदा आँफै घोरिन्छु
भन्छु,
म पनि बिछिप्त भइदिन्छु
अनि,
फेरी चर्तिकला सुरु गर्छु l
उर्ध्व-प्रचापसँगै
तोडछु खप्परहरु
फोडछु खोपडीहरु
जुर्मुराउछु जाँगरिलो भएर
र
प्रयोग गर्छु नशा-नशाहरु
म बहुलाउन पनि सकिन
धेत !!
म चेतना-शुन्य पो हुँदैछु l

सपनाहरु आउछन म भरि
सपनै सपना
स………..प…….ना
सफलता देख्छु
सहयोग पाउछु
सद्भाव भेट्छु
सहकार्य हेर्छु
झल्यास्स बिउँझन्छु
उहि हात लाग्यो शुन्य
र,
पो म मस्तिष्क चेतनाशुन्य हुँदैछु

म भित्रको उदेकलाग्दो शुन्यता-भित्र
म ”मस्तिष्क” बाहेक सबै भूमिगत छन
कोटी प्रयास पछि अब त कुर्कुच्चा पनि पो गिज्याउछन
म मस्तिष्क भने अझ चेतनाशुन्य हुदोछु l

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Biwash Bipra – Khabar Sodhne Haru Lai

बिवश बिप्र – खबर सोध्नेहरुलाई

केही छैन मेरो
म छु
बस
त्यही हो !
काफी छ !!

खै,
नयाँ खबर पनि बन्न सकिन
म प्रत्येक दिन
गरेनन
सम्भोग मलाई कसैले
म
नाँगिदा पनि
र
न
म
जस्ताको तस्तै छु !!

वाक्क लाग्छ
कुमारी म !!

अचेल मान्छेहरु विश्वास गर्दैनन
किनकी
मुखपृष्ठमा
भाषण-तस्वीर हरु हुन्छन
बस आँखाका लागि !!

बिचरा,
मेरो मन
आज
आँफै
कुमारीत्व भंग गर्ने
प्रयासमा छ !!

म,
बधाई भन्दैछु !!

Biwash Bipra – Ankhaharuma Jiwan

बिवश बिप्र – आँखाहरुमा जीवन
(Sent to Sanjaal Corps via Email)

हेर्दै,
परागकणहरु बाँचेको !!
भर्दै,
टोकरी स्वेत–जीवनको !!

…समानता
उहि भ्रुणहरु
उस्तै बिकासक्रम
अनुमानीत
कर्मकलम पनि
एकै … Continue reading “Biwash Bipra – Ankhaharuma Jiwan”

Bibash Bipra – Mrit Prashna

बिबश बिप्र – मृत प्रश्न

घरको आरोह-अवरोहमा
सुनिने बहुल आवाजहरु
रातमा चिच्याउन छोडेको धेरै भो
गोलमेच मेलाको प्रदर्शनीमा
अँध्यारोका नाइकेहरु
धामीगुरु जस्तो काम्दैहोलान ल
अनुभूतिमा-
मान्छेको उचाई बढेको छ-भगवानको तुलनामा ल्
घटेको छ-भूतको अगाडि
आज
भूतले एउटा अर्थ मन्त्रीलाई सुर्यको उपस्थितिमै धम्क्यायो ल्
ठ्याक्कै केहि मिनेटमै सरकारी पँधेरो भाँचिएका बाँसले भरियो
एउटा
सडकछाप ज्योतिषीले
सिम्रिक र चामलको महत्व यसरि जोड्यो –
दिउसो भूतहरुको आगमन र प्रवचन बढेकोछ घरमा
अझ भनौ-
अब घर मान्छेहरुको बासस्थान हैन
रातका राजाहरु दिनमा
दिनका मान्छेहरु कहाँ?
यो घडीमा
खै कुनै प्रत्यय र उपसर्गहरुको सहयोग भएन
जहाँ-
अन्धकारले राज्य गर्छ
जहाँ-
बस्त्रबिहिनहरुले धागोको ब्यापार गर्छन
हे म-
तिमी भने अझै धागोको महलभित्र
एक प्रहर सुत्ने बिज्ञापन गर्दैछौ?
एउटी विधुवी उतरको
मरिसकेको प्रश्न !

Biwash Bipra – Ho ! Sanchhai Ma Harayeko Chhu !

बिवश बिप्र – हो ! साँच्चै म हराएको छु !

यि हरित-लतीका बिचैबिच
रङ्गको बासना मगमग छर्दै,
कोमल परागहरु
माटोका कण-कणमा सेचन गरेर
कल-कल गरी सुसेली हाल्दै,
यात्राको माधुर्यता नाप्दै,
आफ्नै गतिमा
उनि बहिरहेछिन !
अनि बहिरहेछिन !

गुप्तेस्वर भित्र
एक्लो म…
उनको गुन्जन कानका भित्ता भित्तामा ठोकिएर

छङ ! छङ !छङ !छङ !छङ !छङ ! छङ ! छङ ………..

कहाँ हो कहाँ …………???
म भन्दा धेरै तल
पातल भन्दा धेरै मुनी

म पुग्न सकिन….
कहिल्यै पुग्न सकिन….

माटोकै भित्ता त होलान नी ??
मैले देखेका जस्तै ढुंगा त होलान नी ??
ओहो !ति ढुंगाहरु त सार्है भाग्यमानी पो होलान ….
न डर….
न चिन्ता ..
न पिर …
न बेदना…

उनि बस्ने स्थान भरि
यता….
उता….
जता…
ततै….
कति स्वतन्त्र होलान …. ??
तिनिहरु ….

वा,
त्यो छङ ! छङ ! गर्ने आवाज
ति ढुङ्गा र माटोको गुन्जन पो हो कि ?
अथवा उमङ्गको मन्चन पो हो कि ?

यसरी,
मनको एक्लो दर्शक बनेको म
आज हाँसेको छु !
साँच्चै म हराएको छु !
हो साँच्चै म हराएको छु !

कहाँ कहाँ……………..?????

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Bibash Bipra – Ganit Man Ani Tathya

बिबश बिप्र – गणित, मन अनि तथ्य

संघर्षको लालकिल्ला भत्किएर
छरिएका
बन्दुकका नाल र कुन्दाहरु
स्यालको भाका कुर्लिएर
अन्धकारको खेति गर्छन l
**
”मानिसका आँखाहरु बल्न सक्दैनन्”
एक स्वयंसिद्ध तथ्य

हराएको सपनाको खोजीमा
एक बिपना-
खुकुरीको दापभित्र लुकेको
उस्तै एक सपनाको स्मरण गर्छ
**
”स्मरण मिठो हुन्छ”
स्वयं एक तथ्य l

गर्नेछ-
एउटा रहरले पनि त्यस्तै परिक्षण
के थाहा ??
खराब परिक्षणको असल नतिजा पो आउछ कि !?
वा-
”भाइस भर्सा”
**
भन्नुस-
एक पूर्ण भबिष्य

प्रसङ्गबस-
असान्दर्भिक सन्दर्भहरु-
”असमय र उसैको क्रियाशीलताको हकमा”
**
जस्तो
मान्छेको शत्रु मान्छे
र
मान्छे मित्र मान्छेको
फेरी
कागको एक सन्तान
कि
कोइलीको एक अण्डा
अझै
माछा माछाको आहारा
वा
गोहीको रुन्चे अनुहार l

अनायासै-
जन्म यस्तै हुन्छ भन्छु म
कसैलाई प्रश्न पनि गर्दिन l
**
कारण-
सबको एक उत्तर -निर्बिकल्प-
जो-प्रकृतिको नियम …..

– आबुधाबी

Bibash Bipra – Tesro Najar

बिबश बिप्र – तेस्रो नजर

समुल नतर्कीहरु
मयूरका प्वाँख सापटी माग्दै
खोल्सा खोल्सामा नाचगान गरिरहेछन
राँके भुतहरु
राँको बाल्दै
तालमा ताल मिलाउदैछन
सतीसाल र बयरहरु
मधुर मनोकांक्षा बोकी
रंगनाच चिहाँउदाछन
पिशाचहरुको गाँउमा खुशीको जगजगी देखिन्छ l

खहराहरु
बान्की मिलाउदै उँभोतिर उक्लीरहेछन
ढिस्काहरु
भेलको बाटो पहिल्याउन
निरन्तर माटो खन्दैछन्
भुत र प्रेतहरु
नयाँ बटुवाको आगमन ब्यग्र भइ कुर्दाछन
किचकन्नीहरुको भान्छामा हर्षको झोल उम्लदो देखिन्छ l

चालवाज जोकरहरु
पत्ता सम्हाल्दै
मकैका दाना गनिरहेछन
बकम्फुसे टपरटुँइयाहरु
चोरीका दुई-चार मकैको च्याँखे थाप्दैछन
सुर र सुराहरु
काँचका पारदर्शी गिलाससँगै छचल्किदाछन
कुकुरको घाँटीमा झुन्डेको घन्टी
एकोहोरो शंख फुक्दो देखिन्छ l

बिराटनगर, हाल: आबुधाबी

Biwash Bipra – Manchhe Sagarmathako Paridhi Bhitra 2

बिवश बिप्र – मान्छे – सगरमाथाको परिधी भित्र – २
(Sent to Sanjaal Corps via Email)

हिउँ र मान्छे !
शीतलता–एक अनुभव !
अनुभव–बस् स्मृति !

मस्तिष्क…
एक भण्डार–बिचलित प्रचलनको !
सगरमाथा–
एक पिरामिड्- सालीन आत्माहरुको !

उफ्फ, यी सपनाहरु पनि..
एक प्रहर जीवनको !

शान्तिको पर्याय सगरमाथा !
धरहरा पर्याय सभ्यताको !
मानिस पर्याय रहित स्वार्थका प्रवेत्ता
भन्दा
भन्दै
देखें आज
गोमन सर्पहरुको प्रेम लीला !!

Bibash Bipra – Katmira Chhepara Haru

बिबश बिप्र – कट्मिरा छेपाराहरु

यसरी,
कट्मिरा कथकहरु
हरियो झारको
आगो तापेर बसिरहेछन
अनि,
भन्छन।।।
हामी पंचाग्नी तापिरहेछौ !!

र,
उद्दिप्त आगोका झिल्काहरु
अगेनाको
अक्षरेखा वरिपरि
समिधाको रक्षार्थ घुम्दाघुम्दै
चरुको भोजनमा तल्लिन रहन्छन !!
जसरी,
भोका पण्डितहरु नैबेद ग्रहण गर्दछन !!

फेरी,
क्षणिक सन्तुष्टीको अनुभुतीमा
बरालिएका
ति,
कट्मिरेहरु
थङथिला भएर घुर्दछ्न !!
लाग्छ कि,
उनिहरुले पुरै जिन्दगी खाए !!
र,
अघाए !

भोलि बिहानै शौचालयको यात्रापछि
सबै खाली हुन्छ भन्ने
किन सोच्न नसक्नु?

छेपारोजस्तो
उमंगमा रङ्ग फेरेर
रातै हुन सक्ने दोरङ्गाहरु
सदाबहार हुन कहिले सिक्नेहुन ?

अचम्म छ!

आबुधाबी, युएइ

Biwash Bipra – Har Raat

बिवश बिप्र – हररात
(Sent to Sanjaal Corps via Email)

हररात
जूनले मलाई
जिस्क्याउछे
आकाशबाट
भन्छे….
किन तिमी म सँगै नाङ्गिन्छौ ?
र
हरेक
पटक
उतरमा
म पनि
सूर्य ईशारा गर्दोरहेछु !!

Biwash Bipra – Manchhe Sagarmathako Paridhi Bhitra 1

बिवश बिप्र – मान्छे – सगरमाथाको परिधी भित्र – १
(Sent to Sanjaal Corps via Email)

सगरमाथा र मान्छे !!
धरहरा —–एक मुर्त मान्छे !!
मानिस —एक अमुर्त मान्छे !!
स्वाभिमान—– आँखा चिम्म गर !!
…उफ्फ्फ…
———यो Continue reading “Biwash Bipra – Manchhe Sagarmathako Paridhi Bhitra 1”

Biwash Bipra – Ma Kina Dhungo Janmana Sakdina?

बिवश बिप्र – म किन ढुंगो जन्मन सकिन ?

यो,
सत्य हो l
जसरी म जन्मन्छु
त्यसरी नै यी ढुंगाहरु जन्मेका हुन l

कसैले मानोस् या खण्डन गरोस्
मलाई बहुलाहा नै किन नभनोस् ?

म ढुंगा जती शान्त र भद्र हुन सकिन !
म ढुंगा जती मायालु र दयावान पनि हुन सकिन l

जन्मेर बाटोमै हुर्केको लावारीस ढुंगोलाइ
म थपक्क टिपेर वरको रुखमुनी राखिदिन्छु l

भोलिदेखि मानिसहरु देउता भन्दै पूजा गर्छन !
फुल,
माला,
अवीर,
भेटी,
र
गंगाजल चढाउछन l
अनि भाकल पनि गर्छन l

हेरौँ त ढुंगाको भाग्य चम्केको !
तर त्यो ढुंगो लाइ देउता कसले बनायो ??

खै मेरो अस्तित्व ?
खै मेरो जीवन ?

यसरी अनुतरित प्रश्नहरुसँग सम्झौता गरेर म कतिदिन बाँचुला र ?
अथवा,
के यि असम्भव प्रश्नहरु हुन ?
वा,
…………….यी प्रश्नहरुनै हैनन ?

हो,
यो पनि सत्य हो !
सबैलाइ आमाले नै जन्माउछिन !
म पनि स्वार्थी हुँ !
सबै स्वार्थी छन !

तर म किन ढुंगो जन्मन सकिन ?

चाहे मलाई अर्धपागल भन
या पागल घोषणा गर l
प्रश्नहरुको संजालमा म यसरी दिनौजसो ब्यापार भैरहेछु !
खरिद बिक्री भैरहेछु !

असर जन्मदातालाइ हुन सक्छ
यदि म
बेबारीसे ढुंगो भएको भए………..

(Sent to Sanjaal Corps via Email)

Bibash Bipra – Ma, Premika Ani Karagar

बिबश बिप्र – म, प्रेमिका अनि कारागार

भो|
भइसक्यो-
मेरो अस्तित्वको उद्घाटन-यो कारागारभित्र

फलामको गेटमा लागेको खिया
मेरो कामकथामा लालमोहर ठोक्दैछ

मैले माया भेटेको छैन-आकासको
तिम्रो चुनावी उपहारको बट्टा पनि -बिनाआकासको
मैले पिउने चुरोटको धुँवा पनि कोठा भरिमात्रको

आजकल-
जेलरका जुँगाहरुमै शितलता छाएको छ  मेरोलागि
तिम्रो बर-पिपलको चौतारी यो कारागारले मन पराउन्न

मैले माया गर्नु – मर्नु सामान हो  बुझिराख

तिमीले एउटा गुलाब स्याहार्न सकिनछौ
अब त मैले पनि काँटीलाइ प्रेम गर्नुपरेको छ
कारण-

मेरो बन्दि-गृहभित्र मात्र काँटी छन्
एउटा गुलाब-
जेलरको प्राइभेट गमलाको पाले भएको छ

यसबखत,
तिमी पियानोको तरङ्गमा अनुभवको कथा बुन्दैछ्यौ की ?
म सन्तुष्टि भुल्न,
घरको कल्पनामा अर्को कारागार-चित्र कोर्दैछु

तिम्रो घरले तिमीलाई बासको अनुमति दिएको बेला-
नआऊ है- मलाइ भेट्ने इच्छा बोकेर
कारण-

– यो कारागारले तिमीलाई पाल्न सक्दैन,
– तिम्रा आँशुको पवित्रता यो कारागारले बुझ्नेछैन र
-मैले पनि नबुझेकै हुनेछु

Biwash Bipra – Manchhe Sagarmathako Paridhi Bhitra 3

बिवश बिप्र – मान्छे – सगरमाथाको परिधि भित्र – ३
(Sent to Sanjaal Corps via Email)

मन र मान्छे
मन–एक जीवन्त अन्तरंग !!
मान्छे–धारिलो औजार कर्म-आरनको !!
सगरमाथा—–एक आस्था
आस्था–गगनचुम्बी नक्षेत्रहरु

उफ्फ्फ्फ……..
यो बिष्लेषण पनि ….
तराजु ———-एक जैविक इजलासको !
रगत——एक महिमा नदिहरुको !
नदि—–अमृत-फल प्रसमनको !
—————भेट्यौ
————————प्रवीर धड्कनहरु !!
—————-बिश्वास गर
——————–तिम्रो
————शालीक जन्मदैछ