टंकप्रसाद भट्टराई – घट्नेछ आरोग्यता
(मधुपर्क साउन, २०६७)
जानैपर्छ उहीँ बदल्न सकिने देखिन्न सामथ्र्यता ।
के फुल्छौ मनमा सँगाली धमिलो जान्दिन केही मता ।।
युगौंयुग हुने यसै नबुझने के गर्नु तिम्रो धन ।
कालो बादल छाडिदेउ मनको मायालु सब्को बन ।।
पैसाले कहिल्यै बनिन्न मनितो चाहिन्छ आचरण ।
पानी नै पिउनु परेन सबचीज आहा ! सफा जीवन ।।
घोचीघोची दिनै रिसालु मनले के धेर पिर्ने मन ।
पैसामात्र कवै हुँदैन सब नै चाहिन्छ सद्भावना ।।
दिलै टुट्नु थियो रसान नहुँदा पाएनि जोड्थें बरु ।
नाताको गणना धनै हुन गए को हुन्छ आफ्नो अरु ।।
सक्दाखेरी दिलै निठूर हुन गो कस्तो अहाँ ! जीवन ! ।
आफ्नो गाँस उमारी सास दिइने धर्ती बुझेनौं किन ।।
ठूला मानिसको बसाइसँगको कस्तो मजाको गति ।
साहित्यै पनि फुर्छ साच्चि उसको जस्तो छ मन्को गति ।।
झोलीतुम्बि सँगाली राख बबुरा जान्छु सबेरै उठी ।
के गर्नु मनमा दयै उडिगयो खानुछ ढुङ्गा कुटी ।।
मेरो जीवन यो रहेन अवता खाईदियौ कप्कपी ।
तीम्रो आयू बढोस् जमेर धनले मेरो भयो दुर्गती ।।
कान्ति ल्याऊ उमारी भित्री मनमा फालेर वैराग्यता ।
इश्र्याले कहिल्यै बनिन्न मनितो घट्नेछ आरोग्यता ।।