कुमार सिंखडा – मेरा सम्झनाका रिलहरु
मेरा सम्झनाका रिलहरु
एक पछि अर्को
अर्को पछि अर्को
दोहोर्याउँदै तेहर्याउँदै
कुनै प्रदर्शनीको फोटो हेरे झैं
प्रत्येक हाउ-भाउलाई
प्रत्येक भावनालाई
टोलाउँदै
मुस्कुराउँदै
म हेरिरहेछु
मेरा आँखाभित्रका
मेरा सम्झनाका रिलहरु।
मेरा अतीतका चक्काहरु
पहिलोपछि दोश्रो
दोश्रोपछि तेश्रो
अन्तिमपछि फेरि पहिलो
कुनै उत्कृष्ट गीति एल्बम सुने झैं
प्रत्येक ध्वनि
प्रत्येक शब्दसँगै
स्फुराउँदै
सुसेल्दै
म सुनिरहेछु
मेरा अतीतका चक्काहरु।
सम्झनाका रिलहरु
अतीतका चक्काहरु
न त बात गर्छन
न त घात गर्छन्
न त वर्तमानलाई लात गर्छन।
बरु,
भीडबिचको एकान्तमा
अनि कोलाहलको सुन्यतामा,
मेरा हर प्रयासलाई साथ गर्छन्
कदम-कदमलाई राहत गर्छन्
हर हिंडाइमा आहट भर्छन्।
म जिउँछु तर
मेरा अतीतका चक्काहरु सास भर्छन्
म हिंड्छु तर
मेरा सम्झनाका रिलहरु साहस थप्छन्।
हरपल
हरक्षण
ढोकामाथिको परदेशीका तस्वीरलेझैं
अटल मलाई पछ्याइरहन्छन्
मेरा प्यारा सम्झनाका रिलहरु।
भोल्युम बिग्रेको थोत्रो रेडियो झैं
लगातार बजिरहन्छन्
मेरा अमूल्य अतीतका चक्काहरु।