ईन्द्र कुमार सुनुवार – बुवाको सम्झना
यो बर्ष पनि त्यसै बित्यो बुवा चरण छुन पाईन
दुखै दुखमा रुमलिएको जीबन घर आउने साईत जुरेन
मेरो छोरो आएन भनी अ्मुल्य आशु नखसाउनु
आशुले बाटो छेक्छ, छिट्टै आओस भनी आसिष दिनु
रहर त कहा हो र घर परिवार बाट छुट्टिने!
बिरानो मुलुक गरि खानु रैछ जिन्दगी हो डोर्याउने
भकारी भर्ने खेतबारी छैन,पेटले यो कुरा बुझ्दैन
साहुको रिण दिनदिनै बड्छ मनले सहन सक्दैन
मुख हेर्ने दिनमा बुवाको छेउमा म आउन सकिन
मेरा भाइबैनीलाई म भन्दा सुखी हुने आसिष दिनु न
तपाईलाई भेट्न बेलैमा आउछु यो आउने सालमा
यो जीबन तपाईकै देन हो भुल्दिन तपाईलाई कुनै हालमा