उज्यालो र कोलाहलमा बिलाउन
सधैँ-सधैँ म आशाको त्यान्द्रो लिएर
अभावको समाधान खोज्दा खोज्दै
मिरमिरेदेखि गोधुली रक्तिम किरणसम्म
बाटो…. दोबाटो…… अनि गल्ली हुँदै
वारि छितिजबाट……… पारि छितिजसम्म
भड्किरहन्छु………….दौडिरहन्छु……..
आवश्यकताको गहिरो धरातलमा
अतालिदै…….. कहालिदै……….. खोजि हिँड्छु
त्यही भीडहरुको बीचमा
गन्तब्यको थकाइ पछि फर्किन्छु
खालिहात लामो सुस्केरा बोकेर
पोल्टोभरि झुटो बिश्वास दिएर
वर्षौ वर्षसम्म धैर्यतामा बाँचिन्
कल्पनाभरि खुसीयाली समेटेर
खालिपेट पटुका कस्दै हाँस्छिन
जवानी फिर्ता मागेर रोइन
सम्पति र मोजमस्ति मागिन्
नौलो आशा र उमङ्ग बोकेकी हुन्छिन्
आँखाभरि आँसु झारेर खुसी दिन हाँस्छिन्
मुटुभरि पीडा लुकायर भावनमा बाँच्छिन्
मैले एकमुठि खुसी दिन सकिन्
फुल्छन् मनका कुनामा रुन्चे खुसिहरु
न मैले दिन सकेँ…………..
न उनले अधिकार मागिन्
अभावको खाडलमा होमिएको
जिन्दगी……….. !
अस्टिन, अमेरिका