राजा र कलाकार
दुवै नाटक गर्छन्
आफ्नै बाबुको विरुद्ध
हजार गोप्य षडयन्त्र गरे पनि
राजनीतिको डबलीमा
भद्रताको नाटक खेल्छ राजा
रंगमञ्चमा एक कलाकार
कहिले ईतिहासको रंगमंचमा किर्तीपुरेहरूको
सत्र धार्नी ‘नाक-कान’ काट्ने सेनापति हुन्छ
नक्कली बडा महाराज भएर कहिले
सिरिपेच हल्लाउँदै फरमान छाँट्छ
कहिले सन्काहा क्यालीगुला भएर
रोमन सिनेटरका पत्नीहरूलाई
रक्सिका दहमा
नङ्गै पौडी खेलाएर रोमाञ्चित हुन्छ ।
इतिहासको रंगमंचमा
जब सन्काहा नायक आउँछ
निर्दोस मानिसको बेहाल-गाथा हुन्छ
असंख्य विधवा र टुहुराको भाग्य रुन्छ
अति भएपछि
लन्जाइनसको रणनीति मुताबिक
जब प्रतेक जनताका हातमा तरवार उठ्छन्
तब निरंकुश टाउको
भद्दा शरिरबाट च्वाट्टै चुँडिन्छ
गर्धनबाट छिनिसकेपछि राजाकै टाउको पनि
केटाकेटीको भोगटे-भकुण्डोजस्तो देखिन्छ
र, बिस्तारै एरिष्टोटलको ‘दुखान्त’ पर्दा खस्छ