तिमीले छोडेको शरीर अगाडि
अन्तिमपल्ट सास फे¥यौ
तिम्रा आ“खा छोपिदिएपछि
म आफ्नै मनको आगोमा सल्किए“ ।
शरीर छोडेर मेरै अगाडिबाट
कुन यात्रामा निक्लियौ अदृष्य तिमी
मान्छेको यो सुन्दर संसार
या खुद मलाई
देख्न सक्छौ कि सक्दैनौ तिमी ?
तिमीसगैँ भाँचिएछ लोभको तगारो
निभेछ मायाको जलन
हतारले उठाएछ बास,
ती सुतेका ओठहरु
गलेका हातहरु
तिम्रो
लत्रेकोे शरीर अगाडि
नतमस्तक भए मजस्तै ।
जीवनको प्रकाशित सत्य
म पहिलोपल्ट नजीकैबाट छाम्दैथिएँ ..
सोचिरहेथेँ तिम्रै अप्ठ्याराहरु
थाहा पायौ कि पाएनौ
त्यतातिर हि“ड्ने बाटो
उड्ने आकास
या भासिने पातालका पत्रहरु ?
म तिमीले हि“डेका
यही“का बाटाहरुमा छु,
र सोचिरहेछु
को होला बताइदिने
मृत्युको अनुभूति ?