किकर्तव्यविमूढ म सिंहदरबार
सा“झ विहान
वाइटकलर लिवासलाई
ब्लुकलर खोलले छोपेका
अनगिन्ती कुपोषित श्रमिक लाग्ने
एक ठूलो जत्था मेरो
समयगेट ह“ुदै दिनह“ु बग्नेगर्छ ।
म शायद ती कुपोषित जत्थाबाट हुर्काइएर
हाजिरका म्यान र
अक्षरका खबल्टा भित्र वर्षौ घुम्रिएको
निहात् बलात् क्रिशकाया ह“ु ।
म हरेक दिन अक्षरका खबटा भित्र सास फेर्दै
जनआस्थालाई सदा आशाको तन्द्रामा
तुरलु¨ झुन्ड्याएर
अबोध शिशु आ“खालाई शासन गर्दै
आकाशमा उडाइएको चेटच¨ाहरु
निर्लज्ज आफ“ै हेरिबस्छु
थाहा छैन लटाई कसको हातमा छ ।
इतिहासदेखि वर्तमानसम्म
लम्पट सुतेका यी माकुरे दस्तावेजहरु
हिजोआज उल्टो उभिएर
अभिसप्त म माथि खोकिबस्छन्
र कठघरामा उभ्याएर नानाभा“ती सवाल गरिबस्छन् ।
थाहा छैन उभिएर भूगोल आफ“ै माथि
मानवीय संवेदनालाई कुल्चिएका
यी लीलामयुक्त गिद्वि
आदिम कारखाना झै“
किन अझै पनि उत्पादन गरिरहेछन्
अक्षरका खबटाहरु ?
थाहा छैन अक्षरका एक रोमानी शहरभित्र
किन अझै पनि अबोध शिशु आ“खाहरु
केही खोजीरहेछन् र
हराईरहेछन् आलिशान सिसमहलभित्र ।
थाहा छैन विदेशी कच्चा पदार्थ आयात गरी
अनवरत कारखानामा
कसरी उत्पादन हुनसकेका होलान्
यी मेसोपोटामिया सपनाहरु ।
थाहा छैन एक ठूलो अक्षरको मिउन टेकेर
कट्कटिएको चाउरी अनुहारमा
नक्कली दाह्री ज“ुगाको जंगल सम्याउ“दै
किन किच्च हा“सो उड्ने गर्छ
र चुरोटको ध“ुवा म माथि फ्या“किने गरिन्छ ।
किंकर्तव्यविमूढ म सिंहदरबार अझै पनि
जिउ“दो छु र जवान छु
त्यसैले म हेरिरहेछु वर्तमान………..
हिजो बाघबाट सिंहमा परिणत भई
बनेको ह“ु म सिंहदरबार
खबरदार
हिजो बाघबाट सिंहमा परिणत भई
बनेको ह“ु म सिंहदरबार ।