एउटा पाठो
अचानक एउटा पाठो ब्युझिएर
र केही सम्झिएर हेर्छ वरपर
एताउता सुनसान वातावरण
जहाँ उस्लाइ रमाइलो लाग्दैन
र बिरक्त लाग्ने झै गरि
र झन डाको छोडेर रोइरहन्छ
कराएर एउटा डोको भित्र
र हजार प्रयास लिएर
किल्लाहरु तोडेर जब उ बाहिर निस्कन खोज्छ
तर सक्दैन
र
फेरि
उ रोइरहन्छ ।
बारम्बार आफ्ना निर्दोष आखाहरुमा उसले आज
आफ्नी आमालाइ देखेको छ सायद
र बाघहरुले कुटिल चालहरु रचेर
उसकि बाख्री माउलाइ
अपहरण गरेर गुफाभित्र बलत्कारको सिकार
गरेर मारेका छन
मानोउ कि,
जस्का बाबू परदेसमा पैसा
कमाउन गएका छन
र प्रबासको रित्तो थितिजमा सुस्ताइरहेको
सुर्यलाइ दुरबिन लगार हेरे झै लाग्ने गरेर
पर्खिरहेको कुनै बच्चालाई
भुराचोर आएर उठाएर लान्छ
या ओढारमा बिसालु सर्प आएर उस्लाइ खान्छ
अथवा कुनै चीलले चल्ला बचेरा चेपेर
अस्ति नै उडेका उस्का रहरका चङ्गा जस्तै गरेर
आकासमा उढाएर लान्छ।
र बिधवाको सिउदोको रङ्ग जस्तै
पाखा पखेराबाट एउटा अजङ्ग फुल चुडिएर
गालाका लालीहरु झै
लाग्ने कलिला ओठका खुशिहरु सङै
र फेरि पनि उसै गरि हराएर
एउटि अभागी आमाको जीवनको उमङ्ग
उजाढ उजाडिएर जान्छ।
अबचेतन मनहरुमा
एस्तै एस्तै दृश्यहरु देखेर साहेद
उ रुन्छ र रोइरहन्छ
र जहाँ अब उ घायल मिथ्थाभाष
र भोकाएका अभिलाषाहरु ।
लिएर र फेरि सुटुक्क निदाउनै सक्दैन
र
सुगसुग आवाज लिएर
र फेरि रुन्छ ।।
उस्कि आमा जस्ले उस्लाइ सुताएर घरमा
र उ निदाएपछि ढोकाहरु लगाएर
बुढी बाख्री माउ झै गरि
उस्कि आमा जो जङ्गलमा
उसका असङ्य चाहनाहरु जस्तै गरि
चर्न गएकी छे,
र साझमा उ ब्युझिएपछि
आफ्ना स्थनहरुमा उस्को लागि
दुधहरु भरेर ल्याउने छे
तर उ अबोध छ जो जान्दैन
र उ निर्दोष छ जस्को चेतना मान्दैन
सुत्नु अघाबै देखेका साथिहरु झै
या
आफ्नि आमालाई नपाएर ?
या बिशाल झ्यालखानाभित्र आफुलाइ
एक्लै एक्लै पाएर ?
होला साहेद
कराएर निर्जिब भाषाहरुमा
उ रोहिरह्न्छ
जस्लाइ भर्खरै उस्ले सपनामा देखेर आएको छ
र ब्युझिएर बिपना रोइरह्न्छ
एउटा सानो पाठो
जो आफ्नी आमाको गर्भमा
सुतेर
भर्खरै भर्खरै पृथ्बिमा पहिलो पटक
पाहिला टेकेको एउटा सानो
नबजात शिशु जस्तै छ !!!!
सुजन बुढाथोकी ।।।।।