ढल्मल ढल्मल गरी
सेता सेता बादलसरी
मलाई आकाशतिर जान नदेऊ
मेरो आफ्नै धरती छाडी ।
कहिले प्रयास गरेँ भने पनि
उँचा उडान भरेँ भने पनि
तिमी मलाई हावाले हान्नू
पानी पार्नू, आसिना पार्नू
बिजुली–चुल्ठीले बाटो छेक्नू
तल मेरै धरतीमा फ्याँक्नू
ढल्मल ढल्मल गरी
आकाशतिर जान नदेऊ ।