सिरुखर्के जेठा – बहिनीलाई चिट्ठी
बहिनी
यसपाली पनि तीज
फर्केर आएछ
तर किन हो खै’ ऊ आफै रङ्गहीन छ
हिँजो
ग्रिनेड फुटेको कहाँ रै’छ र
तिम्रा हातका चुराहरू फुटेका रहेछन्
यो देशका शाषकहरूले
आमाको आँसु पुछ्ने कुरा गरेर
तिम्रो स्यूँदोको सिंदूर पुछेका रहेछन्
के गर्नै सकेँ र मैले
आखिर
बगैँचा उजाडिए झैँ उजाडियो
तिम्रो त्यो सुन्दर जीवन
कसरी ल्याइदिउँ कोशेली भनी तिमीलाई
सेतो बर्की र सेतै रीबन ??
वर्षाऋतु
हटिरहेछ यो धर्तीमा
तर आँसुको बलेनी चुहुँदै होला तिम्रो छातीमा
सुकिसकेका छन् अब यी वनपाखाहरू
तर भिजेकै होलान् कठै निर्दोष तिम्रा आँखाहरू
बहिनी
तिम्रो दुखाइको सीमा छैन
थाहा छ मलाई
तिम्रो आँसुको हिसाब छैन
तर के गछ्र्यौ
दुःखीहरूका निम्ति यो देशमा
कुनै न्याय निसाफ छैन
– सोमबार, 19 श्रावण, 2071