नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
दुर्गाप्रसाद पोख्रेल – म मर्ने ठाउँ
म त्यहाँ जन्मेको हूँ
जहाँ जागरिला जीवनहरू
डोकामा जीवन ओसार्छन्
जहाँ उत्साहित ओठहरू
तिनकै गौरव गीत गाउँछन्
म त्यहाँ जन्मेको हूँ
जहाँ जन्ममात्रले पनि माटो धन्य Continue reading “Durga Prasad Pokhrel – Ma Marne Thaun”
दुर्गाप्रसाद पोख्रेल – अनौठो कलाकार
कतै स्वप्न जस्तो कतै याद जस्तो
कतै तिर्सनाको उही म्याद जस्तो
कतै आज जस्तो कतै भोलिपर्सी
अहो! कोर्छ त्यो चित्त-संसार-फर्सी ।
कतै साधु ध्यानी कतै चोर सन्की
कुनै Continue reading “Durga Prasad Pokhrel – Anautho Kalakar”
दुर्गाप्रसाद पोख्रेल – म जन्मेको ठाउँनेर
म जन्मेको ठाउँनेर
एउटा ठूलो सिमलको रुख थियो
त्यसमा दमै चराको गुँड थियो
चराका बचेरा भर्खर जन्मेका थिए
जब म जन्मेकी थिएँ
मेरा बाले मलाई सुताउन कोर्को खोज्दै Continue reading “Durga Prasad Pokhrel – Ma Janmeko Thaun Nera”
दुर्गाप्रसाद पोख्रेल – गैडा
खाग भएर के भो गैडा !
धूर्त शिकारीले लाने भो
जुन जंंगलमा घाँस चरे नि
दुःखले जीवन जाने भो ।
गैंडा भेट्दछ शत्रु मात्रै
इष्टमित्र छैनन् बनमा
आज मार्लान् भोलि मार्लान्
सुख शान्ति छैन मनमा ।
दिन दिनको वन फडानी
डढेलो त्यस्तै फैलिएको
बाहिर लाग्दछ सभ्य जस्तो
मन मान्छेको छ मैलिएको ।
गैडा खोजिरहेछ जीवन
जीवन मास्नेहरुकै बीच
दया धर्म खै मारिरहेछौ
तस्करहरू हो ! बनेर नीच ।
गैडा मारी बनी शिकारी
चोरी जीवन बाँचिरहेछौ
हरे! मानव रुप लिएर
दानव कोही नाचिरहेछौ ।
मानवताको खाग लिलामी
भइरहेछ दिनका दिन
विचरो गैंडा खाग उचाली
मरिरहेछ छिनका छिन ॥
९ अक्टोबर २०१२ वेल्स
