Saraswati Shrestha ‘Saru’ – Mrityutsav

सरस्वती श्रेष्ठ ‘सरु’ – मृत्युत्सव
(मधुपर्क २०६६ जेठ)

किन भोगिरहेछौ हामीले
जताततै मृत्यु-मृत्यु जिन्दगीहरू.
किन बाचिरहेछौ हामीले
जताततै मृत्यु-मृत्युका जिन्दगीहरू
एकोहोरो स्यालहरू हासेका बेसुरा Continue reading “Saraswati Shrestha ‘Saru’ – Mrityutsav”

Saraswati Shrestha Saru – Jhyaunkiri

सरस्वती श्रेष्ठ ‘सरु’ – झ्याउँकीरी
(Source: मधुपर्क जेठ, २०६८)

बूढो बकैनाको रुखमा
उल्टो झुण्डिएर साँझपख
झ्याउँकीरी
घामले टेकेको डोब हेरिरहेछ
चरचरी छात्ती चिरिने गरी
बिदा हुने बेलामा घामले भनेथ्यो-
‘जीवन कर्कलाको पानी हो’
छुनै नपाई ढल्पलाउने
भोलि ब्यूँझदा बिहानीसँग
म पनि ब्यूँझेँछु भने
भेटौंला यही बकैनाको रुखमा ।
तिमी पानी भर्ने निहुँमा सुटुक्क यतै आउनु
तिमी खनायो खाने निहुँमा लुसुक्क यतै आउनु
तिमी गोठालो जाने निहुँमा खुसुक्क यतै आउनु
र भेटौंला तिर्खाएका मनहरु धित मरुञ्जेल
र टिपौंला आँसु रित्तिएका पोल्टाभरि खनायो धित मरुञ्जेल
गोठालोमा मनका गीत गाऔंला
रुँदै/हाँस्दै
हाँस्दै/रुँदै ।
बूढो बकैनाको रुखमा
उल्टो झुण्डिएर साँझपख
झ्याउँकीरी
बकैनाको फेद हेरिरहेछ
फेदैमा लेसिएको माटो हेरिरहेछ
फेदैमा टाँसिएको ढुङ्गा हेरिरहेछ
माटोको पनि जीवन छ
ढुङ्गाको पनि जीवन छ
र अनि यो साँझको पनि ।
घामले छोडेर गएपछि रोएको साँझमा
फेरि कुन बिहानीले ब्यूँझाउने हो यो साँझलाई
बकैनाका पातहरु हल्लेर
फेरि यो साँझ हल्लिरहेछ
र माथि आकाशबाट ताराहरु चुहिएर
झ्याउकीरी चिथु्रक्कै भिजिरहेछ ।
बूढो बकैनाको रुखमा
उल्टो झुण्डिएर झ्याउँकीरी
फेरि भोलि घाम ब्यूँझिएर आउने बाटो
पर्खिरहेछ-पर्खिरहेछ ।

-पोखरा