Govinda Singh Rawat – Timro Maya Ma

एउटा बिम्ब बनेर आयौं प्रतिविम्ब बनेर छायौं
केही क्षणको मिलापलाई माया बनायौं
कैदी बनायौ प्रेमको सजाय पाए दाम्पत्यको
परिवारको कारागारमा जन्म कैदको सजाय सुनायौं ।

एउटा अपरिचित मान्छेको आगमनले
जीवनको गणित नै सरल पारी दियो
तिम्रो स्वाभिमान र अटल निर्णयले
संर्घष गर्दै गयौं सफलताको
अनि आश्रय बनायौं बात्सल्यको
मायाको छानो र विश्वासको गारो हालेर ।

तिम्रो मायाको संसारमा रमाएर
जीवनलाई आपुनै रंगमा रंगाएर
एक आर्काको मायामा हराएको पनि
रजत वर्ष भई सकेछ ।

दिन महिना साल
ऋतुको परिवर्तित ब्यवहार
उमेरले धरहरा चढ्दै गयौं
मायाले सगरमाथा
कैदको पच्चिस बसन्तमा पुगेर आज
प्रेमको मूल्यांकन गर्न मन लागिराछ ।
के पायौ के गुमायौ
आपुना पाईतालामा कुल्चिएर हामीले
एउटा नव गनतब्य पहिल्यायौं
एउटा बेग्लै परिवेशबाट आएको मान्छेलाई
आपुनो रंगमा रंगाएर पहिचान दिलायौं
तिमीले मलाई मबाट हामी बनायौं
तिमीले मलाई मबाट हामी बनायौं ।

टोरोन्टो, क्यानाडा

Govinda Singh Rawat – Prem Ko Interconnection

गोबिन्दिसंह रावत – प्रेमको ईन्टर कनेक्सन

मैले पाएको उपहार कसैबाट
श्रीमतीलाई नभनी तिमीलाई दिए
तिमीले मबाट पाएको उपहार
मलाई नभनि
आप्mनो प्रेमीलाई दियौं
प्रेमीले तिमीबाट पाएको सौगात
तिमीलाई नभनी
आप्mनो प्रेमीकालाई दियो
उसको प्रेमिकाले आप्mनो पोई रिझाउन
तिम्रो उपहार श्रीमानलाई दियो
उसको श्रीमान पनि चरुवा रहेछ क्यारे
त्यही उपहार
आप्mनो भईपरि आउने प्रेमीकालाई चढायो
उसको प्रेमिकाले पनि त्यही उपहार
आप्mनो अर्को प्रेमीलाई दियो
त्यही अन्तिम प्रेमीनै
मेरी श्रीमतीको नाठो रहेछ क्यारे
घुमीफिरी त्यही उपहार
प्यारो लोग्ने भएकोले श्रीमतीबाट मैले पाए
शायद त्यसैले होला प्रेम अन्धो हुन्छ भन्छन्
कसैले नदेख्ने भएकोले नै
एउटा हुँदाहुँदै पनि अर्कोसंग गर्छन् ।

क्यानडा

Govinda Singh Rawat – Aswabhawik Yathartha

गोविन्द सिंह रावत – अस्वभाविक यथार्थ

दिनभरीको कार्य थकाईले
साँझ सोफामा टुप्लुक्क पल्टे पछि
कष्टमय वर्तमानलाई बिर्सन
सुखमय भूतको कल्पनामा हराउन खोज्छु
अनि अन्धकारमय भविष्यको परिकल्पनामा
आफैलाई सान्त्वना दिन थाल्छु
न सोचेको अमीलो सत्यतामा
जीवनको परिभाषा पहिल्याउन
असफल प्रयास गर्दागर्दै
थाकेको म विचारा
सुखको झिनो आसमा
डुबुल्की मार्दै
त्यसमै निदाउने प्रयत्न गर्छु
एउटा मीठो सपना देख्नलाई
क्षणिक सुखको अगाडी
अस्वभाविक यथार्थता खोज्न थाल्छु।

Govinda Singh Rawat – Satta Bhitra Ko Anka Ganit

सत्तामा भित्रिए पछि बाहिरिन कोही मान्दैनन्
सत्ता रोहण गर्नेले बाहिरका लाई मान्छे नै ठान्दैनन्
किनभने
बाहिर चर्को घाम छ सडक जाम छ जताततै लामैलाम छ
भित्र मीठो माम छ नजराना र प्रत्येक बोलीमा दाम छ
बाहिर Continue reading “Govinda Singh Rawat – Satta Bhitra Ko Anka Ganit”

Govinda Singh Rawat – Bye Bye Chha

आयो नयाँ वर्ष पुरानोलाई बाईबाई
नयाँ पाए ग्रह नक्षत्रमा प्लाटोलाई बाईबाई
सत्तामा आए माओवादी जंगललाई बाईबाई
नेपाल सरकार भयो अब श्री५कोलाई बाईबाई
नव राष्ट्रिय गानसंगै श्रीमान गम्भिरलाई बाईबाई
प्रचण्ड प्रतापी भए यहाँ ज्ञानेन्द्रलाई बाईबाई
गणतन्त्रको जय जयकारमा राजतन्त्रलाई बाईबाई
नयाँ साथी बन्दै जान्छन् स्वार्थी सबैलाई बाईबाई
नयाँ वर्ष आयो अब पुरानोलाई बाईबाई ।

Govinda Singh Rawat – Premopahar

मैले पाएको उपहार कसैबाट
अर्धाङ्गिनीलाई नभनी तिमीलाई दिएँ
तिमीले मबाट पाएको उपहार मलाई नभनि
आफ्नो प्रेमीलाई दियौं
प्रेमीले तिमीबाट पाएको सौगात
तिमीलाई नभनी आफ्नो प्रेमिकालाई दियो
उसले पनि अर्को बाठो प्रेमीलाई
त्यहि उपहार चढायो
त्यो बाठो प्रेमीनै मेरी श्रीमतीको नाठो रहेछ क्यारे
घुमीफिरी त्यहि उपहार श्रीमतीबाट
प्यारो लोग्ने भएकोले मैले पाएँ
शायद त्यसैले होला प्रेम अन्धो हुन्छ भन्छन्
कसैले नदेख्ने भएकोले नै
एउटा हुदाहुँदै पनि अर्कोसंग गर्छन् ।

Govinda Singh Rawat – Manchhe

अरुको सहयोग पाउन्जेल निहुरिने
सक्षम भएपछि पन्छिने
अनि आफ्नो विचारको बाणले
सहयोगीलाई नै प्रहार गर्ने
स्वार्थको पर्यायवाची हो मान्छे

आफ्नो विचारको आरती गर्दै
अरुको बद्ख्वाइँ गरी हिँड्ने
अनि गुदि शुन्य सुकेनास खडेरी परेको
आफ्नै बडप्पनको महाभारत रच्ने
पराजित मन:स्थीतिको पर्यायवाची हो मान्छे

आफ्नो तारिफमा काइदा कानूनको ठेली सुनाउँदै हिँड्ने
अरुकोलागी रुञ्चे अभिब्यक्ती मात्र अलाप्ने
रोगी तर्कहरूको खेती गर्दै
आफ्नै स्वार्थको बाली भित्र्याउने
मपाइँत्वको पर्यायवाची हो मान्छे

कहिल्यै राम्रो विचारको राजपथ बनाउन खोज्दैन मान्छे
विचार शुन्य अहँता डकार्नु बाहेक
कहिल्यै सहयोगीलाई सम्झन खोज्दैन मान्छे
आफ्नै स्वार्थको सगरमाथा चढ्नु बाहेक
छल, कपट्, धोकधारिको पर्यायवाची हो मान्छे
यो सानो-छोटो-अल्प र लघु जीवनमा पनि
आफ्नै ब्याख्यान व्रितान्त सुनाउँदै हिँड्छ मान्छे
भोलि माट्टिनु पर्ने यथार्थता बुझेर पनि
जबर्जस्ति निरँकुशताको विचार थोपर्न खोज्छ मान्छे
मान्छे आफ्नै रोजाईमा, आफ्नै सोचाईमा
पिलन्धरे जीवन जिउन बाध्य छ मान्छे