आप्तकामः जीवनका कार्निवलहरु
पदार्थहरुको सम्वेदनामा
घडीको सुई रोपिएर
उल्कापातका “ऋत” जन्मन्छन्
अन्धो इतिहास
धृतराष्ट्रहरु जन्माउँछ
कार्निभोर – वहुला मान्छेका डायरीहरुमा
श्रापित पदचिन्हः पातलो हावाका उच्चताहरु
हिमयुगीन गाथाहरुमा
यतीका खुट्टाहरु टेकिएकाछन्
कङ्कालहरुको उत्खनन्ः विगलित मनका पहराहरु
मानवयन्त्र यन्त्रणाहरुमा
कम्प्यूटर चिप्स भावनाका आइसोटप्स
जमेका छन्
यूटोपियामा हराएका मान्छेहरु
धारिला क्षितिजहरु ओर्लन्छन्
खोई हिमालमा हराएका म्यालोरीहरु
अद्यापि इदी अमिनका भूतहरु
जिउँदैछन्
लाभा घडी जिन्दगी
एकछिन खुलेको आकाशजस्तो
समयको कोर्रा लागेर अचेत छन्
कार्टुन प्रजातन्त्र
पोखरीका हिमालहरु हल्लिएका छन्
उप्m ! के म अझै कार्टुनहरुकै देशमा छु ?
साइलेसस्वप्न ः सिनेमाई प्रेमम्यानियाहरु
परजीवी आतङ्कग्रस्त छन्
युगहरु काँचुली फेर्छन् तर किन फेरिदैनन्
मनुष्यताका विषाक्त दाँतहरु ?
सम्सुद्दीनहरु, नेपाल लुट्न नआए हुन्छ
आजभोलि हामी आफै आफ्नो देश लुट्न काफी छौं
वैकुण्ठेहरु, जाऊँ लिगलिगकोटतिर
इन्द्रजात्राहरु मदहोस छन् –
‘नक्या व्यू छ्वेला वजी अँ !’
आह ! अभागी हुन्छ त्यो देश
जहाँ कसैलाई देश दुख्दैन !