साबित्रा काफ्ले – अस्थीपन्जर पहाड
ग्लेसीयरमा रेटीएर
पत्थर बनेको मन
दिनहूँ जुवारी खेल्छ
आफ्नै ऊल्झनहरुसँग।
बुनेर बैसका रङहरु,
आँखामा खेल्छन्
ईन्द्रधनुसी छाया,
सुन्य सँघारमा
बएली खेल्छन् सपनाहरु।।
क्याक्टसमा रोपेर,
फ्यान्टेसी भाब
प्रेमीला साँझहरुमा,
नजन्मदै मर्छन्
बबुरा ईच्छाहरु
अर्गाज्ममा पुगेर।
निस्तेज मनको
सुषुप्त चाहनाहरु,
पोखिन्छन् अनायसै
जुनेली रातको
अधर भएर,
अनिदो अनुभूतीमा
लुकामरी खेल्छन् तिर्सनाहरु।।
रातो घाम ओडेर,
ब्युँझन्छ बिहान,
सुनौला बुँदहरुमा
प्रतीबिम्बीत हुन्छन्
रङ्गीला दिनहरु।
घुम्टो खोलेर आकाश
अँगालो मार्छ
प्रेयशी पहाड
बिर्सेर सारा ऊल्झनहरु।