रवीन्द्र मिश्र – निन्दकहरू
समालोचकहरू सन्तुलित हुन्छन्
निन्दकहरु नकारात्मकै हुन्छन्
तर ती खाक्सी जस्तै हुन्
जति ती धसिंदै जान्छन्
त्यति तिमी चम्किंदै जान्छौ, साथी
चिन्तै नगर !
ती भुसका आगो हुन्
आफैंभित्र भतभत बल्छन्
छटपटाउँछन्
खरानी हुन्छन्
तिमी त अटल दियो हौ, साथी
चिन्तै नगर !
ती दुखेका मन
विषाक्त मस्तिष्क हुन्
ती टुटेका मुटु
फुटेका आशा हुन्
ती वक्र दृष्टिका नायक हुन्
आफैसँग हारेका आत्मा हुन्
आत्मग्लानिले पोलेका तावा हुन्
ती बल्दै जान्छन्
ती डढ्दै जान्छन्
तिमी त तमसो मा बलेको ज्योति हौ, साथी
चिन्तै नगर !
– रवीन्द्र मिश्र, १७ कार्तिक २०६८
