प्रस्न
बुद्धको देश नेपाल भन्छन्
शान्तिको देश नेपाल रे
तर आज के हुदैछ यहाँ
उथलपुथल किन हुदैछ यहाँ ।
जनताहरु भोकभकै किन मर्दैछन् यहाँ
म जवाफ चाहान्छु
म जवाफ चाहान्छु उहि संग
जसले यो देशको नेतृत्व गर्छन्
जो यो देशको अग्गरज हरु हुन
म जान्न चाहान्छु
किन विद्धवानहरु खाडि लाग्न बाध्य छन्
के उनिहरुलाइ आफ्नो देश घांडो भकै हो त
के उनिहरुलाइ आफ्नो मात्री भुमीको साृप लागेकै हो त
म बुझ्न चाहान्छु
अयोग्य,अन्पढ नेताहरुसंग
किन स्वर ठुला हुदैछ दुइ पास नगरेको मान्छेको
किन देश हाक्दैछ सिमा थाहा नभएको मान्छेले
किन हेपिदैछ मान्छे बाट मान्छे
जात,रङ्ग,बनावट
के यति नैहो बद्धले दिएको ग्यान
धनी गरिब
के यहि हो बुद्धको शिक्छ्या
म फेरि सोध्न चाहान्छु
के यहि हो बुद्धको देश
Tag: Question
Amrit Poudel – Anha Ma Dohoryayera Prashna Gardina
अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन
हो मा बाहुन हो, मैले मेरा बाहुन नेता ले जे भन्यो तेहि गर्छु
हो म आदिवासी हो, मैले मेरा आदिवासी नेता ले जे भन्यो तेहि मान्छु
हो म जनजाति हो, मैले मेरा जनजाति नेता ले जे भन्यो तेहि पालना गर्छु
हो म मधेसी हो, मैले मेरा मधेसी नेता ले जे भन्यो तेहि सहि मान्छु
अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन किनकि मा बाहुन हो, मा आधिबासी हो, म जनजाति हो र म मधेसी हो
मलाई थाहा छैन के हो देश भनेको, के हो स्वभिमान भनेको र के हो अस्तित्व भनेको
बस् मलाई थाहा छ मेरो नेता को हो, मलाई थाहा छ राजनीति भनेको के हो
जब मेरो देश को सिमाना मिचिन्छ नाइँ मलाई मेरो नेता ले केही भनेकै हुदैनन्
जब मेरो देशका दिदीबहिनी को अस्तित्व लुटिन्छ नाइँ मेरो नेता ले केही गर भनेकै हुदैनन्
तिनीहरु मेरा आफ्ना दिदीबहिनी पनि त होइनन् नि, मलाई के मतलब, म किन टाउको दुखाउनु
बस् म एउटा निष्ठावान र सच्चा भक्त हो मेरो नेता को, मेरो कर्तव्य मेरा नेताहरु हुन्
मेरो नेता ले आज देश बन्द गरेको छ, म मेरो छोरो लाई स्कुल पठाई देश बन्द गर्न जानु छ
मलाई देश को क मतलब म मात्र एउटा देशवासी पनि त होइन,
मलाई मेरो नेता को स्वार्थ पुरा गर्नु छ, ऊ पद मा पुग्छ मलाई जागिर दिन्छ, मेरो भबिस्य बन्छ
हो म अन्धोभक्त, मलाई यो देश ले क दिन्छ र रु
मेरो नेता ले एकछाक खान दिन्छ, तेसैले उ स्कुल फोड भन्छ म फोडदिन्छु
ऊ समाजिक दंगा फैला भन्छ, म फैलाईदिन्छु
ऊ देश को अर्थबेबस्था खैलाबैला बनाइदे भन्छ,म बनाईदिन्छु
तर अंह म दोहराएर प्रश्न गर्दिन किनकि मा बाहुन हो, मा आधिबासी हो, म जनजाति हो र म मधेसी हो
Krishna Kattel – Sarkar Sanga Prashna
कृष्ण कट्टेल – सरकारसँग प्रश्न
सरकार !
मेरा बा को पसिनाले
हुर्कायो,बढायो अनि पढायो
मेरी आमाको मायाले
संस्कार सिकायो,
हो सरकार
अब म भित्र जाँगर पसेको छ,
सपनाहरु सजाएको छु मुटुभित्र
अब प्रयोग गर मलाइ तिमीले
किनकी म यहि माटोमा
स्वर्गीय फूल फूलाउन चाहन्छु
भन सरकार,
किन मौन छौ ?
मलाइ कहाँ देखाउछौ चुनौती ?
म तिमीले दिएको चुनौती सामना गर्न तयार छु,
त्यसबेला बगेको मेरो पसिनाले
यो देशको दुःख बगाउन सकोस ।
खै किन बोल्दैनौ सरकार ?
कि म पनि राहदानी बनाउने लहरमा बसौँ ?
आँसु चुहाउदै मेरी आमालाइ छोडेर
अर्काको लागी म दुःखको समुन्द्र तर्न चाहन्न
म यहि हिमाल,पहाड र तराइको लागी बाँच्न चाहन्छु
यहि माटोमा तागत रोप्न चाहन्छु
खै कहाँ ? के देखाउछौ मेरालागी चुनौती?
जसलाइ म अबसर ठानेर आमाको सेवा गर्नेछु
जसरी एकमुटठी चारोले
हजारौ परेवाको पेट भर्न खोजेझै
सिमित धोक्रोभित्र असंख्य बिचारहरु
र असंख्य जवानहरु थुपार्न नखोज
त्यसैले देखाउ चुनौती यी जुर्मुराएका सन्तानहरुलाइ
जो खोजिरहेका छन् फूलाउन
लालीगुरासझै यो देशलाइ ।।
ओखलढुङगा, कटुञ्जे ५
– बिहीबार, 19 भाद्र, 2071