Manoj Kafle (Mansoon) – Angana Deshki Gahana

अङ्गना देशकी गहना दास हुन नआऊ
खाडीका अजनबीसंग बास हुन नआऊ

अतेरी अगम्य पार्छन अघासुर मानवहरु
अखण्ड स्वभाव तिम्रो नास हुन नआऊ

बन अगीसरा आफ्नै देशमा छ स्वतन्त्र
पिल्सिन्छ यौवना तिम्रो लास हुन नआऊ

लागेर दामको पछी जीवन बर्वाद हुन्छ
आकुल वंशको तिमी गास हुन नआऊ

गहकिला सुकिला फेशनको लोभमापरी
खराब यो मरुभूमिको आस हुन नआऊ

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Mayako Pareli Tarera Hajurle

मायाको परेली तरेर हजुरले
मनैभरी उमंग छरेर हजुरले

टोलाएर हेरे यी मेरा नयेन
बोलाउदा सम्बोधन गरेर हजुरले

फुलको थुंगा पहिलो भेटमा
दिनु भो बेशी झरेर हजुरले

सासैमा कुन्निके भनेझैँ लाग्यो
मलाइ अंगालोमा भरेर हजुरले

आँखामा आँखा जुधाउनुभो अनी
अझ करिव मेरो सरेर हजुरले

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Timro Othle Pani

मनोज काफ्ले मनसुन – तिम्रो ओठ्ले पनि

तिम्रो ओठ्लेपनि मायाको गीत गायो
तिमिमेरो म तिम्रो येही आवाज सुनायो

तिम्रो नाम भए जीवनका हर खुसिहरु
तिम्रो तगारोमा पुगें बल्लमन मुस्कुरायो

भन्थेउ तिमि त Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Timro Othle Pani”

Manoj Kafle (Mansoon) – Papi Hunda Rahechhan

मनोज काफ्ले मनसुन – पापी हुदारहेछन

पापी हुदारहेछन निर्दोष मुटु पोल्ने मान्छे
लुकाएर सत्येता झुटो कथा बोल्ने मान्छे

तिमीमेरो सपनाको राजकुमार एउटालाई
सुम्पिएर अर्कोसंग मन मुटु खोल्ने मान्छे

खाइखाइ पेटभरी बाचा कसम झुटा झुटा
जानी जानी पाप धर्म सरोबरी मोल्ने मान्छे

हजार माया फेरीफेरी सयौ संग चुप्पा चुप्पी
गरिबको निश्चल माया तराजुमा तोलने मान्छे

पापी हुदारहेछन निर्दोष मुटु पोल्ने मान्छे
लुकाएर सत्येता झुटो कथा बोल्ने मान्छे

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Santras Ko Nisima Royen

मनोज काफ्ले ‘मनसुन’ –  सन्त्रासको निसिमा रोएँ

सन्त्रासको निसिमा रोएँ चोटै चोट लुकाएर
बिलौना मा बिहानी भो नयनहरु सुकाएर

जीवन यो नसा भयो अँध्यारा छन् गंतब्य
आफ्ना ले भुली गए बाचा बन्धन फुकाएर

बेअर्थको संघर्ष यो उन्मुक्त यी भाग्य रेखा
हजार आए ठगी गए खोक्रो आधार झुकाएर

बल्झिरहे घाउहरु बेदनाका लाम लागे
दैब तेरो सापो नापो जाउँकि बरु चुकाएर

Manoj Kafle (Mansoon) – Tukriyera Feri (Nepali Gajal)

मनोज काफ्ले ‘मनसुन’ –  टुक्रिएर फेरी

टुक्रिएर फेरी आफै डोरिएका हातहरु
मुटुभरी पिडा सही घोरीएका रातहरु

छताछुल्ल पारिदिउकि जमघटमा रोइदिउ
जीवन भयो पातै पात सोरीएका खातहरु

सहिदिउला निधारमा कोरीएको Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Tukriyera Feri (Nepali Gajal)”

Manoj Kafle (Mansoon) – Sakiyo Jharera Anshu

मनोज काफ्ले मनसुन – सकियो झारेर आँसु

सकियो झारेर आँसु अब रूदा पासको छ
चोटमा दुखेको मन बन्चराले तासेको छ

उसलाई मायाको हाँसो हास्नपनी सिकाएँ
आज उ दिनरात अर्कैको खुसी हासेको छ

उसलाई प्रीतिको फुल गास्नपनी सिकाएँ
आज उ अर्कैलाई फूलमाला गासेको छ

उसलाई दुखामा छातीपनी थाम्न सिकाएँ
आज उ अर्कै संगको छातीमा टासेको छ

जस्ले बाचुन्जेल हसाउने कसमपनि खायो
उसैले आजमेरा अनामोल मोती नासेको छ

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Bhagya

मनोज काफ्ले ‘मनसुन’ –  मेरो भाग्य

भुलेर न गजल झैँ जिवन शेरीयेर बन्यो
अन्यौलमा मेरो भाग्य “केरिएर” बन्यो

भए अशान्तिले मनमा अतिनै सतायो
जन्जालै जंजालमा जीवन “बेरिएर” बन्यो

न निर्मुल भो बेदना Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Bhagya”

Manoj Kafle (Mansoon) – Marchhu Baru

मनोज काफ्ले मनसुन – मर्छु बरु

जीवनभरि तिम्रो नाम बुन्दा बुन्दै मर्छु बरु
कलकलाउँदो यो जवानी थुन्दा थुन्दै मर्छु बरु

चन्द्रमाको मुस्कान सरी हाँसीहाँसी बोलिदिन्छौ
बाचुन्जेल तिम्रो नाम गुन्दा गुन्दै मर्छु बरु

निदरीमा सताउने कल्पनामा झल्किदिने
सुहागरातको फूलको माला उन्दा उन्दै मर्छु बरु

मिठो मुस्कान दन्ते लहर लजालु ती नयनहरू
कलेजीमा तिम्रो माया तुन्दा तुन्दै मर्छु बरु

एकान्तमा तिम्रै सामु पोखाएर चाहाना यी
किन लाग्छ तिम्रो बोली सुन्दा सुन्दै मर्छु बरु

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Subhakamana

(कुवैत बाट प्रकाशित हुनलागेको पहिलो नेपाली पत्रिका मरुभूमिको कोशेलीलाइ सुभकामना !!)

दुइ आत्माको प्रित बनोस मरुभूमिको कोशेली
मरुभूमिमा शीत बनोस मरुभूमिको कोशेली

अविरल भरी रहुन साहित्यका पन्ना तिम्रा
परदेशीको गीत बनोस मरुभूमिको कोशेली

छर्न सकोस खुसी यहाँ हाँस्न सकुन रुनेहरू
संकटमा जीत बनोस मरुभूमिको कोशेली

वर्षौदेखि गुम्सिएका पिंडाहरु परदेशीका
मनमुटुको मीत बनोस मरुभूमिको कोशेली

परदेशीका हालहरु बेदनाका छालहरू
पन्छाएर जीत बनोस मरुभूमिको कोशेली

Manoj Kafle (Mansoon) – Ekanta Ma Eklai

एकान्तमा एक्लै रुने एक्लै हास्ने बानी परयो
झुल्के घामलग्यो पलमा घनाघोर पानी परयो

कर्म घर भो सेरोफेरो परदेशीका बाटाहरु
सफलताको आशैमात्र धेरै मलाइ हानि परयो

सैशबमै जीवन ढल्यो नसा पिए सरी लड्यो
येस्तै हुने थाहा थियो रुनु जानाजानी परयो

फेरी फर्की हेरेउ तिमीले ढकमक्क जोबन मेरो
नहेर भो छाती चिरी दुख्ख को यो खानि परयो

एकान्तमा एक्लै रुने एक्लै हास्ने बानी परयो
झुल्के घामलग्यो पलमा घनाघोर पानी परयो

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Timro Kalpana Ma

मनसुन – तिम्रो कल्पनामा

तिम्रो कल्पनामा एक एक प्याला पिउदै रोएँ
नशामै मरें नशा नशामा जीवन जिउदै रोएँ

तिमीले चिरेको मुटु फेरी दुख्यो अनि रोएँ
सहन नसकी नशा पिएँ चोटहरु सिउदै रोएँ

बिछोडको बेदनामा प्रियेसीको यादमा रोएँ
बन्यो पोखरी आँसुको त्येसैमा खिउदै रोएँ

आज एकान्त मा तिम्रो तस्बीर हेरेर रोएँ
के दिन रात झरी वर्षा अनि हिउदै रोएँ

तिम्रो कल्पनामा एक एक प्याला पिउदै रोएँ
नशामै मरें नशा नशामा जीवन जिउदै रोएँ

Manoj Kafle (Mansoon) – Bilauna Maile Gardina Aba

विलौना मैले गर्दिन अब
डसे तिमीले सर्दिन अब

जालबुन्ने पुजारी रहेछौ
भावनामा म मर्दिन अब

नछेक मलाई दोबाटोमा
तिम्रोजालमा पर्दिन अब

व्येर्थमा मेरा सुके नयन
अमोल मोती छर्दिन अब

पैताला म खियाई कहिले
लेकबाट बेंसी झर्दिन अब

Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Jeevan Fulauna

मनोज काफ्ले मनसुन – मेरो जीवन फुलाउन

मेरो जीवन फुलाउन मिठो सपना बुन्थ्यौ होला
तिम्रा मनका बहहरू मैसँग त धुन्थ्यौ होला

न त केही पाई गयौ न त केही लिई गयौ
जिउँदो भए मेरा स्वामी मैसँग त रुन्थ्यौ होला

नाम Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Jeevan Fulauna”

Manoj Kafle (Mansoon) – Alo Ghau Dukhi Rahyo

आलो घाउ दुखि रहयो सियेपानी सिईदेउ
नसापिउदा भुल्छौ पिडा पियेपनी पिईदेउ

तिम्रा मनका चाहाना दिनानुदिन गुन्ने गर्छु
भुलें भन्दै एक रात खुसी दियेपनी दिईदेउ

तिमीलेनै धोका भन्छौ मुटु छियाछिया पारी
मलाइ मारी एक्लै तिमी जियेपनी जिईदेउ

डर त्रास देखाएर किन नाम कमाउछौ र
शंघर्ष ले हात तिम्रो खियेपनी खिईदेउ

शैशवमै बालेउ आगो उन्नतीको भकारीमा
मलाइ मास्न पान सुपारी लियेपनी लिईदेउ

Manoj Kafle (Mansoon) – Hami Nepali

तिमी पोख्रेली म स्यांगजाली
हाम्रो देश नेपाल हामी नेपाली

हिडौ सदभावना को बाटो बनाई
या दंगाली होस् तिमी झापाली
हाम्रो देश नेपाल हामी नेपाली

लडौं बढौं बिरुद्ध अत्याचार को
नभनी तिमी गुल्मेली पाल्पाली
हाम्रो देश नेपाल हामी नेपाली

कुर्सि को लागी नलड नेता हो
अब उठे रुकुमेली उठे रोल्पाली
हाम्रो देश नेपाल हामी नेपाली

जातीय भेद रिस राग किन हो?
समान हामी गोर्खाली डोल्पाली
हाम्रो देश नेपाल हामी नेपाली

Manoj Kafle (Mansoon) – Pahilo Bhetma

पहिलो भेटमा तिमीसंग फेरी काहानी भयो
एकै नजर जुध्यो दुबैमा चिनाजानी भयो

दिन त बितेर गयो जब रातमा याद आयो
तिम्रो कल्पनामा सिरानी भाग्येमानी भयो

सपनीमा नै आखेचार भयो अनि उनीसंग
आपसमा पलभर गजबको कुराकानी भयो

निंदरिमै चुमेउ यी मेरा नयेन तिमीले
मदमस्त मन यो लाजले पानीपानी भयो

आनन्दको आभाश भो उमंग भरियो
दुइ मुटु मिल्दा स्वोर्गको जिन्दगानी भयो

मनसुन

Manoj Kafle (Mansoon) – Lama Lama Kesh Rasi

मनोज काफ्ले मनसुन – लामालामा केशरासी

लामालामा केशरासी सर्सिएर लुक्नखोज्दा
गाजलु ति नयेन तिम्रो तर्सिएर लुक्नखोज्दा

सरसर हावा बहिरहयो दुपटाले दाउ हेर्यो
छरपस्ट अंग छोड्यो घर्सिएर लुक्नखोज्दा

गर्जदा Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Lama Lama Kesh Rasi”

Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Desh

मनसुन – मेरो देश

अजब हुन खोज्दैछ मेरो देश
अताली रुन खोज्दैछ मेरो देश

फैलियो पापै पाप यहाँ निरन्तर
पुण्य धुन खोज्दैछ मेरो देश

जन्मिदै दुस्कर्म को पाठ पढी
अखडा छुन खोज्दैछ मेरो देश

हरेक मान्छे Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Mero Desh”

Manoj Kafle (Mansoon) – Hijo Rati Sapanima

मनोज काफ्ले मनसुन ‍ – हिजो राती सपनीमा

हिजो राती सपनीमा झल्किएर आइन उनी
मिलनको कल्पनामा पल्किएर आइन उनी

रैछ मनमा रातैभरी अंग अंग छुने मेरा
यौवनाको रंग आफै भल्किएर आइन उनी

नसकेर सहन त्यो तातो Continue reading “Manoj Kafle (Mansoon) – Hijo Rati Sapanima”